Recenzja książki: Chatka Puchatka

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Na opowieściach o przygodach Kubusia Puchatka wychowało się wielu, teraz już dorosłych, ludzi. Nie wyobrażają sobie oni dzieciństwa bez obecności sympatycznego i pociesznego niedźwiadka. „Chatka Puchatka” A. A. Milnego to druga część przygód Kubusia i jego przyjaciół, równie zabawna co pierwsza książeczka oraz tak samo jak „Kubuś Puchatek” pięknie ilustrowana.
Krzysia, Kubusia Puchatka, Prosiaczka, Sowę oraz innych mieszkańców Stumilowego Lasu czytelnik poznał już w pierwszej części książki A. A. Milnego. W „Chatce Puchatka” pojawia się jednak zupełnie nowa postać. Do lasu przybywa bowiem Tygrys, osobnik niezwykle rozbrykany, który szybko zaskarbia sobie sympatię innych zwierzątek. Tygrys okazuje się niezastąpionym kompanem do figli i zabaw, ale także stworem dość uciążliwym. Nieraz mieszkańcy Stumilowego Lasu zastanawiają się, jak wyglądałoby ich życie, gdyby nie wkroczył w nie Tygrys. Jednak przygody w „Chatce Puchatka” nie obracają się jedynie wokół osoby Tygrysa. Królik okazuje się być zwierzątkiem niezwykle zajętym, a Prosiaczek pewnego dnia znowu spotyka Słonia. Puchatek ma czas by wymyślać nowe zabawy, a Kłapouchy znajduje Sowjufkę, nowy dom dla Sowy. To jednak nie wszystko. W ostatnim rozdziale „Chatki Puchatka” czytelnik żegna się z niedźwiadkiem i jego przyjaciółmi. Krzyś bowiem dorasta i wyrasta z dziecięcych bajek. Jednak wspomnienia o Kubusiu na zawsze pozostaną w pamięci chłopca i będą mu przywodzić na myśl beztroskie chwile dzieciństwa.

„Chatka Puchatka” to pełna ciepła i humoru książka kierowana zarówno do najmłodszych jak i dorosłych już czytelników. Każdy z bohaterów jest bowiem indywidualnością samą w sobie, a czytelnicy podświadomie – czy to duzi, czy ci nieco młodsi – będą się z postaciami identyfikować. Kubuś jest rezolutnym, naiwnym grubaskiem. Prosiaczek to maleńkie, zlęknione zwierzątko. Tygrys kipi energią i chęcią do zabawy. Sowa natomiast zna odpowiedzi na wszystkie pytania.

Książki A. A. Milnego, zarówno „Kubuś Puchatek” jak i „Chatka Puchatka” obfitują w przepiękne, kultowe już ilustracje autorstwa Ernesta H. Sheparda. Chyba nikt lepiej niż Shepard nie ukazałby pociesznych zwierzątek, wykonujących przyziemne obowiązki czy przyłapanych na najlepszej zabawie w samym środku lasu. Rysunki są kolorowe, proste, wykonane jakby kilkoma pociągnięciami kredki, ale w idealny sposób odzwierciedlają sielankowe i nieskomplikowane życie mieszkańców Stumilowego Lasu. Użyte przez autora ilustracji kolory są żywe, wyraziste i przy każdym na nie spojrzeniu tętnią życiem i pozytywną energią.

„Chatka Puchatka” to jednak nie tylko sympatyczna bajka dla najmłodszych. To przede wszystkim genialna opowieść o bezgranicznej przyjaźni, zaufaniu i gotowości do poświęcenia dla dobra bliskich sobie osób. Książka A.A. Milnego to doskonały przewodnik po trudnym, zabieganym i często pustym życiu współczesnego człowieka. Wnosi ona bowiem nową porcję radości, uczy doceniania małych, ale pięknych rzeczy oraz cieszenia się z cudzego szczęścia. „Chatka Puchatka” powinna być lekturą obowiązkową dla każdego, dorosłego czytelnika.