Czarne tango
Lena Oskarsson

Tango, taniec pełen gracji, seksualnego napięcia, zmysłowych ruchów, jedność ducha i ciała i wzajemnego zaufania do partnera.  Tango, taniec, który rozpala zmysły i skrywany pod powierzchnią skóry żar. Od dziś kojarzyć się będzie inaczej . Od dziś tango jest mroczne, pełne tajemnic i strachu...
Czytelnika do tanga zaprasza szwedzka pisarka Lena Oskarsson   Lena Oskarsson , psycholożka. Autorka rewelacyjnego kryminału , który miałam okazję czytać w kwietniu tego roku. Pisarka piszę pod pseudonimem i już przygotowuje kolejną powieść, pod tytułem ZIMA W BIKINI. Autorka ma słabość do wydarzeń, które rozgrywają się w noc świętojańską. Nie inaczej jest tym razem.  Grupka nieznajomych sobie ludzi , z różnych stron kraju, z różnych sfer społecznych skrzykują się pzrez komunikator internetowy i umawiają się na tzw. czarne tango .Wśród bohaterów "imprezy" znajdą się ludzie bogaci i wpływowi, z klasy średniej, ale i znudzona życiem blogerka Anne-Marie z mężem i córką. W trakcie nocy świętojańskiej córka blogerki znika z oczu i zostaje brutalnie zamordowana.... Fabuła rozgrywa się nad jeziorem Skiresjon. To tu, rok wcześnie doszło do brutalnych morderstw (opisane w poprzedniej książce autorki). Jest to obszar klimatem przypominający typową szwedzką atmosferę. Jest mrocznie, nieciekawie i ponuro. Społeczność jest bardzo zintegrowana i każdy nowo przybyły jest dla nich atrakcją. NIekoniecznie miłą. To tu po rozwodzie osiąść się postanawia pani psycholog Marianne Fogler. "Staje" ona kołkiem mieszkańcom, gdyż podejrzewają ją o to, że jest autorką PLACU DLA DZIEWCZYNEK. Lekko jej pobyt sabotują. Andres - szczurołap (którego poznajemy na początku powieści, gdy nieznajoma z lasu uprawia z nim seks) wpuszcza do domu psycholożki szczura, by potem udawać "głupiego". Marianne jest kobietą twardą , silna i dociekliwą. Ale jest przede wszystkim kobietą. Ona także ulegnie pewnemu przystojniakowi.... Chciałabym napisać wam, że się zawiodłam. Ale niestety nie jest to zgodne z prawdą. Szwedzka literatura wyrasta na osobny nurt w literaturze światowej i zaczyna wieść prym wśród gatunków. Szwedzi mają coś w sobie. Mają pisarski kunszt, który skłania czytelnika do głębokiej zadumy i powstrzymuje przed odłożeniem książki, by się nie uzależnić. No i ponownie zwracam na aspekt polski w powieści. Zuza Wolny (znana z Placu dla dziewczynek) odegra znaczącą rolę w rozwikłaniu zagadki morderstw.  Prywatny zawód pisarki sprawia , że perfekcyjnie opisuje ona wewnętrzne rozterki bohaterów , i kreuje ich w sposób realistyczny. Tacy ludzie istnieją, są wśród nas, codziennie ich mijamy na ulicy. Lena Oskarsson udowadnia, że kobiety też umieją pisać, kreować czarne charaktery i pleść pajęczynę zbrodni. Objawia się nowy talent i trzymam za pisarkę kciuki, bo wierzę, że jeszcze nas zaskoczy. Czy odważysz się zatańczyć z pisarką? Decyzja należy już do ciebie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na samym wstępie chciałabym zaznaczyć, że "Czarne tango" to pierwsza książka Leny Oskarsson, którą udało mi się przeczytać. Oprócz książek obyczajowych sięgam również po kryminały. Kobiety piszące tego typu książki to rzadkość w świecie literackim, ale na szczęście to się zmienia. Książka Pani Oskarsson to kryminał w szwedzkim klimacie. Warto w tym miejscu wspomnień o innej pisarce, a mianowicie o Camilli Lackberg. Tak się składa, że miałam przyjemność przeczytania już kilka jej książek. I gdybym teraz została poproszona o porównanie obu tych pań, a raczej ich twórczości, mogę powiedzieć tylko jedno. Lena Oskarsson powinna umówić się na kawę z Panią Camillą. Flash mob - jest to określenie grupki nieznanych sobie wcześniej osób zgromadzonych w niespodziewanym miejscu, w celu przeprowadzenia zaskakującego wydarzenia...I właśnie w takim wydarzeniu wzięli udział bohaterowie z książki. Z różnych zakątków świata, a także o różnym poziomie społecznym. Za pomocą jednego z komunikatorów społecznych kontaktują się ze sobą i