Recenzja książki: Władca Werony
Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa
Napisana z wielkim rozmachem powieść historyczna Davida Blixta „Władca Werony” to fascynująca książka, mogąca z całą pewnością konkurować z dziełami klasycznymi. Niezwykle rozbudowana i skomplikowana fabuła, mnogość wątków, niezliczona ilość postaci i doskonała znajomość realiów XIV-wiecznych Włoch sprawiają, że „Władca Werony” to nie tylko precyzyjnie skomponowana powieść, ale też wnikliwa analiza ludzkich emocji i uczuć stanowiących bodziec do walki o władzę. Mimo że objętość książki może początkowo czytelnika zniechęcić – powieść liczy sobie ponad siedemset stron – to rozrywka, jakiej doświadczy czytający, z pewnością zrekompensuje mylne pierwsze wrażenie.
Włochy, XIV wiek. Pomiędzy Weroną a Padwą toczy się wojna o władzę nad Vicenzą. Do Werony, za sprawą wygnania z Florencji, przybywa wraz z synami cieszący się już wtedy ogromną sławą poeta Dante Alaghieri. Na skutek różnych okoliczności jego najstarszy syn – Pietro – zasila szeregi wojsk władcy Werony, Cangrande Della Scali. Oprócz prowadzonych wojen pojawiają się w powieści także inne, równie istotne wątki. Warte uwagi są przede wszystkim dworskie intrygi, walka o władzę czy pojawiające się bardzo często wątki miłosne. Kim tak naprawdę jest Cangrande Della Scala? Czego lub kogo się obawia? Jaką rolę odegra młody rycerz Pietro w wypełnieniu zapisanego w gwiazdach przeznaczenia władcy Werony? Na te i zdecydowanie więcej pytań odpowiedź znajduje się w najnowszej powieści historycznej Davida Blixta.
Tworząc „Władcę Werony” David Blixt skorzystał zarówno z dzieł klasycznych, jak i wszelkiego rodzaju encyklopedii, dokumentów czy zapisków dotyczących życia i działalności XIV-wiecznych władców Włoch. Większość postaci występujących w powieści jest zatem autentycznych, choć często kontekst historyczny nie do końca został przez autora zachowany. Oprócz bohaterów historycznych (wśród których należy wymienić przede wszystkim ród Della Scala) w powieści obecnie są także postaci szekspirowskie – pierwowzory Romea i Julii. Należy jednak pamiętać, że najwięcej rozrywki dostarcza czytelnikom sam Dante wraz ze swoim ponadczasowym „Piekłem”, które jest w powieści równie istotne jak prowadzone przez Cangrande wojny.
Trzeba jednak przyznać, że David Blixt doskonale poradził sobie z wykonaniem i opracowaniem „Władcy Werony”. Powieść pomimo zaskakującej ilości wątków jest niesamowicie spójna, a podejmowane przez autora tematy zdają się ze sobą przeplatać, zacierając wrażenie wielowątkowości. Oprócz doskonale scharakteryzowanych potyczek – konnej szarży, bitwy na miecze czy walki wręcz, autor skupia się także na życiu dworskim. Z ogromną wnikliwością David Blixt opisuje dworską etykietę – zabieganie o względy kobiet, uroczystość zaręczyn czy walkę o dobre imię wybranki swojego serca. Trudno jednak nie dostrzec z pozoru mniej ważnego wątku, który jednak nabiera wagi tematu głównego – a mianowicie intryg. Zbyt duża liczba osób zaangażowanych w sprawy państwowe, obecność szpiegów czy zdrajców sprawiała, że walka o władzę zmieniała się często z otwartej wojny w pałacowe podstępy.
Język, jakim posługuje się autor w swojej powieści, zawiera w sobie nieco archaizmów, które jednak nie narzucają się czytelnikowi i pozwalają mu bez przeszkód zagłębić się w lekturze. Użyty we „Władcy Werony” styl przypomina ten zastosowany w wielu klasycznych dziełach. W powieści pojawiają się wielokrotnie cytowane fragmenty „Piekła” Dantego, jak również wtrącenia w języku włoskim, co uwiarygodnia stworzone przez Blixta dzieło. W książce nie brak napięcia. Już od pierwszych stron tej długiej powieści czytelnik z zapartym tchem śledzi losy zarówno przedstawicieli rodu Della Scala i prowadzonych przez nich wojen, jak i przyszłości młodych bohaterów – Pietra Alaghieri i jego przyjaciół – Antonia Capulletto czy Mariotta Montecchio.
„Władca Werony” zachwyci przede wszystkim miłośników powieści historycznych, ale spodoba się także amatorom nieco lżejszych dzieł. Książka ta, mimo obszernego kontekstu historycznego, ma w sobie coś z niezwykle wciągającego thrillera. Każdy, kto sięgnie po „Władcę Werony” z pewnością się nie zawiedzie. Zafascynowani tematyką rycerską znajdą w książce opisy licznych turniejów i zasad, jakimi kieruje się prawdziwy rycerz, miłośnicy polityki zostaną usatysfakcjonowani pertraktacjami pojawiającymi się pomiędzy zwaśnionymi miastami, a zakochani w pałacowym życiu na nowo odkryją uroki dworskiej, często trudnej miłości.
