Trzy kobiety, które los zaprowadził do Wenecji. Każda z nich przekona się, jakie tajemnice skrywa to miasto zakochanych.
Tajemnica starego porteru
Po śmierci ojca Sophia Jordan postanowiła zorganizować wystawę jego obrazów. Tuż przed wernisażem przypadkowo spotyka przystojnego mężczyznę bardzo podobnego do nieznanego młodzieńca z portretu, który przed wielu laty namalował jej ojciec. Jest jeszcze bardziej zaskoczona, kiedy następnego dnia mężczyzna pojawia się w galerii. Okazuje się, że posiada on sporą kolekcję obrazów. Proponuje Sophii wyjazd do Wenecji, aby przygotowała jego kolekcję do aukcji. Sophia przyjmuje zaproszenie, nie przeczuwając, że nowy znajomy zna fakty z jej przeszłości, o których ona sama nie ma pojęcia.
Szantaż po włosku
Sophie Rutherford zrobi wszystko, aby uratować ojca przed bankructwem. Nawet jeśli oznacza to konieczność zamieszkania w weneckim pałacu z Maksem Quintano, włoskim milionerem, który ją przed laty zranił. Kiedyś łączył ich krótki namiętny romans. Teraz Maks bez skrupułów wykorzystuje okazję, aby zemścić się na Sophie. Czy wspólne życie w Wenecji zakończy fatalne nieporozumienie, którego oboje są ofiarami?
Wakacje w Wenecji
Plac Świętego Marka w Wenecji, przytulna trattoria i lampka czerwonego wina, to jest dokładnie to, o czym marzy teraz Laura. Kiedy przyjeżdża do Włoch na krótkie wakacje, nawet się nie spodziewa, jak bardzo oczaruje ją to miasto i przystojny Domenico Chiesa. Zachwycony Laurą, nie opuszcza jej ani na krok aż do końca pobytu, odkrywając przed nią prawdziwy urok Wenecji. Cudowne wakacje dobiegają jednak końca, a zakochana Laura wraca do Anglii. Dopiero tam odkrywa, jak wiele Domenico przed nią zataił.
Harlequin Enterprises, 2011
więcej
Informacje dodatkowe o Co się zdarzyło w Wenecji?:
Wydawnictwo: HarperCollins Polska
Data wydania: 2011 (data przybliżona)
Kategoria: Romans
ISBN:
Liczba stron: 400
Kup książkę Co się zdarzyło w Wenecji?
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Co się zdarzyło w Wenecji? - opinie o książce
Przeczytane:2017-01-24, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam,
Wenecja to przepiękne miejsce na ziemi, do którego niejeden z nas chciałby zawitać. Tajemnicze, wąskie uliczki, kolorowe budynki, drewniane okiennice, kwiaty zwisające z balkonów. Urzekający, niepowtarzalny włoski klimat nie możliwy do odnalezienia w innym zakątku świata. Powstało wiele książek, których fabuła została ulokowana właśnie w słonecznej Italii. Są to ujmujące, powodujące dreszcz przyjemności, dzieła. Podczas ich lektury możemy puścić wodze fantazji i dotknąć, posmakować tamtejszego klimatu. Jakiś czas temu trzymałam w ręku książkę pt. "Twoimi oczami". Nadal uwielbiam powracać do niej pamięcią i wraz z główną bohaterką na nowo przeżywać jej fascynujące przygody. "Co zdarzyło się w Wenecji" nie wywarło na mnie tak ogromnego wrażenia, iż chciałabym poznać bohaterów i zasmakować ich życia.
Niniejsza publikacja mieści w sobie trzy nie bardzo obszerne opowiadania. Ich bohaterki to kobiety przebywające we Włoszech, poszukujące miłości. Zwiedzają Wenecję, są nią oszołomione. Egzystencja, którą wiodą, jest lekka, prosta, przyjemna. Jeżeli dotykają je problemy, w trybie natychmiastowym zostają rozwiązane. Nie jest to dobry zabieg, ponieważ powoduje, iż czytelniczka w bardzo szybkim tempie odczuwa znużenie lekturą.
W ujmujący sposób została w tej książce przedstawiona Wenecja. Pałace, stare restauracje, kafejki, bogate świątynie. Tylko te opisy są w jakimś stopniu interesujące i dzięki nim można polecić tę książkę. Chociaż wiele im brakuje, aby móc określić je mianem wspaniałych. Są poprawne, zarysowują kształt, w małym stopniu oddają piękno Italii. Od całej reszty, czyli nieskomplikowanej egzystencji bohaterek, które prędzej czy później znajdują szczęście, mocno wieje nudą, słodkością i przesadnie szybkim dojściem do życiowego spełnienia. Tym, czego możecie się spodziewać w książce jest potężna dawka słodyczy oraz sielankowej miłości. "Co się zdarzyło w Wenecji" to tytuł, który nie poruszy wymagającego czytelnika. Jest dedykowany tym, którzy spragnieni są chwilowej odskoczni od szarej codzienności. Ot, takie czytadło na jeden, dwa wieczory. Mnie nie pociągnęło w stronę literackiego spełnienia.