Błazen królowej
Gregory Philippa

Błazen królowej to kolejna powieść Philippy Gregory, która przybliża czytelnikowi historię Tudorów. dynastii rządzącej w Anglii od końca XV do początku XVII wieku. Tym razem rola głównej bohaterki nie przypada jednak władczyni, a pewnej Żydówce - tytułowemu błaznowi.
Hanna, bo tak ma na imię wcześniej wspomniana bohaterka, jest córką hiszpańskiego drukarza. Ze względu na swą wiarę zmuszona jest uciekać przed okrutną Inkwizycją. Wraz z rodziną trafiają do Anglii, gdzie też otwierają księgarnię. Los ma dla niej jednak inne plany - Hana zostaje wypatrzona przez pewnego arystokratę i przyjęta na królewski dwór. Tam zaczyna pełnić funkcję błazna, która okazuje się równie niebezpieczna jak to, przed czym nieszczęsna dziewczyna uciekała...
Błazen królowej bezsprzecznie wyróżnia się na tle innych powieści z Cyklu Tudorowskiego, nie tylko ze względu na główną bohaterkę, choć bez wątpienia jej zasługa jest tu największa. Hanna ma bowiem dar jasnowidzenia, który - niestety - wykorzystywany jest w nieczystej, politycznej grze. Życie dziewczyny zaczyna kręcić się wokół ciągłych intryg, tajemnic i kłamstw, których w poprzednich tomach nie było tak wiele. Nie było również tylu zdrad i tak zaciętej walki...
Philippa Gregory wybornie przedstawiła w tej powieści konflikt pomiędzy Marią (córką Katarzyny Aragońskiej) i Elżbietą (córką Anny Boleyn). Choć jest on ciekawie wyjaśniony to uważam, że warto przed Błaznem królowej sięgnąć po Kochanice króla. Bestseller Gregory wspaniale uzupełni tło zatargu pomiędzy tymi dwiema kobietami i pozwala lepiej je zrozumieć.
Autorka barwnie przedstawiła również Jane Grey, zwaną również dziewięciodniową królową. Wcześniej mało o niej wiedziałam i ta lektura przybliżyła mi jej postać. Żałuję, że autorka nie napisała oddzielnej powieści o tej kobiecie. Prawdziwie mnie zaintrygowała.

Taki był świat dworu - świat wzajemnych podejrzeń i udawanych przyjaźni. 
Mimo, że Błazen królowej przypadł mi do gustu, jest znacznie słabszą pozycją od Kochanic króla i Wiecznej księżniczki. Na tle arystokracji Hanna wypadła słabo, jej postać wydała mi się nierzeczywista i mocno naciągana. W życiu tej bohaterki splotło się zbyt wiele zbiegów okoliczności, przez co lektura przypominała pięknie napisany harlequin. Naciągana była również miejscami fabuła, bo choć kocham piękne opisy i przemyślenia pióra Philippy Gregory, tak tutaj autorka zdawała się celowo rozciągać akcję, przez co Błazna... czytałam kilka dni. Jestem nieco zawiedziona, ale nie zniechęcona.
