52 kolory zycia
Magdalena Kozioł

Dzisiaj sięgnęłam po I z VII tomów książek Magdaleny Kozioł, autorki, która sama postanowiła wydać swoje książki. Z tej uwagi muszę powiedzieć, że książce brakuje korekty i wyłapałam kilka literówek, jednak nie zraża to czytelnika. To co zasługuje na uwagę, to to, iż książka pisana jest emocjami i barwami, których w naszym życiu jest tak wiele, a z czego czasem nie zdajemy sobie nawet sprawy. W tym tomie poznajemy takie barwy jak: biała, pomarańczowa, niebieska, zielona oraz różowa. A wszystko to kręci się wokół miłości. Główną bohaterką jest Sally, która właśnie wkroczyła w okres narzeczeństwa wraz z Tomkiem. Ich miłość jest kwitnąca, widać jak wiele dla siebie znaczą. Jedno za drugim wskoczyłoby w ogień. I gdyby nie to, że mamy możliwość poznać również inną parę, książka mogłaby wydawać się zbyt przesłodzona. Druga para to Jacek i Aneta, którzy są już parę lat małżeństwem, jednak ich miłość jakby powoli się wypalała. Jacek jest policjantem, którego wiecznie nie ma w domu, być może dlatego ich miłość wisi pod znakiem zapytania? Może to, że jego wiecznie brak ,wpływa na ich wzajemną realizację? Choć walczą o pojawienie się ponownego żaru w ich wspólnym życiu, czy wygrają te walkę, tego nie wie nikt. Sally i Jacek spotykają się na swojej drodze. Czy był to zwykły przypadek, a może przeznaczenie? Podobno w życiu nic nie dzieje się bez przyczyny. Czy i tym razem tak właśnie jest? Choć okoliczności spotkania nie były zbyt sympatyczne, to jednak ich wzajemny wzrok się przyciągał. Magdalena Kozioł w swojej książce ukazuje nam barwy życia, przedstawiając je w bardzo ciekawy sposób. Widać, że to co pisze jest przemyślane oraz staranne. Mogę nawet powiedzieć, że przekazuje nam pewną energię w swojej książce, która jest odczuwalna na nas czytelnikach. Życie mieni się wieloma kolorami, a autorka uświadamia nam je i pokazuje, że życie to ciągłe wzloty i upadki, to chęć zmiany czegoś na lepsze. Życie przybiera różne obroty spraw, czasem jest potrzebna pomocna dłoń dla nas, a czasem my musimy ją wyciągnąć ku innym. Czy spotkaliście kiedyś się z jakąś obcą osobą, a czuliście jakbyście się znali całą wieczność? Jakby nic Was nie odgradzało, a przede wszystkim nic nie krępowało między sobą? Ja spotkałam takie osoby w swoim życiu, i nie mówię, że byli to mężczyźni, więc nie chodzi mi tutaj o jakąś miłość, lecz o wzajemne zrozumienie bez słów. 52 Kolory Życia. Tom I, to książka od początku do końca napisana emocjami. To historia z której możemy wyciągać nauki dla nas samych, ale przede wszystkim historia, która uświadamia nas jak bardzo barwne jest nasze życie. Powieść może i nie jest idealna, za to w 100 % prawdziwa. Zachęcam do przeczytania. W obecnej chwili książki nie są nigdzie dostępne. Stały się białymi krukami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Życie to pełnia, a w niej zawierają się wszystkie kolory i ich odcienie. Należą do nich te przyjemne dla oka, jasne, wesołe, radosne, jak i te smutne, ciemne i niekoniecznie optymistyczne. Żyjąc doświadczamy wszystkiego, nic nie jest ani do końca dobre, ani złe. Po prostu rzeczy się wydarzają. Czasami sami planujemy obraz jaki chcemy namalować. Wiemy jakich barw użyć, niestety nie zawsze tworzymy go tylko własną ręką. Zdarzają się takie sytuacje, które muszą się stać naszą rzeczywistością, nawet wtedy, gdy bardzo ich nie chcemy. Kolory cierpienia, smutku, rozpaczy, tęsknoty. Najtrudniej przyjąć takie odcienie w życiu, ale one też są jego częścią. Żyć pełnią życia oznacza przyjmować z pełną świadomością zdarzenia, które są barwne, jak i te, w których wydawać by się mogło, że nie ma ani jednego odcienia mogącego coś wnieść w naszą egzystencję."

