Recenzja książki: Księżniczka Zoja

Recenzuje: Patryk Obarski

Czy istnieje magiczny sposób, by ze zwykłej dziewczynki stać się prawdziwą księżniczką? Marcin Szmel w swojej książce Księżniczka Zoja przekonuje, że tak. Prezentuje także cechy, którymi charakteryzować powinna się każda dobra księżniczka.

W swojej książce Marcin Szmel przedstawia historię Zoi – dziewczynki, która wkracza właśnie w dziesiąty rok życia. I chociaż Zoja zna wiele trudnych słów, to wciąż w jej głowie pojawia się wiele pytań dotyczących otaczającego ją świata.

Na całe szczęście ma kogoś, kto potrafi wyjaśnić nawet najbardziej zawiłe problemy za pomocą opowieści. Dzięki opowieściom Zoja dowiaduje się, jak naprawdę wygląda życie księżniczki z odległej krainy. I że w gruncie rzeczy nie różni się ono znacznie od życia i codziennych trosk jej samej.

Księżniczka Zoja to interesująca, niezwykle wartościowa powieść dla najmłodszych czytelniczek i czytelników. Chociaż bowiem w tytule ujęto księżniczkę, a nie rycerza, to książka spodoba się wszystkim – niezależnie od płci.

Marcin Szmel w swojej powieści dla dzieci pokazuje, że by zostać księżniczką, nie trzeba urodzić się w rodzinie królewskiej. Z kolei do tego, by nazywać się superbohaterką, wcale nie potrzeba nadludzkich zdolności. Okazuje się bowiem, że największa siła tkwi w nas.

Zoja nigdy nie wyobrażała sobie nawet, że można kogoś odtrącić tylko dlatego, że nie jest taki jak ona. W jej wymarzonym świecie nie istniały bariery języka, koloru skóry, zdolności czy przywary, wszyscy byli częścią tego samego wspólnego marzenia

W Księżniczce Zoi znajdziemy kilkanaście opowieści, które ukazują najmłodszym czytelnikom nie tylko przygody tytułowej bohaterki, ale także niosą ważny przekaz. Autor książki mówi o tym, że należy mieć otwarte serce – nie wolno sprawiać przykrości innym, trzeba akceptować różnorodność, wierzyć w prawdę i pielęgnować w sobie niezależność.

Chociaż opowieściami o księżniczkach i rycerzach dzielimy się zwłaszcza z najmłodszymi dziećmi, książka Marcina Szmela spodobać się może także i tym, które uczą się czytać. Zdecydowanie ograniczenie ilustracji na rzecz samej opowieści może dać młodym czytelnikom wrażenie, że czytają pierwszą „poważną” historię, a przy okazji pokaże, że lektura może być wspaniałą rozrywką.

Skoro możemy śnić o swoich marzeniach i przenosić do marzeń pragnienia, to równie dobrze możemy dopisać ciąg dalszy snów w realnym świecie

Marcin Szmel udowadnia, że istnieje magia bez... czarów. Jej źródła nie należy jednak szukać u wróżek czy krasnali na krańcu tęczy – prawdziwa magia tkwi po prostu w nas samych.

Tagi: dla dzieci