Błazen królowej to dynamiczna powieść historyczna, pełna zwrotów akcji i politycznych gierek. Philippa Gregory po raz kolejny zaskakuje czytelnika, przeplatając losy znanych władczyń z fikcyjnymi postaciami. Niestety, te drugie zawodzą. Pisarka zdecydowanie znacznie lepiej wypada przy nadawaniu duszy historycznym bohaterom. Mimo kilku zgrzytom polecam z całego serca, choćby przez wzgląd na Marię I, Elżbietę I i Jane Grey. Jestem pewna, że zaintrygują niejednego czytelnika.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W wieku 10 lat Hanna była świadkiem jak mąż ówczesnej królowej, Tomasz Seymor uwodzi i vice versa nastoletnią księżniczkę Elżbietę. Hanna zobaczyła za nim szafot i to go spotkało... Tym razem główną bohaterką powieści pani Gregory nie jest królowa (choć też i te się pojawiają na łamach książki, ale o tym za moment), lecz postać fikcyjna- dziewczynka, potem dorosła już kobieta, Hanna, przechrzczona Żydówka, która wraz z ojcem całe swoje życie ukrywała się przed Inkwizycją, która zabiła jej matkę. A Hannie po nocach śnią się płomienie, czuje odór śmierci...Ma wyjątkowy, lecz kapryśny i rzadki dar: jasnowidzenia i przepowiadania przeszłości, tzn. Wzrok, który od sklepiku ojca zaprowadził ją na dwór królewski, do niebezpiecznych eksperymentów, które pachną zdradą stanu. Przez większość czasu chłopczyca, święty głupiec, błazen królowej. Własność króla, królowych, Roberta Dudleya i jego ojca, swojego ojca, także zaręczona z kuzynem Danielem, przysięgała wierność tym wielu osobom, co czasami było ciężko pogodzić. Ale bohaterka pragnie wolności, innego życia, nie chce stracić własnej woli i pragnień. Ponadto zadurzyła się w przystojnym Dudleyu, wikła w dworskie rozgrywki. Poznała nie tylko co, to miłość, lecz i pożądanie, przywiązanie, zdrada i zaufanie, zawsze pełna strachu, że ktoś odkryje kim jest. Mimo, że jak napisałam, to fikcyjna postać, jest bardzo realistyczna i mocno osadzona w tamtejszych czasach. Ukazywała, jak ludzie musieli ukrywać swoją wiarę, dobrze grać swoją rolę, aby przeżyć. Często podwójna tożsamość, podwójna wiara i lojalność, Hanna zarówno służyła Dudleyoom, jak i dwóm córkom królewskim- i ich wszystkich kochała, gotowa do poświęceń, jedno drugiego nie wykluczało- to chyba największy paradoks tamtych czasów. ,,Będzie dziecko, ale go nie będzie. Będzie król, ale go nie będzie. Będzie zapomniana dziewicza królowa i będzie królowa, ale nie dziewica." Z wydarzeń historycznych czytelnikowi zostaje pokazany dwór królowej Marii, gdzie z początku panowała atmosfera desperacji i półherezji, potem wielkiej odwagi i szczęścia i rozkwitu dworu w czasie ślubu królowej Marii z Filipem Hiszpańskim. Pisarka odeszła od bardzo negatywnego ukazania Bloody (Krwawej) Mary- raczej daje do zrozumienia, że była to królowa, która miała gorzkie życie, półwięźnia, pełnego żalu i gniewu, który musiała w sobie tłumić, potem zaś wpadła w fanatyzm wyplenienia herezji. Kochała upartą, przyrodnią siostrę Elżbietę, ale potem zastąpiła ją zapalczywa nienawiść. Elżbieta zaś pozostała łowczynią cudzych mężów, po zduszeniu pewnej rebelii boi się o życie, wszystko budziło podejrzenie, ,,tu nawet sny mogą się zgubić". Ale nawet w najbardziej rozpaczliwej sytuacji nie rezygnuje ze swoich praw do tronu. Daje się zauważyć, że łatwiej jest zdobyć tron, niż go potem utrzymać- stąd Anglią wstrząsały wewnętrzne walki. ,,Błazen Królowej" to nie tylko powieść historyczna o niebezpiecznych czasach tudorowskich, lecz także o (nie)zwykłym życiu jednostki, która była zmuszona do kłamstw, obłudy i szpiegostwa, aby chronić życie; o różnych odcieniach miłości, odkrywaniu własnej tożsamości, niecodziennym darze, wierze, dojrzewaniu- nie zadawaniu już pewnych pytań i nie ufaniu żadnym odpowiedziom. Jak zwykle, polecam, seria godna uwagi- znane fakty historyczne, ale inna perspektywa, nowe emocje. ,,Zniknął. Nie żyje? Zaginął, rozumiesz, co chyba jest jeszcze gorsze."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nudna ksiązka, być może spodoba się zwolenniką ksiązek o historycznym zabarweniu

