Recenzja książki: Kitty i nocna godzina

Recenzuje: Justyna Gul

Wyjąca audycja

Państwowy Instytut Zdrowia utworzył w swoich strukturach Centrum Biologii Paranaturalnej. Wspólnie z Brytyjskim Laboratorium Biologii Alternatywnej przeprowadził badania, których rezultatem jest wielce kontrowersyjna publikacja. Otóż wyniki potwierdzają istnienie odmian rasy homo sapiens, które do tej pory były uznawane za legendę. Mowa tu m.in. o homo sapiens sanguinis (czyli wampirach) oraz homo sapiens lapus (czyli wilkołakach). Brzmi jak fantastyka?

Nic bardziej mylnego, a przynajmniej nie dla Kitty Norville, wilkołaczki, didżejki i bohaterki książki Carrie Vaughn. „Kitty i Nocna Godzina” to zupełna rewolucja w podejściu do osób dotkniętych likantropią i wampiryzmem. Tu ponadnaturalne stworzenia funkcjonują w społeczeństwie, stanowiąc jego część, problem powstaje jedynie, kiedy zaczynają naruszać prawo …

Z racji sukcesu, jaki odniósł program Kitty, audycja radiowa „Nocna Godzina”, didżejka ma wiele do powiedzenia na temat odmienności i jej skutków. To słuchowisko o mrocznym klimacie, które nie boi się ciemności i zamieszkujących ja stworzeń. Dziewczyna doskonale wie, o czym mówi, bowiem sama jest wilkołakiem, członkiem watahy pod przewodnictwem samca alfa Carla. Śpi w dzień, pracuje w nocy i coraz częściej biega po lesie jako wilczyca, choć usilnie stara się kontrolować swoją zwierzęcą naturę.

Wilkołaki muszą się bowiem zmieniać jedynie podczas pełni, choć mogą to robić w dowolnym momencie. Niektórzy przechodzą transformację jak najczęściej, niemal cały czas, powoli tracąc człowieczeństwo. Kitty jest zdecydowana walczyć z tym pędem do wolności, a sukces audycji i coraz więcej pracy z tym związanej wydaje się pomagać w samokontroli.

Niestety, ujawnianie sekretów świata wilkołaków, wampirów, jak i sama osoba Kitty wydają się przeszkadzać nie tylko konkurencji. Boss wampirzego klanu, Mistrz Rodu Arturo, chce skończyć z panną Norville i to w „białych rękawiczkach”, zlecając morderstwo profesjonaliście. Niejaki Cormac wkracza do studia, by wykonać swoje zadanie - nie wie jednak, że Arturo planuje zrobić z niego kozła ofiarnego.

Mimowolnie, zarówno łowca wilkołaków, jak i Kitty, zostają wplątani w walkę o władzę i wpływy oraz porachunki nadnaturalnych. Dodatkowo w okolicy grasuje samotny wilkołak, który nie należy do watahy, a na ofiary likantropii i wampiry dybie też wielebny Elijah Smith i jego Kościół Czystej Wiary. Deklarując ocalenie i uzdrowienie poprzez wiarę, uzależnia od siebie ponadnaturalnych, nie pozwalając im odejść.

Jak zakończy się ta fascynująca opowieść o świecie, w którym odmienność staje się normą? Carrie Vaughn w niezwykle oryginalny sposób porusza problem tych, którzy za urodę i nieśmiertelność zapłacili wysoką cenę. Mimo, iż książka mnie nie zachwyciła, to muszę przyznać, że wyróżnia się stylem i fabułą. To powoduje, że „Kitty i Nocna Godzina” staje się gorącą infolinią dla wszystkich melancholików, frustratów i odmieńców. Czy zdecydujesz się wykonać telefon?