Ciekawscy. W cieniu Annapurny
Michał Łuczyński

Podróże to jeden ze sposobów na rozwój. Podróżując poznajemy nowe miejsca, nowych ludzi, kulturę, obyczaje i tradycje. To co przeżyjemy i zobaczymy często zmienia nas i nasz sposób postrzegania świata i innych ludzi. Nie każdy jednak ma możliwość, by odbyć podróże do odległych zakątków świata. Jeśli macie ochotę przenieść się do Nepalu i zmierzyć się z najwyższymi górami świata warto sięgnąć po powieść Michała Łuczyńskiego "W cieniu Annapurny".
Maciek i Radek po podróży do przeszłości, którą nazwali jurajską draką próbują odnaleźć się w teraźniejszości z różnym efektem. Rodzice widząc ich tęsknotę, za przygodą organizują wycieczkę w Himalaje. Dokładnie dopracowany plan turystycznej trasy, podczas której mogą podziwiać piękne i majestatyczne widoki niespodziewanie przybiera zaskakujący scenariusz. Podczas wyprawy docierają do ich uszu doniesienia, że w górach może żyć yeti. W tym samym czasie co wycieczka Maćka i Radka w Nepalu u podnóża Annapurny swoją bazę organizuje światowej sławy wizjoner. W najniebezpieczniejszych górach świata chce przetestować działanie i wytrzymałość robotów opartych na sztucznej inteligencji. Jaki jest prawdziwy powód obecności miliardera i robotów u podnóża góry? Czy Maciek i Radek znów zostaną wplątani w przygodę, która przekracza granice zdrowego rozsądku?
Głównymi bohaterami tej powieści tak jak i poprzedniej części są Maciek i Radek. Chłopcy od jurajskiej draki trochę się zmienili. Maciek po uświadomieniu sobie w jak słabej był kondycji postanowił zadbać o swoją formę, a swoje postępy relacjonuje w sieci. Szybko zyskał wielu odbiorców i zaczął się rozwijać w tym kierunku. Radek natomiast nadal nie może odnaleźć swojej drogi. Czuje, najlepsze już za nim i nic bardziej ekscytującego niż jurajska draka nie może się mu już przydarzyć. W tej części poznajemy również Mayę. To nepalska przewodniczka, która swoją charyzmą od początku imponuje chłopakom. Ta dziewczyna nie raz ich zaskoczy. Autor bardzo fajnie rozwija główne postacie. Bohaterowie dojrzewają i zmieniają się na naszych oczach.
"W cieniu Annapurny" jest drugą częścią cyklu Ciekawscy. Po przygodzie w prehistorii w tej części zetkniemy się z teraźniejszością do której wielkimi krokami wkracza sztuczna inteligencja i przełomowe technologie. Książka jest na prawdę ciekawa, a jaj akcja bardzo wciągająca. Przeznaczona jest dla dzieci powyżej dziewiątego roku życia, ale nawet ja czytałam ją z zapartym tchem. Tak jak i w poprzedniej części w książce możemy znaleźć specjalne wydzielone teksty dla ciekawskich, które dostarczają sporej dawki wiedzy dotyczącej głównie gór i sztucznej inteligencji. Autor świetnie skonstruował fabułę. Początkowo spokojna akcja z rozdziału na rozdział nabiera tempa i nie raz zaskakuje niespodziewanymi zwrotami. Czytając czujemy się tak jakbyśmy uczestniczyli w tej niecodziennej przygodzie. Towarzyszy nam napięcie i dreszcz emocji.
Autor oprócz ciekawej rozrywki przekazuje w powieści ważne przesłanie. Pokazuje, że wysoko rozwinięta turystyka ma nie tylko swoje zalety, którymi są możliwość rozwoju regionu i zarobku dla mieszkańców. Ma ona też swoje wady. Turyści czasami zbyt mocno ingerują w naturę, niszcząc ją i zaśmiecając. Autor przypomina, że zwiedzać należy odpowiedzialnie, tak by nikt na tym nie ucierpiał, zarówno człowiek jak i przyroda. W powieści został poruszony również wątek dyskryminacji kobiet czy braku dostępu do powszechnego kształcenia w niektórych krajach. Jeszcze jednym ważnym zagadnieniem jest wykorzystanie sztucznej inteligencji. Michał Łuczyński pokazał, że w niewłaściwych rękach może stać się narzędziem niosącym zniszczenie.
"W cieniu Annapurny" Michała Łuczyńskiego warta uwagi powieść przygodowa dla dzieci, ale również i dorosłych. Ciekawa fabuła wciągnie w wir przygód każdego czytelnika nie pozwalając mu jej odłożyć, aż do przeczytania ostatniej strony. Jednocześnie zakończenie sprawiło, że z jeszcze większą niecierpliwością czekam na kolejną część i następne przygody Radka i Maćka.

