Recenzja książki: Na zdrowie! Sekrety klasztornej kuchni i udanego życia
Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa
W codziennym, często prowadzonym w bardzo szybkim tempie życiu zazwyczaj nie mamy okazji, by delektować się smacznymi i zdrowymi potrawami. W przydrożnym barze „wrzucamy coś na ząb”, nie bardzo przejmując się konsekwencjami, jakie mieć będzie dla nas w przyszłości faszerowanie się fast foodami. Usprawiedliwiamy się – właściwie tylko sami przed sobą – że przygotowanie zdrowych posiłków wymaga sporego zaangażowania, pochłania dużo czasu, a znalezienie ekologicznych składników graniczy z cudem. Nic bardziej mylnego. Warto sięgnąć po książkę Na zdrowie! Sekrety klasztornej kuchni i udanego życia, by przekonać się, że gotowanie sprawić może wiele przyjemności i - co najlepsze - zajmie tylko kilkadziesiąt minut, a przygotowane potrawy zachwycą smakiem i aromatem.
Publikacja opublikowana nakładem Wydawnictwa Jedność to obszerne, wręcz monumentalne dzieło, w którym czytelnik znajdzie nie tylko tajemnice kuchni mnichów, ale także wyjaśnienie pojawiających się na kartach Biblii symboli oraz zbiór ciekawostek, anegdot i historii związanych z włoskimi klasztorami. Książka Na zdrowie! Sekrety klasztornej kuchni i udanego życia podzielona została na sześć tematycznie ze sobą związanych części.
Część pierwsza poświęcona jest specjałom z kuchni mnichów. Potrawy uszeregowano w rozdziałach dotyczących przekąsek, pierwszych dań, dań głównych i deserów. I tak wśród zaprezentowanych znakomitości uwagę przykuwają grzanki wiejskie z wątróbką wieprzową, makaron z orzechami i bułką tartą, perliczka alla marinara i pizza jabłkowa. Podobny schemat prezentacji przepisów wykorzystano w częściach trzeciej i czwartej, poświęconej odpowiednio kuchni świętych i kuchni papieży. Każdego dnia w roku kalendarzowym przypada wspomnienie jakiegoś świętego. A z każdym świętym związana jest we Włoszech charakterystyczna, kojarzona z nim potrawa. Dostajemy zatem między innymi przepisy na muszle św. Jakuba, zupę św. Łucji czy też antrykot św. Benedykta. Kuchnia papieży, zaprezentowana w części czwartej, pełna jest anegdot związanych ze zwyczajami kulinarnymi kościelnych dostojników. W książce znajdziemy przepis na danie Jana XXIII, zupę jarzynową Grzegorza Wielkiego czy wielkopostne drożdżówki wiejskie.
Części druga, piąta i szósta inspirowane są bogactwami klasztornych ogrodów. W części drugiej znajdziemy znakomite przepisy na dania z warzyw i roślin strączkowych: na kulki ziołowo-serowe czy też przekąskę z bobu i buraka liściowego, proste przepisy na wykorzystanie owoców i przyrządzenie przetworów: brzoskwinie w syropie, konfiturę z kasztanów czy granitę cytrynową. W podrozdziale Zioła i kwiaty znajdziemy porady dotyczące praktycznego wykorzystania przypraw, sporządzenia znakomitych zalew i marynat.
Części piąta i szósta poświęcone zostały napojom. W piątej znajdziemy przepisy na nalewki, likiery i wina – między innymi na likier z jeżyn, czereśniówkę oraz nalewkę eukaliptusową. W ostatniej części znajdują się receptury na proste i smaczne herbatki ziołowe – antystresowe, uspokajające, lecznicze (na przeziębienie i na krążenie) i odchudzające.
Każdy z zamieszczonych w poszczególnych częściach książki przepisów zaprezentowany jest w sposób jasny, przejrzysty i czytelny. W ramce umieszczonej najczęściej na marginesie publikacji znajduje się lista niezbędnych do przygotowania dania składników. Opis, przydatne rady i ciekawostki zajmują zazwyczaj całą stronę książki. Niemal każdy przepis opatrzony jest także pięknym, wykonanym z niezwykłą starannością zdjęciem przedstawiającym daną potrawę. Przy przepisach znajdują się także informacje dotyczące czasu przygotowania potrawy, stopnia trudności oraz najlepiej pasującego do potrawy napoju alkoholowego. W przypadku przepisów na herbaty dowiemy się, jak długo należy je parzyć, a w części poświęconej winom, likierom i nalewkom znajdziemy informację, jak długo powinny one dojrzewać.
W książce znajduje się także wiele ciekawych informacji związanych ze zwyczajami kulinarnymi konkretnych włoskich klasztorów – Opactwa Torrechiara, prostoty kuchni franciszkańskiej czy klasztoru św. Antoniego Opata. Przeglądając przepisy zaprezentowane w książce Na zdrowie! Sekrety klasztornej kuchni i udanego życia, należy pamiętać, że kuchnia klasztorna to kuchnia prosta, czerpiąca z produktów regionalnych. Nie oznacza to jednak, że brak jej wdzięku czy finezji. Przedstawione w książce specjały chociaż oparte na tradycji i wielowiekowych zapiskach, zadziwiają oryginalnością i stają się inspiracją dla wielu znakomitych współczesnych kucharzy. Potrawy kuszą swoim urokiem oraz prostotą, łatwością i szybkością przygotowania.
