Akela
Radosław Rutkowski

Dziś polecam książkę autorstwa Radosława Rutkowskiego pt. „Akela”. To niesamowita opowieść jak może urodzić się przyjaźń i to niezwykła. Człowiek a zwierzę, w tym przypadku owczarek niemiecki. O imieniu Akela. Brzmi tajemniczo? Bardzo dobrze, bo zachęcam z całego serca do przeczytania tej powieści. Autor w niesłychanie jedyny  w swoim rodzaju sposób przedstawia lata powojenne i sytuację  panującą na Podlasiu między społecznością, aż w końcu pojawia się Akela. Cóż niezwykłego w tym zwierzaku? Otóż wiele, ale żeby to poznać, trzeba zajrzeć na stronnice tej powieści. Wielu mędrców, uczonych próbowało pisać o przyjaźni. Najlepszą i nieodzowną częścią naszego życia jest właśnie ona. To niewidzialna do końca więź łącząca dwie istoty. Szczęściarzem ten, kto odnalazł ją i może mieć przy sobie. A czy będzie to drugi człowiek, czy pies, to zależy od nas. Kto nas wesprze, pocieszy i pomoże w różnych okolicznościach życiowych. Skarb to ta jedyna przyjaźń łącząca nasze całe życie.  Warto mieć tego jedynego przyjaciela i być dla niego. Nieraz przyjaźń to uczucie, które zapowiada się niespodziewanie, innym razem widzimy, że zbliża się. Możemy zaufać drugiemu, powierzyć sekret, a może podać rękę. Te powstałe więzy to nierozerwalny dowód istnienia tej relacji. Nieraz mamy wokół nieprzychylnych ludzi, jak potoczą się losy Akeli i jego pana. Jak to się stało że pojawił się w życiu mieszkańców, czy razem dadzą radę, czy może wydarzy się coś niezwykłego? Żeby zgłębić ten sekret polecam powieść Radosława Rutkowskiigo Akela.  To niezapomniana lektura, czas spędzony wartościowo i przeżycia pewne, jak to że przyjaźń jest warta poświeceń i posiadania siebie nawzajem. Czy czworonożny przyjaciel; też jest wart tego i o tym przekona się Jurek. Ale co z jego dziećmi i rodziną? Przeczytajcie sami. Polecam

PIES JEST NAJLEPSZYM PRZYJACIELEM CZŁOWIEKA, ale czy człowiek zawsze jest najlepszym przyjacielem psa?

Pierwsze lata po II wojnie światowej, wieś na Podlasiu. Podejrzany o związki z podziemiem Franciszek zostaje aresztowany i wywieziony do Białegostoku, gdzie słuch o nim ginie. Wkrótce potem jego towarzysze przyprowadzają do domu Śliwowskich wyjątkowego psa, owczarka niemieckiego.

Książka jest pięknym świadectwem przyjaźni pomiędzy psem a człowiekiem. Ukazuje wyjątkową więź, jaka połączyła Akelę i Jurka. Przyjaźń, która dodawała im siły każdego dnia, gdy musieli zmagać się z przeciwnościami losu.

Hipnotyzująca historia, która wciąga nas w wir wydarzeń, powojennej Polski. Radosław Rutkowski z niezwykłą swobodą i zręcznością operuje magnetycznym językiem. Dzięki któremu z łatwością mogliśmy, poczuć się mieszkańcami wsi Wnęki Stare na Podlasiu. Autor z ogromną precyzją maluje obraz ludzi w życiu codziennym w tym niezwykłym okresie, jakim były pierwsze lata po zakończeniu II wojny światowej. Z jednej strony radość z końca wojny, z drugiej wielkie zmiany ustrojowe, jakie nastąpiły wraz z dostaniem się Polski pod bezpośredni wpływ ZSRR. Dzieje naszego narodu, splecione z dramatycznymi przemianami politycznymi.

Gdy tak czytałam tę historię, to przypominały mi się opowieści moich rodziców o pierwszych powojennych latach. Gdzie obok radości z zakończenia okupacji niemieckiej, pojawiły się tragedie poszczególnych losów ludzkich. Niezagojone rany i emocje, brak nadziei na normalność, zmęczenie boleśnie doświadczonego społeczeństwa.


,,Akela’’ ta niezwykła opowieść jest doskonałym dowodem emocjonalnego związku psa z człowiekiem. Jurek i Akela, zdecydowanie zasługują na podziw, a ich historia mimo przeciwności losu, z jakimi przyszło im się mierzyć, niesie ze sobą olbrzymią dawkę optymizmu i nadziei. Książka, która zostaje w pamięci na długo. Zmusza do przemyśleń nad psią naturą, siłą determinacji i społeczną niesprawiedliwością.