Legenda

ie ostał się ani jeden ząb. Gdy Iznami go zobaczyła rzuciła się na niego, Iznagi zrobił unik , odwrócił się i zaczął uciekać, gdy był już przy wyjściu zamknął jaskinię wielkim głazem.
Nagle usłyszał krzyk swojej byłej już żony 
-Iznagi! Boisz się mnie? Już nie jestem najpiękniejsza?
-Odejdź! Co się z Tobą stało dlaczego zabiłaś naszego syna?
-Dlaczego? Byłeś w jaskini widziałeś moje dzieci, nie podobają ci się?
-Dlaczego zabiłaś naszego syna-powtórzył Iznagi
-Bo jak widzisz ja potrafi tworzyć tylko takie szkarady nie mogę znieść ich widoku ale za razem tylko takie potrafię tworzyć 
-Iznami opamiętaj się, wróć do mnie, przez te wszystkie lata które cię szukałem ja nauczyłem się tworzyć piękne istoty, na nasze podobieństwo nie są takie jak nasz pierwszy syn , a nawet jeśli by były to wszystkie istoty zasługują na miłość 
-O nie Iznagi ja do Ciebie nie wrócę tu jest moje miejsce.. To ty ukochałeś bardzo tą ziemie więc żyj na niej sam .Ja natomiast będę zabijać tysiąc twoich stworzeń dziennie żebyś miał nauczkę 
-W takim razie Iznami ja każdego dnia będę tworzył tysiąc i pięćset aż cała ziemia się nimi zapełni 
Iznagi odszedł w swoją stronę i zostawił złą Iznami zamkniętą w jaskini .
I tak Iznagi tworzył ludzi zapominając o swojej byłej żonie. Iznagi w końcu opuścił ziemią pozwalając by ludzie sami dbali o swój los, ale Iznami poprzysięgła zemstę na swoim mężu i na jego ludziach ....
Narodziny Legendy
Mijały tysiąclecia, ziemia zapełniała się ludźmi , zwierzętami i roślinnością, powstały pierwsze cywilizację , miasta w końcu zaczęły kształtować się w odrębne państwa. 

W Jednym z takich państw którego nazwy już nikt nie pamięta, urodził się chłopiec. Nikt nie przypuszczał że odegra istotną rolę w historii świata, po prostu kolejny dzieciak którego urodziła jakaś bezimienna kobieta w zaułku ulicy. Miasto w którym się urodził, cieszyło się najgorszą opinią w okolicy. W mieście nie było żadnego władcy, króla czy kogoś kto pilnował by porządku .
Miejsce to było najgorszym miejscem na ziemi do zamieszkania , wszędzie zniszczone budynki , ludzie błąkający się bez celu po ulicach i szukających czegoś do zjedzenia , płacz porzuconych dzieci , stosy martwych ciał , i odór zgnilizny i rozkładu tak mocny że każdy inny człowiek z poza miasta nie wytrzymał tutaj dłużej niż mrugnięciem oka , jednak mieszkańcy byli do tego przyzwyczajeni , do smrodu i do głodowania . Wieśniacy mówili że to wszystko wina złej bogini , która z zemsty na swoim byłym ukochanym obdarzyła ich właśnie takim losem…
Ale wróćmy do chłopca , matka wcale nie była bezimienna i nie porzuciła swojego dziecka tak jak miały to w zwyczaju inne kobiety , wręcz przeciwne zaraz po urodzeniu matka wyniosła się z miasta , wędrowała całymi miesiącami i kiedy straciła nadzieje i zaczęła myśleć za ona jak i jej dziecko umrą z wycieńczenia i głodu zobaczyła sto metrów przed sobą truchło martwego jelenia, nie wiele myśląc rzuciła się i zaczęła obgryzać surowe mięso , gdy nasyciła głód , już wiedziała co zrobi… postanowiła zbudować dom w lesie i żyć z tego co znajdzie i upoluję . Kobiecie na imię było Rebeca ,dziękowała opatrzności za taki dar losu jakim było te martwe zwierzę . Nabrawszy sił zaczęła budować schronienie. Rebeca straciła cały dzień na budowie czegoś co można było nazwać szałasem ale pod wieczór zmęczona i zadowolona weszła do środka , przytuliła dziecko i zasnęła. Na Drugi dzień poszła w miejsce gdzie zobaczyła martwego jelenia i opatrzność znowu jej sprzyjała bo żadne dzikie zwierzę przez noc nie ruszyło truchła, więc nie wiel