Książka z kategorii tych, które jeżeli ma się już w ręce, trzeba przeczytać!
Już od dłuższego czasu noszę się z zamiarem nadrobienia cyklu o Muminkach, ale jakoś ciągle mi nie po drodze... I tak w piątek, przeglądając półki w mojej bibliotece, natknęłam się na "Lato". Przeczytałam pierwszy rozdział i przepadłam!
Ta książka to zbiór pięknych i spójnych opowiadań, kręcących się wokół rozmów o życiu i śmierci, toczących się między kilkuletnią Sofią i jej ponad 80-letnią babcią. Obie mają silne i wybuchowe charaktery, często się nie zgadzają ze sobą, kłócą, ale jednocześnie bezgranicznie o siebie dbają. Niesamowicie wzruszyła mnie ich relacja.
Książka jest napisana przepięknym, obrazowym i niezwykle plastycznym językiem. Każdy opis przyrody pokazuje jak wielkim szacunkiem cieszy się na tej wysepce natura.
Piękna, po prostu piękna książka. Często żałuję, że pierwsze wrażenie można mieć tylko raz. I dlatego pewnie nigdy więcej już nie wrócę do tej książki, ale jestem pewna, że zapamiętam ją na długo.
Patrząc wstecz na literaturę polską, w każdej minionej epoce literackiej można odnaleźć wiele utworów, będących hołdami dla zasłużonych dla kraju postaci...
Maciupek jest nieśmiały i strachliwy. Jest też bardzo samotny. Pewnego dnia opuszcza dom i wyrusza w podróż. Podczas wędrówki mija rozmaite...