W oddali łąki, wejdziesz do łóżka, Czeka tam na Ciebie z trawy poduszka. Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż, Rankiem Cię zbudzi słońce, twój stróż. Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu, Stokrotki polne zaradzą złu. Najsłodsza mara tu ziszcza się, Tutaj jest miejsce, gdzie kocham Cię. Poblask miesiąca spłynie w mrok łąk, Okryj się liśćmi, weź je do rąk. W niepamięć odpuść kłopotów moc, Znikną na zawsze, gdy minie noc. Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu, Stokrotki polne zaradzą złu. Najsłodsza mara tu ziszcza się, Tutaj jest miejsce, gdzie kocham Cię. Tutaj jest miejsce gdzie kocham Cię.
Przeszłość ma wpływ na nas wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.
O ile opinia publiczna słusznie oburza się na osoby atakujące najsłabszych członków społeczeństwa i domaga się ich karania, o tyle faktem są przypadki, w których zarówno prawo, jak i nauki medyczne posuwają się za daleko, wysuwając podejrzenia i kryminalizując rzekome akty przemocy, gdy jedynym dowodem jest obecność tria objawów lub wręcz tylko jednego czy dwóch z nich.
Żal nie zawsze jest jak przekręcony w sercu ostry sztylet czy cios tępą maczugą w żołądek. Czasami to sieć zarzucona cicho i znienacka na twoją duszę, tak że czujesz się uwięziony, a jej uścisk cię dławi.
W oddali łąki, wejdziesz do łóżka,
Czeka tam na Ciebie z trawy poduszka.
Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż,
Rankiem Cię zbudzi słońce, twój stróż.
Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu,
Stokrotki polne zaradzą złu.
Najsłodsza mara tu ziszcza się,
Tutaj jest miejsce, gdzie kocham Cię.
Poblask miesiąca spłynie w mrok łąk,
Okryj się liśćmi, weź je do rąk.
W niepamięć odpuść kłopotów moc,
Znikną na zawsze, gdy minie noc.
Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu,
Stokrotki polne zaradzą złu.
Najsłodsza mara tu ziszcza się,
Tutaj jest miejsce, gdzie kocham Cię.
Tutaj jest miejsce gdzie kocham Cię.
Książka: Igrzyska śmierci