"Nie ośmielamy się robić wielu rzeczy, ponieważ są one trudne, ale są takie, ponieważ nie odważamy się ich spróbować". To jedno z kilku cytowanych w książce słów rzymskiego filozofa Seneki. Drugi tom Ciekawskich
"W cieniu Annapurny" daje wyraz temu, jak wiele możemy zyskać, ale i stracić, gdy jednak zaryzykujemy i podejmiemy wyzwanie.
Po lekturę autorstwa Michała Łuczyńskiego sięgnąłem z tego powodu, że też jestem ciekawski. Ciekawią mnie ludzie, przyroda oraz podróże te bliskie, ale i dalekie. Zawsze pociągały mnie klimaty wysokogórskie, a obcowanie z tą książką w dużej mierze zaspokaja moją potrzebę w tym zakresie.
Autor wprowadza nas tym razem w najwyższe góry świata. Główne postaci - Radek i Maciek wraz ze swoimi opiekunami dostają się do Nepalu w dość nieoczywisty sposób. Poprzednia wyprawa do krainy dinozaurów z pierwszej części "Ciekawskich" wydarzyła się cokolwiek przypadkowo, lecz tu o takiej ewentualności nie może być mowy. Oprócz przeżycia niesamowitej podróży, chłopcy mają nie lada misję do spełnienia. Pikanterii, bądź co bądź wyprawie turystycznej himalaistów-amatorów dodaje równolegle prowadzona ekspedycja wpływowych miłośników sztucznej inteligencji. Czyżby wszyscy mieli jednakowe marzenie zapuszczając się w tak trudny teren?
Michał Łuczyński, jako debiutant w pisaniu powieści dla młodzieży, spisał się według mnie wzorowo. Autor bardzo dużą wagę przywiązuje do tego, aby przekazać sporą dawkę wiedzy praktycznej. Spośród licznych ciekawostek nawiązujących do aktualnie opisywanych w książce wydarzeń najbardziej mi utkwiła w głowie ta o gadzim mózgu. Wcześniej nie natknąłem się na ten wątek. Podążając za akcją w drugim tomie Ciekawskich odnieść można wrażenie, że chce się mieć coraz większą świadomość tego, co jest ważne podczas eskapady odbywającej się w tak ekstremalnych warunkach.
Oprócz fascynacji przygodą autor ewidentnie pała również uczuciem m. in. do etnolingwistyki i etymologi, co także znajduje odzwierciedlenie w zastosowanej w lekturze regionalnej terminologii. Nie mogło w niej zabraknąć też nowinek technologicznych. Mamy bowiem do czynienia z superinteligentnymi robotami, a te w połączeniu z odwiecznym postrachem licznych himalajskich eksploratorów z całą pewnością utrzymają u młodych czytelników chęć dotarcia do końca fabuły.
Akcja "Ciekawskich. W cieniu Annapurny" trzyma w napięciu przez cały czas. To istna podróż przez ludzką wyobraźnię. Michał Łuczyński zaimplementował do niej kilka wyróżniających się postaci, takich jak Maya, Sangpo, czy Chambers, dzięki którym wręcz trzeba zastanowić się, co w naszym życiu jest ważne. Za sprawą tych i innych bohaterów tej powieści zdajemy sobie sprawę, że nie sam cel jest ważny, ale w jaki sposób się go osiąga, a na nasze poczynania ogromny wpływ mają losy tych, którzy żyli przed nami.
Autor określany przez przyjaciół mianem "pragmatycznego romantyka" rzeczywiście daje się poznać, jako pisarz mający dwa oblicza. Porusza serca, wydobywa z nas niewymuszoną empatię, ale z drugiej strony sprawia, że wpadamy w nieokiełznaną przestrzeń pędząc niczym ultraszybkie i nowoczesne maszyny. Według mnie każdy rozdział jest napisany tak, żeby czytelnik zdawał sobie sprawę, że "góry trzeba darzyć szacunkiem i cieszyć się, ilekroć pozostawiają nas przy życiu (...)".
Język, jakim posługuje się autor nie jest skomplikowany, dzięki czemu Ciekawskich czyta się szybko. Książkę polecam także nieco starszej młodzieży. Sięgnąć po nią mogą nie tylko entuzjaści przygód, podróży, ale również miłośnicy fantastyki naukowej i przyszli ...filozofowie. W końcu "świat to nie rzeczywistość, ale sposób jej przedstawienia". Namaste!

