Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany
Ałbena Grabowska

Hmmm.... co by tu napisać? Do drugiego tomu "Alicji w krainie czasów" podchodziłam z wielką nadzieją na świetną powieść. Niestety, lektura "Czasu opowiedzianego" mocno mnie rozczarowała. O ile jeszcze część opowiadająca o pobycie Alicji w szpitalu wiedeńskim, o jej spotkaniu z Freudem, o jej studiach i pracy była ciekawa, o tyle wszystko, co działo się po dołączeniu do trupy cyrkowej, uważam za mocno naciągnięte i słabo komponujące się z pierwszym tomem. Szkoda, że w przypadku tej powieści sprawdziło się stwierdzenie, że pierwszy tom jest świetnie napisany, a kolejne tomy są słabe. Zastanawiam się teraz czy mam ochotę poznać dalsze losy Alicji Księgopolskiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po nieudanej próbie samobójczej nastoletnia Alicja zostaje odesłana do Instytutu Neurologii w Wiedniu.Lekarze diagnozują jej chorobę jako histerię wywołana nadmiarem nauki niegodnej jej płci i leczą między innymi elektrowstrząsami.Dziewczyna początkowo nie zna języka niemieckiego,nie wie,dlaczego nie ma kontaktu z rodziną.Po jakimś czasie samodzielnie opanowuje podstawowa znajomość języka i próbuje dogadac sie z lekarzami.Jej przypadkiem zainteresowany jest Zygmunt Freud,który prowadzi jej przypadek.Pomaga jej też wyjść ze szpitala i dostać sie na studia medyczne .Alicja po studiach pracuje w Wiedniu jako lekarka,niestety wybucha wielka wojna i Alicj,jako obywatelka innego państwa musi opuścić Wiedeń i kolejna rodzinę,którą udało jej sie stworzyć.Jako Alina ,woltyżerka dostaje sie do objazdowego cyrku...Wojna pokazana jest w tej książce nie poprzez bitwy,ale przez pryzmat włóczęgi ,głodu i śmierci kolejnych,ważnych dla Alicji osób.fabułę książki niewątpliwie uatrakcyjniaja takie osobistości jak Freud,Coco Chanel czy Scott Fitzgerald.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dalsze losy Alicji Ksiegopolskiej rewelacyjnie opisane, przyciągają zarówno formą, treścią jak i postaciami drugoplanowymi o znanych nazwiskach. Historia obfitująca w różnorodne wątki nie pozwala na nudę przyciąga do samego końca...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dalsze życie niezwykłej kobiety jaką jest Alicja- inteligentnej, mądrej oraz bardzo doświadczonej życiowo przeplatane pięknymi opowieściami. Aczkolwiek uważam, że autorka wyjątkowo dała się ponieść wyobraźni - tyle znanych nazwisk jednocześnie?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Alicja chciała być traktowana jak istota, którą była - jak kobieta świadoma swoich możliwości i ograniczeń płynących z tego, kim jest oraz gdzie i w jakich czasach przyszło jej żyć." Z niecierpliwością wyczekiwałam drugiego tomu serii o Alicji Księgopolskiej, kierowało mną nie tylko pragnienie, aby jak najwięcej dowiedzieć się o dalszych losach głównej bohaterki, ale również poczuć magiczny klimat powieści, jaki autorka potrafi wspaniale wyczarować. Faktycznie, tak jak wskazuje tytuł książki, zostało opowiedziane czterdzieści lat interesujących losów Alicji, począwszy od siedemnastego roku życia. Ciekawe, nietuzinkowe, intrygujące, porywające, momentami radosne, a kiedy indziej bolesne i smutne lata. W powieści poznajemy także wiele historii życia innych postaci, mocno poplątanych, nie zawsze ze szczęśliwym przebiegiem i zakończeniem. Właśnie koleje nieprzewidywalnego i kapryśnego losu, ich niezwykła różnorodność, wzajemne zazębianie się, najbardziej mnie przyciągnęły. Przyglądamy się temu, co przeznaczenie, zaskakujące zbiegi okoliczności i trudne czasy przygotowały dla powieściowych bohaterów, jak mocno ubarwiły ich życia, dając naprzemiennie słodkie i gorzkie smaki ludzkich istnień. Jedno wydarzenie pociąga za sobą kolejne i wpływa na pozostałe. I tym razem, autorka wzbogaciła melodię życia magicznymi nutami, głośno słyszalnymi zwłaszcza w dramatycznych momentach. Dostrzegamy także symboliczne znaczenia zdarzeń, ich emocjonalny wydźwięk i zapowiedź tego, co jeszcze czeka naszą ulubioną postać, dzielną i odważną kobietę, usilnie poszukującą miejsca w świecie, zdeterminowaną do walki o swoje prawa, wykorzystanie szans samorealizacji, spełniania wyśnionych marzeń, wykonywania zawodu lekarza i naukowca. Powieść przenosi nas do dekadenckiego Wiednia początku dwudziestego wieku. Pobyt w klinice neurologicznej, podjęcie akademickich wyzwań, duma z uczelnianej pracy. Później wędrówka podczas wojennej zawieruchy z cyrkiem i jego niezwykłymi pracownikami. A następnie Paryż, którego mieszkańców ogarniają coraz silniejsze lęki i obawy przed kolejnym konfliktem wojennym. Książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem, potrafi wzruszyć i ścisnąć serce, absorbują nawiązania do znanych z historii postaci, choć mam wrażenie, że tym razem nie dałam się aż tak głęboko wciągnąć w opowieść, nie z taką intensywnością, jak było to w pierwszej odsłonie serii. Może dlatego, że miałam zbyt duże oczekiwania, wzmocnione przez poprzednią powieść, w moim odczuciu zawierającą więcej czarujących elementów. Nie ulega jednak wątpliwości, że autorka potrafi zaangażować czytelnika na tyle mocno, aby po zakończeniu ostatniej strony, zamknięciu książki, z uśmiechem oddać się refleksjom, jeszcze przez chwilę lub dwie, przedłużyć pobyt w wytworzonym przez nią klimacie, którego niewątpliwemu urokowi poddajemy się. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jestem trochę rozczarowana. Pierwsza część podobała mi się bardziej i oczekiwałam czegoś podobnego. Tymczasem to trochę trąci bajką. Ciężko uwierzyć, że niemal czterdziestoletnia kobieta wygląda na nastolatkę. Trochę jej to w życiu miesza. Same losy Alicji są wciągające. Jednak z tą pracą w cyrku to trochę autorkę poniosło. Sam rys historyczny mi się podobał. A zakończenie sugeruje, że dalsze losy bohaterki będą umiejscowione w czasie II Wojny Światowej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W tej części życie Alicji nabiera rozpędu. Zmuszona zostaje do opuszczenia rodzinnego domu, a następnie tuła się po różnych krajach pragnąc odnaleźć swoje miejsce i odrobinę szczęścia.
W losy bohaterki znów sprawnie zostają wplecione znane postacie (tym razem to doktor Freud i Coco Chanel). Znajomość z nimi ciekawie współgra z losami kobiety.
Zauroczyła mnie zdolność Alicji do snucia opowieści - też chciałabym posiadać taki dar. Wątek cyrkowy jak dla mnie nieco naciągany - znakomity lekarz z umiejętnościami i wielkim zapałem do niesienia pomocy potrzebującym, w czasie wojny ukrywa się w cyrkowym trykocie, zamiast pomagać rannym, choćby w roli niedoświadczonej pielęgniarki?
I w końcu wyszła na jaw wyjątkowość Alicji, którą zapewniła jej matka jeszcze przed urodzeniem...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dalszy ciąg opowieści o obdarzonej niezwykłym darem kobiecie.

