Opinia o książce - Elul
Opinia napisana przez: Patrycja Dyrda
Książkę "Elul" Agnieszki Kuchalskiej miałam w czytelniczych planach od dawna. W weekend w końcu udało mi się tę historię odsłuchać na Audioteka.
To bardzo poruszająca opowieść osadzona w czasie II Wojny Światowej, której narratorką jest siedmioletnia żydowska dziewczynka. Siłą odebrana matce, dziadek zostaje zamordowany, a ona zdana na siebie, musi nauczyć się żyć pozostając niezauważoną.
Przerażone, nie rozumiejące tego, co się dzieje dziecko zadaje sobie mnóstwo pytań, m.in. dlaczego ludzie ludziom zgotowali taki los?. Co sprawia, że Żydzi są gorsi od innych ludzi? Co takiego ma w sobie Hitler, że Niemcy tak go kochają? Jedyne, co trzyma ją przy życiu to gałgankowa lalka Nasi, wyimaginowany przyjaciel i słowa ukochanego dziadka, który uczył ją miłości do wszystkich ludzi i zwierząt.
Gdy trafia do obozu, wciąż nie rozumie dlaczego naziści tak traktują innych ludzi. Toczy trudną walkę o przetrwanie każdego kolejnego dnia, aż w końcu marzy, by umrzeć, ponieważ jest przekonana, że tylko tak można się z niego wydostać.
Autorka przypomina, iż wojna nie oszczędza nikogo, nawet dzieci. Stara się przedstawić sposób, w jaki dzieci odbierają wojnę, w czasie której tak, jak dorosłym ogolono głowy, kazano nosić pasiaki, zabrano marzenia, swobodę, rodzinę, tożsamość, niektórym nawet życie. W obozie każdy dzień zaczynał się i kończył apelem, po którym małych więźniów kierowano do pracy. Dzieci wykonywały różne zadania: szycie, prostowanie igieł itd..
Były katowane przez sadystyczne strażniczki nawet wtedy, kiedy chorowały, karmiono je zupą przypominającą smakiem ugotowane brudne szmaty, bądź głodzone do tego stopnia, iż obgryzały własne ręce. A to tylko niektóre fakty dotyczące obozowego życia najmłodszych.
W tej liczącej zaledwie 218 stron, a w przypadku audiobooka czterech godzin czterdziestu minut historii, wojenne realia mieszają się z dziecięcą fantazją. Aby ją przetrwać do końca, choć to może być trudne, należy wyłączyć wrażliwość na krzywdę dzieci. Polecam ją więc tym, którzy to potrafią. Choć jest przygnębiająca, pobudza do refleksji, a także do zgłębienia wiedzy na temat obozów koncentracyjnych dla dzieci.
