Opinia o książce - Zanim zostaliśmy potworami
Opinia napisana przez: Katarzyna Klimek
#współpracabarterowaNa co dzień nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo ważnym zmysłem jest węch. Zapachy mają większy wpływ na nasze życie niż nam się wydaje, są szufladką do miłych wspomnień z dzieciństwa, ale także i tych traumatycznych. Ning pracuje jako sprzątaczka miejsc po zgonach i zbrodniach. Uwielbia swoją pracę, choć zawód jest obrzydliwy, nie dla osób o wrażliwym żołądku, ale tylko w takich miejscach uaktywnia się jej węch, który utraciła po traumatycznych przeżyciach. To właśnie woń śmierci, rozkład i zgnilizna sprawia, że jej uszkodzony zmysł powonienia powraca. Pewnego dnia zostaje wciągnięta w poczynania mordercy, nieświadomie sprzątając miejsce zbrodni. Policja ma ją na swoim radarze, aby udowodnić swoją niewinność musi polegać na ulotnej woni zapachu... Podążanie za utraconym węchem może zniewolić. Dokąd ją to zaprowadzi?Książka nie jest łatwa, poszatkowana narracja wymaga zaangażowania, wybijające z rytmu retrospekcje do przeszłości. Z początku czułam się zagubiona, historia krok po kroku niczym strzaskana mozaika układa się w całość. Porusza trudną tematykę, o bolesnej stracie bliskiej osoby, strzaskanej psychice, pogmatwanej relacji rodzinnej i samotności, której nie da się niczym zasklepić. Stopniowo poznajemy bohaterkę rozdartą wewnętrznie, pełną rozterek. I to wszystko okraszone gryzącym zapachem nie tylko orientalnych aromatów, ale i trupim fetorem. Jest momentami obrzydliwie, te zapachy rozkładających się zwłok, są tak opisane, że aż je czułam! Nozdrza mimowolnie pracują, uwierzcie. Ohyda! Z jednej strony jest to odrzucające, a z drugiej strony coś mnie przyciągało, nie mogłam się od tej książki oderwać. Mamy tu okazję wejść w mroczny, wypaczony umysł, którego przewodnikiem jest... zapach. Czy aby poznać potwora trzeba samemu się nim stać? Zło gnieździ się w ludzkich duszach, które są wśród nas, zwykle niczym się nie wyróżniają. Mijamy ich na ulicy. To jest przerażające!Połączenie kryminału z literaturą piękną i Azji jest niesamowicie klimatyczne.Ogromny szacunek dla tłumacza Jarka Zawadzkiego, musiało to być nie lada wyzwanie. Doceniam także przypisy przybliżające tajwańskie jedzenie i kulturę.
