Recenzja książki: Opowieści z końca świata

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Wielość regionów to wielość kultur. Każdy naród ma swoje tradycje, przyzwyczajenia, religię, język, prawa i obowiązki. Każdy kraj, wraz ze swoją różnorodnością, ma do zaoferowania coś, czego nie mają inni. Opowieści z końca świata to kierowana do osób poszukujących własnego miejsca na ziemi (i w życiu) lektura lekką w odbiorze i pobudzająca do refleksji. Autorka, bogata w globtroterskie doświadczenia, dzieli się z czytelnikami osobistymi przemyśleniami, jakie stały się jej udziałem podczas wędrówek po różnych zakątkach ziemi.

Każdy rozdział został poświęcony jednemu z miejsc, które Ewelina Gac jako studentka ekonomii odwiedziła w ramach studenckiej wymiany europejskiego programu ERASMUS. W książce, którą czyta się szybko i z przyjemnością (oraz na swoim blogu: wposzukiwaniu.pl) autorka odkrywa kulisy życia w kilku krajach. Opowiada o położonym na południu Turcji niewielkim miasteczku Mersin, z mieniącym się w promieniach słońca Morzem Śródziemnym, meczetem Mugat, mariną oraz plażą. Prowadzi do greckiego Patras na Peloponezie, gdzie nie brakuje turkusowych fal, spektakularnych zachodów słońca i smaku słodkich pomarańczy. Wylicza jasne i ciemne strony pracy sezonowej w Myrtle Beach w Stanach Zjednoczonych. Podziwia Pragę z wpisanymi na listę UNESCO zabytkami. Zaprasza do uroczego Székesfehérvár, miasteczka z nekropolią królów węgierskich i specjalnym podatkiem przeciw otyłości. Przekazując na długo zapadające w pamięć obrazy z podróży, Ewelina Gac czyni to z pasją, skutkiem czego jest odczuwana przez czytelnika potrzeba wyjazdu w opisywane miejsca.

Choć w Opowieściach z końca świata znaleźć można informacje bezpośrednio związane z geografią oraz zwiedzaniem, nie jest ona typowym przewodnikiem turystycznym (pomocą służy zamieszczony na końcu książki Słowniczek). Obok opisów pięknych krajobrazów znalazły się wymienione przez autorkę atrakcje turystyczne, ciekawostki ze świata, lokalne przysmaki, miejscowe zwyczaje, zabawne historyjki oraz studenckie relacje. Nie brakuje również osobistych refleksji, wniosków i postanowień, będących wynikiem wielomiesięcznych obserwacji, a cierpliwość, otwartość, samodzielność, docenianie obecności drugiej osoby oraz radość z małych rzeczy to „pamiątki” przywiezione z podróży. Jest i radość z powrotów do Polski po każdym wyjeździe (wszak wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej). I są wspomnienia, które zostają na całe życie.

Publikacja Eweliny Gac przeznaczona jest dla tych, którym nieobce są marzenia; dla tych, którzy poszukują szczęścia na końcu świata. A gdzie leży koniec świata? Cóż, najpewniej tam właśnie, gdzie wraz ze spokojem można cieszyć się urokami zwykłej codzienności.

Tagi: podróżnicze