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej Wydawnictwa Zielona Sowa.

❓Kto z Was w młodości zaczytywał się w przygodach Tomka Wilmowskiego serii książek Alfreda Szklarskiego?❓

Do tej pory jest to seria moich ulubionych książek, a wszystkie pozycje dumnie prezentują się na półce biblioteczki. Od tamtej pory książki przygodowo - podróżnicze to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Długo szukałam bardziej nowoczesnej wersji tego typu powieści. 

Książka "Ciekawscy. W cieniu Annapurny" świetnie wypełniła tę lukę. Niezwykłe przygody Maćka, Radka i ich rodziców na tle Himalajskich szczytów wciągają od pierwszej strony. Do tego mamy miliardera, który za wszelką cenę chce złapać mitycznego stwora zamieszkującego wysokogórskie szczyty, o którym krążą legendy. Czy mu się to uda i jak zakończą się fascynujące i niebezpieczne przygody małych podróżników o tym musicie się przekonać sami. Mnie ta powieść wciągnęła od pierwszej do ostatniej strony i mimo, że do młodzieży mi daleko to bawiłam się znakomicie. 

Powieść pisana jest pełnym humoru, młodzieżowym, lekkim językiem. Porusza wiele współczesnych tematów. Odsłania kulisy Instagramerów, a takie słowa jak YouTube czy Offline zachęcą współczesną młodzież do jej sięgnięcia. Do tego roboty i szczypta magii i mamy fenomenalną przygodę. 

Bardzo lubię książki, które pod płaszczykiem fabuły niosą w sobie głębsze edukacyjne treści. Mamy tutaj dużo informacji o Himalajach, potędze natury, himalaizmie, kulturze mieszkańców. W rozdziałach ukryte są edukacyjne ciekawostki. Podoba mi się forma ich podania. Są jakby częścią rozdziału, dzięki czemu nie musimy przerywać podążania za fabułą. Dowiemy się z nich o problemach ekologicznych z jakimi borykają się najwyższe góry świata, poczytamy o gadzim mózgu czy nepalskich tygrysach.

To drugi tom serii, jednak można go czytać bez znajomości pierwszego. Ja jednak jestem jednak tą pozycją tak zachwycona, że muszę nadrobić i przeczytać tom 1. Liczę też na kolejne tomy, ciekawa jestem bowiem jak potoczą się dalsze losy sympatycznych podróżników.