postanawiają zatańczyć wspólnie "czarne tango". Wśród "imprezowiczów" spotkać można ludzi bogatych i zamożnych, jak i również takich którzy żyją od jednej wypłaty do drugiej. Na uwagę zasługuje także pewna rodzina. Znana blogerka Anne-Marie, która przybyła wraz z mężem oraz malutką córeczką... Nikt nie domyśla się, że w trakcie zabawy dojdzie do tragicznego wydarzenia...Na drugi dzień zostają odnalezione zwłoki dziewczynki...w mrowisku...!! Wszystko to, działo się nad jeziorem Shirejson niedaleko Vimmerby , które było już świadkiem brutalnych morderstw ( można o nich przeczytać w innej książce pisarki: "Plac dla dziewczynek"). Jak na szwedzki kryminał przystało, akcja książki rozgrywa się w klimacie ponurym, mglistym. Można powiedzieć, że jak z horroru... Ludność tam mieszkająca, nie zawsze jest uprzejma w kierunku nowo przybyłych. Właśnie taką nowo przybyłą staje się psycholożka - Marianne Fogler. Dziwić może fakt, co ją sprowadza do takiego miejsca. Kobieta, jest świeżo po rozwodzie i akurat w takim miejscu chce odnaleźć siebie na nowo... Powrót do normalności zakłóci informacja o śmierci dziewczynki oraz...martwy szczur!! Podejrzanymi stają się uczestnicy zabawy. Ale jak tu teraz przeprowadzić śledztwo gdy większość z nich rozjechała się już do swoich domów. W sprawę śmierci dziecka zaczyna angażować się Marianne wraz ze swoją przyjaciółką Zuzą.... Gdy czytam książkę staram się ją przeczytać do końca. Tak było również w przypadku "Czarnego tanga". Przeczytałam ją wczoraj i z ulgą mogę stwierdzić, że ufff nareszcie... Chyba nikt nie lubi oceniań książki w sposób krytyczny. Tym bardziej gdy trafiłam na "Czarne tango" w bibliotece pomyślałam sobie: jak ja dawno nie czytałam żadnego kryminału. A jeszcze mamy tutaj do czynienie z tzw. Czarną Serią, więc może być fajnie. Taki czytelniczy dreszczyk emocji... Zapowiadało się nieźle, ale do czasu gdy odnaleziono zwłoki dziecka, a raczej w jakim miejscu zostały znalezione...Po prostu musiałam przerwać czytanie.... Dalej było tylko gorzej. Szczury, ludzkie szczątki potraktowane piłą mechaniczną...To cud, że ja tę książkę przeczytałam całą. Jeśli chodzi o całość, niby pomysł dobry, ale z wykonaniem już autorka troszkę przesadziła. Nie wiem jaki miała w tym cel pisarka pisząc w ten sposób. Jak dla mnie fabuła książki to takie masło maślane. A zakończenie w zupełności nieudane...Takie napisane na siłę. Powieść przepełniona jest okrucieństwem, dziwnym zachowaniem. Jestem nią zniesmaczona i jednocześnie pewna, że to było moje pierwsze i ostanie spotkanie z twórczością Pani Leny Oskarsson. Zdaję sobie jednak sprawę, że są również takie osoby, które lubią książki o takim klimacie...Więc najlepiej będzie jeśli sami zadecydujecie czy sięgnąć po "Czarne tango"...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dno i wodorosty...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka mnie zaciekawiła, ale motyw zabójstwa był dla mnie rozczarowujący(zbyt zagmatwany).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Porzuciłam po kilkunastu stronach- dla mnie nie do przebrnięcia, nie odpowiada mi styl pisarki

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwsze skrzypce w całej historii, gra Marianne Fogler, psycholożka, która przeprowadza się w okolice jeziora Skirejson. Lokalna społeczność od razu uprzedza się do kobiety, podejrzewa bowiem, że to ona napisała o wydarzeniach, mających miejsce rok temu w okolicy, i opisała je pod pseudonimem Lena Oskarsson. Marianne ma jednak inne problemy, zadurzyła się w charyzmatycznym instruktorze tanga, Alejo Casaresie, z którym zaszła w przypadkową ciążę, po jednej upojnej nocy. więcej: http://ksiazki-sardegny.blogspot.com/2013/12/czarne-tango-lena-oskarsson.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli lubisz tą autorkę to książka przypadnie Ci do gustu. Od początku akcja wciąga osobę, chciałoby się już wiedzieć kto jest winny, ale możesz sie tylko domyslać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)