Szczęśliwy jest ten, kto znajdzie swoje miejsce na ziemi. Szczególnie wtedy, gdy zmiana związana jest z pozostawieniem za sobą dotychczasowego stylu życia i koniecznością rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Oddana do rąk młodzieży Panna Foch spotka się z pozytywnym przyjęciem, ukazuje bowiem codzienne życie nastolatka i problemy, z jakimi młodzi ludzie muszą się zmagać.
A jednak się przeprowadzają! Choć nikt z nią tego nie konsultował. I to skąd? Z samej Warszawy! I to gdzie? Przecież ta Wiśniowa Góra to jakaś dziura na końcu kosmosu! Przeprowadzają się i już! Chociaż jej milczenie było wyrazem niemego protestu, niczego nie zmieniło: zachwyceni rodzice, nad wyraz kreatywne bliźniaki, właściciel wielkiego podwórza – pies o wdzięcznym imieniu Czarny Kieł i ona – przerażona nieznaną przyszłością Pola (ile czasu upłynie, zanim doceni piękno nowego miejsca: kryształowe jezioro, żółte pola w dolinach, zapach skoszonych traw, wzgórza porośnięte rumiankiem, cieniste szpalery drzew i kolorowe płoty). Czy Pola odnajdzie zgubiony gdzieś po drodze z Warszawy do Wiśniowej Góry uśmiech? Może wtedy, gdy pogalopuje na grzbiecie Rozalii w siną dal...
Barbara Kosmowska, pokazując stopniową przemianę nastoletniej bohaterki, stosuje metodę dwutorowości: głębokie życiowe przemyślenia Poli oraz sposób postrzegania przez nią nowej rzeczywistości uzupełnione zostały zapiskami z dziennika Janka Muzykanta. Jej początkowa wściekłość (niczym u królowej szerszeni) oraz tęsknota za tętniącym życiem wielkim miastem (u nas w Warszawie) powoli zmieniały się w postawę zrozumienia i wdzięczności. Zresztą, nie ma się co dziwić: kogóż by nie przekonały panujące w Wiśniowej Górze doskonałe relacje sąsiedzkie, wzajemna życzliwość, otwartość i chęć niesienia pomocy innym? I nic nie pomoże obrażanie się na wszystkich i wszystko dookoła. Serdeczny uśmiech, miłe słowa oraz przyjazne gesty są w stanie zdziałać więcej i szybciej, niż Pola może sobie wyobrazić.
Należąca do serii Plus minus 16 książka Panna Foch porusza codzienne problemy wchodzącej w dorosłość młodzieży. Skupia się na wartościach oraz emocjach. Docenia wartość przyjaźni (czy dotychczasowa relacja pomiędzy Polą a Kingą przetrwa próbę czasu?). Poświęca uwagę zacieśniającym się więzom rodzinnym, spełnionym i niespełnionym marzeniom, zwątpieniom, wątpliwościom, zgubnym skutkom plotki, żalowi i buntowi, a także radości oraz posiadającej cierpki smak zazdrości. Nie brakuje refleksji dotyczących walki z przeciwnościami, rozczarowań oraz nadziei, umiejętności spojrzenia prawdzie w oczy, potrzeby bliskości, czekania na cud, na miód, na miłość.
Każdy – tym bardziej zbuntowany nastolatek (współczesna Panna Foch) – poszukuje swego miejsca w życiu. Publikacja Wydawnictwa Literatura pokazuje, że szczęście znajduje się w zasięgu ręki każdego człowieka. Pola je znalazła (wszędzie dobrze, ale w Wiśniowej Górze najlepiej), a i czytelnik, gdy otworzy swoje serce, odnajdzie to, czego szuka.
Joanny trudno nie zauważyć - burza rudych włosów, fioletowy szalik i wojskowe spodnie robią swoje. Kto by przypuszczał, że obok kolekcji rockowych...
Odważna powieść o tym, że do najtrudniejszej walki staje się każdego dnia, a przeciwnikiem jest rzucająca pod nogi kolejne przeszkody rzeczywistość. Kobieta...