Coraz częściej bezwiednie poddawała się wspominkom i nostalgii, co wyraźnie dowodziło, że starość nie czaiła się za rogiem, ale już stała się jej udziałem.
Lena czuła się tylko tu i teraz.. Zdążyła zauważyć, że ludzie rzadko żyli teraźniejszością. Albo karmili się przeszłością i powtarzali, że „kiedyś to było fajnie”, albo dla odmiany ciągle na coś czekali, jakby nadchodzące wydarzenia mogły być wyłącznie lepsze.
Coraz częściej bezwiednie poddawała się wspominkom i nostalgii, co wyraźnie dowodziło, że starość nie czaiła się za rogiem, ale już stała się jej udziałem.
Książka: Moje życie przed Tobą
Tagi: starość, wspomnienia, nostalgia