Poznajemy Sally, młodą, spełnioną zawodowo, sympatyczną kobietę, która sama zamieszkuje dom po zmarłej babci. Od kilku lat związana jest z Tomkiem, z którym tworzy szczęśliwy związek. Sally zamierza otworzyć kolejny sklep z kosmetykami nad morzem. Jest też druga para: Jacek i Aneta. Są małżeństwem, mają kilkuletniego syna Stasia. Jacek jest policjantem i zaangażował się w sprawę z handlarzami narkotykami. Aneta ciągle niepokoi się o pracę męża, ma nadzieję że ją zmieni. Tymczasem dojdzie do spotkania w nietypowych okolicznościach Jacka i Sally... Co z niego wyniknie? 

"Czasami się tak zdarza, że ludzie spotykają się pierwszy raz, a wydaje się im, że znają się bardzo długo. Pojawia się między nimi niewidzialny sznur, który jest pomostem łączącym ich jestestwa.
Nie muszą nic mówić, a jeżeli już zaczynają rozmowę, okazuje się, że wszystko jest jasne i oczywiste."

Bohaterowie są wyraziści, ciekawi, których zarówno wygląd zewnętrzny, jak i osobowość są dopracowane w najdrobniejszym szczególe. Na początku mogą wydawać się zbyt wyidealizowani, ale gdy poznajemy ich lepiej, widzimy, że mają swoje wady, grzeszki, jak każdy z nas. Ale jedno jest pewne - zdecydowanie można ich polubić.

Fabuła może i nie jest nowatorska i niepowtarzalna, ale ma w sobie coś takiego, co trudno mi nawet nazwać, jakaś magię, obok której nie sposób przejść obojętnie. Ta minipowieść została podzielona na tygodnie, którym to z kolei zostały przypisane poszczególne kolory. Mamy tu przedstawionych pięć tygodni i tyle samo barw: białą, pomarańczową, niebieską, zieloną, różową. Każdy z tych kolorów jest odzwierciedleniem zaistniałych w życiu bohaterów wydarzeń i sytuacji. Zastosowany zabieg jest bardzo oryginalny, zdecydowanie przyciąga podczas lektury. A jakie kolory jeszcze się pojawią? I jakie będą dalsze losy bohaterów? To pokarze kolejny tom.

Byłam zaskoczona tym, że można tyle piękna i wartościowych rzeczy zawrzeć na zaledwie dziewięćdziesięciu ośmiu stronach. Tyle barwnych i plastyczny opisów, które można dosłownie oprawiać w ramki i wieszać na ścianie. Zostałam urzeczona tym, że zwykłe przedmioty codziennego użytku, zostały przedstawione w tak ciekawy sposób. Wyraźnie widać, że Magdalena Kozioł ma bujną wyobraźnię, którą potrafi umiejętnie wykorzystać. A poza tymi zachwycającymi opisami dzieje się naprawdę dużo, mimo iż to niewielka objętościowo książka. Pojawiają się zaskakujące zwroty akcji. Wraz z bohaterami przeżywamy ich wzloty i upadki, walkę o lepsze życie. 

Lektura "52 kolorów życia" uświadamia, że wszystko to, co wydarza się w naszym życiu, nie jest przypadkowe, lecz z góry zaplanowane i zapisane i nie mamy na nie wpływu. Dlatego należy cieszyć się każdym dniem, każdą najdrobniejszą rzeczą. 

Zdarzają się co prawda drobne błędy interpunkcyjne i literówki, ale nie miało to wpływu na odbiór książki. Fabuła jest na tyle interesująca, że to schodzi gdzieś na dalszy plan i aż tak nie przeszkadza. 

To niezwykle barwna, ciepła, poruszająca, wzruszająca i życiowa powieść. Debiut udany, skłaniający do wielu refleksji, po który naprawdę warto sięgnąć. Zostałam zaatakowana całą paletą emocjonalnych barw i jestem pewna, że i z Wami będzie podobnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)