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polubiłam powieść historyczną. Książkę mimo dużej ilości stron czyta się bardzo szybko. Autorka oprócz faktów historycznych pokazuje również życie codzienne i spojrzenie na królową czy szlachtę jak na zwykłych ludzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Błazen królowej" to kolejna książka Philippy Gregory, po którą zdecydowałam się sięgnąć. Jest ona troszkę inna od pozostałych powieści tej autorki, ponieważ tutaj główną bohaterką jest postać fikcyjna. Jednak obraca się ona w środowisku postaci, żyjących naprawdę. I to właśnie wokół nich rozgrywa się najważniejsza akcja powieści. Główna bohaterka Hanna za sprawą przypadku zostaje przyjęta na królewski dwór na stanowisku nadwornego błazna. Na początku jej pobytu na dworze krajem rządzi król Edward, jednak jest to bardzo chorowity władca i wkrótce na tronie zasiada Maria. Hanna zmienia stronnictwa praktycznie w każdym rozdziale, szpieguje ile tylko może, ale bardzo ostrożnie przekazuje zdobyte informacje. Zyskuje sympatię zarówno Edwarda, Marii jak i Elżbiety, co bardzo ułatwia jej życie na królewskim dworze. Na tle tych wydarzeń poznajemy również prywatne losy Hanny oraz sytuacje, w jakiem znajdowali się Żydzi w tamtym okresie w Europie. Philippa Gregory oczywiście znowu zachwyca stylem i olbrzymią znajomością najdrobniejszych nawet faktów historycznych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna ksiązka. Rewelacvjna. Polecam!!!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja powieści rozpoczyna się za panowania Edwarda VI Tudora, i ciągnie się przez pięć lat królowania Marii, do jej śmierci w 1558 roku. W czwartym tomie Gregory zastosowała charakterystyczną dla siebie konstrukcję powieści, która skupia się na mniej znaczącej bohaterce - świadku tamtych czasów. Autorka opisuje wspomniane pięć lat jej oczami, czyli jest to powieść napisana z punktu POV (person of view), którą w tym przypadku jest Hanna - błazen królowej. Tak naprawdę Hanna i opracowana na jej potrzeby tło są fikcyjne. Gregory wymyśliła sobie ją, aby w łatwy i przyjemny w odbiorze sposób przedstawić rządy Marii I. Jest ona postacią wykształconą i odznaczającą się bardzo liberalnym sposobem myślenia, jak na XVI wieczną Anglię. Gregory kreśli niezwykle realistyczny i żywy portret księżniczki Elżbiety oraz królowej Marii. Maria w ówczesnych czasach przez anglikanów była uważana za potwora, a tymczasem skrywała sekrety, o jakich żaden z jej wrogów by jej nie posądzał. Była współczującą kobietą, kochającą swojego męża, chcącą stworzyć z Anglii liczące się w Europie królestwo. Można współczuć Marii, ale autorka wcale nie wybiela jej, przypominając dosadnie o zbrodniach jakie popełniła w imię prawdziwej wiary. Elżbieta natomiast zostaje ukazana jako podstępna lisica, która z każdą kolejną intrygą rośnie w siłę kosztem swojej starszej siostry. "Błazen królowej" jest niczym historia o wojnie w łonie zwykłej prowincjonalnej rodziny, tyle że na znacznie większą skalę. Autorka świetnie potrafi odnaleźć się w tym temacie. Pisanie każdej powieści poprzedzają długie badania materiału źródłowego, którego luki Gregory wypełnia własnymi teoriami. Trzeba przyznać, że całość wypada niezwykle wiarygodnie, a każdą z powieści autorki czyta się na jednym oddechu. Tym razem nie było inaczej. "Błazen królowej" to jedna z najlepszych książek w zbiorze autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezła powieść historyczna o czasach Tudorów: Maria i Elżbieta, córki Henryka VIII w walce o tron. Dużo polityki, spisków i knowań, przepychanki dynastyczne, strefy wpływów, ścinanie głów itp. Czyta się przyjemnie, ale raczej na długo w pamięci nie zagości. (Ocena: 4,5/6)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Błazen królowej" , kolejna część cyklu Tudorowskiego Philippy Gregory. W tej części poznajemy losy fikcyjnej bohaterki Hanny Green, żydówki która zostaje wplątana w sieć dworskich intryg. Dzięki Hannie, możemy zobaczyć, poczuć i zrozumieć, losy żydów żyjących w XVI wieku. Autorka opisuje nie tylko burzliwe losy Elżbiety i Marii Tudor, ale też życie ludzi, którzy musieli ukrywać swoje pochodzenie i wiarę, aby móc przeżyć i żyć w strachu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Porywająca powieść :) Dzięki niej historia jest o wiele ciekawsza, a suche fakty stają się rzeczywistością. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)