Recenzja książki: Ava&Frank: Wojna i miłość
Recenzuje: Katarzyna Krzan
Dla wielbicieli złotej epoki Hollywood romans Franka Sinatry i Avy Gardner to prawdziwa kopalnia złota. To spora dawka ploteczek, anegdot i opowieści snutych ze szczegółami nawet po kilkudziesięciu latach. Jak zapewniają amerykańskie recenzje zamieszczone na Amazonie, Brady ujawnia ludzką stronę wielkiego romansu, który przetrwał małżeństwo i rozwód, epickie bitwy i pokazywanie romantycznych gestów. Jego książka to uczciwe i współczesne spojrzenie na niemal mityczną parę, to krótka i przejmująca opowieść, która odwołuje się do szerokiego spektrum czytelników. Zaglądając do książki, już we wstępie widać fascynację intymnym życiem dwójki bohaterów. Okraszona fotografiami i licznymi scenkami rodzajowymi historia przypomina jednak raczej zbiór prasowych wycinków aniżeli rzetelną biografię. Kto co komu powiedział na jakim przyjęciu, kto się opił i nie mógł dojść samodzielnie do pokoju hotelowego, wreszcie - co podano na obiad. Życie gwiazd zawsze budziło emocje, pobudzało wyobraźnię, skłaniało do wymyślania fantastycznych opowieści na ich temat. Nie inaczej jest w tym przypadku. To nie jest publikacja dla tych, którzy chcą poznać prawdziwe życie. Autor nie wychodzi poza plotkarską narrację, podkreślając nieustannie, że wszystko działo się w czasach, kiedy nie było Internetu, telefony były połączone kablami, a mimo to ludziom udawało się komunikować. Faktycznie, duże osiągnięcie.
Frank Sinatra poznał Avę, gdy ta była mężatką, a on sam miał żonę i dzieci. Jednak w Hollywood nie stanowiło to żadnej przeszkody, a wręcz dodawało romansowi smaczku. Rozstali się ze swoimi partnerami, związali, rozstali, potem znowu zeszli, pobrali, rozwiedli, zeszli. I tak do końca życia, tacy byli sobie „wierni”. Ich relacje opisać można jako „skomplikowane” z mocnym podejrzeniem, że wszystko działo się niejako „pod publiczkę", by zyskać popularność, gdy ta okresowo spadała. Wracali więc do siebie, rzucając innych, rezygnując z ról w filmach, zrywając kontrakty. Stać ich było na to. Doskonali ludzie w idealnym świecie. Teraz takich „sensacji” mamy aż za dużo w codziennych doniesieniach medialnych. Plotki, które blisko sto lat temu rozgrzewały wyobraźnię, teraz już się mocno przykurzyły. Czy więc warto się nimi zajmować?
Można bronić tej publikacji, pisząc, że jest gratką dla filmoznawców, ukazującą kulisy pracy nad znanymi filmami. Ale będzie to naciągana teza. To po prostu kolejna opowieść o tym, jak dwie sławne postaci kina amerykańskiego nie mogły żyć ze sobą - ani bez siebie. Ale czy wciąż chcemy o tym czytać?