Nastoletnia Alicja zostaje wysłana do Wiednia, aby w tamtejszej klinice leczyć rozpocząć leczenie. Z początku nieufna, nieznająca języka, ignorowana przez lekarzy, stopniowo zaskarbia sobie sympatię innych pacjentek i personelu. 

Zachęcona przez wybitnego psychoanalityka Zygmunta Freuda zaczyna studiować medycynę. Wydaje się, że nareszcie losy Alicji ułożą się szczęśliwie - otoczona przyjaciółmi, zakochana w koledze ze studiów, dostaje wymarzoną pracę w Katedrze Anatomii. Jednak wybuch I wojny światowej i niebezpieczne wydarzenie w anatomicum ponownie zmuszą ją do całkowitej zmiany życia.

Odprawione niegdyś przez matkę czary, pozwolą Alicji żyć tak, jak nie żył dotąd żaden człowiek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Alicja po spowodowaniu wybuchu w Kodorowie zostaje wysłana do kliniki neurologii do Wiednia. Pozbwiona bliskich i domu stara się odbudować swoje zniszczone życie. Pozaje Zygmunta Freuda i przy jego pomocy odnajduje sens i cel. Studiuje medycynę, potem pracuje na Uniwersytecie. I wojna światowa burzy jej dotychczasowy świat i rzuca "w ramiona" cyrku. Alicja jako Alina przeżywa kilka lat w cyrkowych budach, w skrajnej nędzy i w końcu po długiej wędrówce trafia do Paryża. Tam znajduje pracę, miłość i szczęście. Aż przychodzi II wojna światowa...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)