Cienie Wiednia
Jody Shields

Cienie Wiednia są debiutem powieściowym Jody Shields, magister sztuki i byłej redaktorki Voguea. Wiedeń, rok 1910, w parku Volksgarden policja odnajduje zwłoki młodej dziewczyny. Dochodzenie prowadzi młody inspektor, który stosuje w swojej pracy metody nowej nauki - kryminalistyki, z tego też powodu w powieści jest nieznośnie dużo cytatów z książki System der Kriminalistik, którą detektyw bez przerwy czyta i analizuje. Do śledztwa dołącza się też potajemnie żona, którą obsesyjnie męczy śmierć Dory. W swoim prywatnym, kobiecym dochodzeniu korzysta z pomocy angielskiej znajomej, Willy. Wysługuje się guwernantką do co trudniejszych zadań, które Angielka posłusznie wykonuje w imię przyjaźni. Kobiety biegają po całym Wiedniu w poszukiwaniu drzewek figowych gdyż figa była ostatnią rzeczą jaką zjadła ofiara morderstwa. Węgierska żona policjanta wnosi ożywczy powiew do nudnej powieści, jest osobą przesądną, znającą się na urokach, talizmanach i starodawnych wierzeniach. Sam inspektor zbierając z pieczołowitością wszelkie ślady na miejscu zbrodni, odszukując wskazówki nie zauważa jak bardzo daje wiarę zabobonom żony, mimo swojego psychoanalitycznego podejścia do przesłuchiwanych i ufności w nowoczesne metody. Poprzez jego sumienność i staranność jesteśmy w stanie dokładnie zobaczyć jak wyglądało śledztwo z początków XX wieku, do tego jeszcze poznajemy tajniki fotografii. Pisarka stara się zainteresować czytelnika bardziej samym procesem prowadzenia śledztwa niż rozwiązaniem zagadki. Bohaterom Shields brak głębi, nie wzbudzają uczuć czytelnika. Autorka nie umiała wniknąć w ich dusze a chciała stworzyć postacie złożone, kierując się naukami Freuda. Obdarzyła Dorę skomplikowanymi relacjami z ojcem i przyjaciółmi, tworząc miłosne trójkąty i wikłając wszystkie postaci w sieć uczuć i pragnień. Pisarka umiała za to pokazać czytelnikowi różne sposoby odbierania rzeczywistości przez swoich bohaterów, filtrując doznania przez ich charaktery i doświadczenia życiowe, wrażliwa, współczująca i naiwna Wally, tajemnicza oraz zmienna artystka Erszebet, analityczny umysł inspektora. Ciekawie przedstawia się sam Wiedeń, jego zwyczaje, systemy kastowe. Bohaterowie przebywają w kawiarniach, parkach, na balach, mamy nawet opisy przygotowywanych posiłków i austriackie nazwy deserów. Kobiety, które w tajemnicy próbują rozwikłać zagadkę morderstwa muszą się mierzyć z dość trywialnymi problemami w ówczesnej stolicy Austrii, ograniczenia jakie nakłada na nie obyczajowość sprawiają, że płeć piękna znajduje się poza obrębem pewnej wiedzy jaką bez problemu mogą posiąść mężczyźni. Podsumowywując jest to dobra powieść, ale autorka nie umie wciągnąć czytelnika w wykreowany przez siebie świat, do tego akcja prowadzona jest nie spójnie, to może utrudniać odbiór książki i czynić ją po prostu nudną.

Informacje dodatkowe o Cienie Wiednia:

Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7311-051-8
Liczba stron: 416