Młodość jest piękna. Fragment książki „Naznaczona"

Iva jest młodą, pełną życia dziewczyną ze wspaniałymi planami na przyszłość. Właśnie przeżywa swoją pierwszą wielką miłość. Jest szczęśliwa. Radość życia przerywa poważna choroba, która z niewinnego przeziębienia w szybkim tempie zmienia się w medyczny koszmar, w którym coraz trudniej o nadzieję.

Krystek - młody fotograf – zakochuje się z wzajemnością w swojej muzie Klarze. Zaczynają realizować marzenia i snuć plany na wspólną przyszłość. Ale los lubi płatać figle, nierzadko w okrutny sposób. Czy Iva wygra wyścig o życie? Czy Klara i Krystek zaznają wspólnego szczęścia? W jaki sposób losy tych ludzi zwiążą się ze sobą? Kto w medycznym bezwzględnym świecie zapłaci najwyższą cenę za walkę o lepsze jutro?

Do lektury Naznaczonej Anny Matusiak zaprasza Wydawnictwo Harde. W ubiegłym tygodniu na naszych łamach mogliście przeczytać premierowy fragment książki Naznaczona. Dziś czas na kolejną odsłonę tej historii: 

IVA I NIVA

TERAZ

– Ivka, doradź, co robić z alkoholem... – ten temat był jedynym problemem, który niepokoił przyszłą solenizantkę podczas przygotowań.

– Nie rozumiem. Czym się martwisz? – Iva chciała pomóc przyjaciółce, ale niespecjalnie rozumiała, w czym rzecz.

– Mam wątpliwości, ile tego alkoholu kupić i jaki konkretnie. Z jednej strony – jak będzie za mało, to impreza może się szybko skończyć, z drugiej strony – jak się chłopaki z klasy schleją i zrobią tu chryję, to nigdy już nie będzie szansy, nawet marnej nadziei na jakąś przyjemną imprezkę nad morzem.

– No tak. Teraz rozumiem. Słuchaj... Ani ja, ani ty nie pijemy zbyt dużo. Będziemy czuwać i trzymać rękę na pulsie. W razie czego poprosimy twojego brata o pomoc. Jest starszy, to jakoś pijaną gówniarzerię ogarnie...

No właśnie... Niva miała starszego brata. Marzyło jej się, że Iva i Miko zakochają się w sobie. Wyobrażała sobie czasem, że jej ukochana przyjaciółka zostaje w przyszłości jej bratową. Wówczas naprawdę stałyby się rodziną, chociaż i tak w sercu jedna drugą traktowała jak najprawdziwszą siostrę. Może na tej osiemnastce jakoś między nimi zaiskrzy? – myślała z nadzieją i przyznała Ivie rację w sprawie alkoholu.

– Słusznie... Miko na pewno sobie poradzi. Zwłaszcza że przyjdzie z trzema kolegami. To był jego warunek. Powiedział, że bez kumpli umrze na imprezie przedszkolaków. Wielki dorosły się znalazł.

Zaśmiały się.

Kilka dni później absolutnie wszystko było gotowe i zapięte na ostatni guzik. Pozostała kwestia kreacji dla solenizantki i jej najbliższej przyjaciółki. Dziewczyny postanowiły następnego dnia wybrać się do miasta nieopodal na zakupy, a teraz już tylko korzystać ze słońca, z wakacji i faktu, że domek letniskowy rodziców Ivy znajdował się naprawdę blisko plaży.

Młodość jest piękna...

Kilkanaście minut później – radosne, pełne pasji, wigoru i planów, leżały na ręcznikach, spijały łapczywie promienie słońca, opalając swoje piękne, jędrne ciała i planowały, jakie cuda modowe wyhaczą nazajutrz w miejscowej galerii.

– Ja mam trudne zadanie. Muszę wyglądać świetnie, ale nie wolno mi kupić stylówki, która przebije twoją... – dumała Iva.

– Nooo... Faktycznie... – przyznała jej rację Niva, co obie z zupełnie niewiadomych im powodów wprawiło w atak głupawki. Nie mogły przestać się śmiać. To kolejny objaw, który czyni młodość tak fantastyczną.

* * *

OSIEMNASTKA NIVY

Wyglądały jak boginie. Obie wysokie, smukłe, zgrabne, z nogami jak męska bezsenność – żeby sparafrazować Kobranockę. Lato było upalne, więc postawiły na przewiewne tkaniny.

Iva wybrała granatową, krótką sukienkę na ramiączkach, Do tego turkusowe sandałki z wąziutkich paseczków. Włosy przewiązała tasiemką w identycznym odcieniu. A na dłoni błyszczał znacznych rozmiarów pierścionek z okazałym turkusowym oczkiem. Tyle. Żadnej przesady. Żadnego przezdobienia. Czystość. Subtelność. Wdzięk. Na tle koleżanek – z mocnym, chwilami aż wulgarnym, makijażem, wyczesanymi fryzurami, utrwalonymi toną lakieru, ordynarnymi szpilkami, które miały czynić je doroślejszymi i w ich mniemaniu bardziej kobiecymi – wyglądała jak kwiat z ogrodu Nivy. Była taka czysta, prawdziwa, dziewczęca. Niva – gwiazda tego wieczoru – zaszalała i solidnie odchudziła swój portfel, wybierając zgrabny kombinezon w kolorze fuksji, za to w klasycznym, eleganckim, acz młodzieńczym kroju. Do tego make-up no make-up, włosy gładko zaczesane w koński ogon, zero biżuterii i proste przezroczyste buty na szpilkach, które przez brak koloru sprawiały wrażenie, jakby nogi dziewczyny były jeszcze dłuższe, o ile to w ogóle było możliwe. Wszystko to powodowało, że owszem, rzucała się w oczy, bo jakżeby inaczej, ale wyróżniała ją – podobnie jak przyjaciółkę – naturalność, klasa oraz wizerunek dostosowany do wieku i okazji.

Miko – ku radości Nivy – nie mógł oderwać wzroku od jej najlepszej przyjaciółki, ale uwagę Ivy przykuł jego najlepszy kumpel – Mati. Tak to w życiu bywa. Bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz. To zresztą akurat było obustronne zauroczenie od pierwszego wejrzenia. Iva – jak na rasową przyjaciółkę przystało – była na tej imprezie niczym świadkowa panny młodej na jej ślubie i weselu. Czuwała nad tym, by niczego gościom nie brakowało. Gdy w którejś części stołu kończyły się chipsy, natychmiast biegła do spiżarki po zapasy. Podobnie z napojami, alkoholami, owocami, przekąskami i wszystkim, czego zdrowa i silna młodzież jest w stanie zjeść tonę i wypić hektolitry.

– Pomogę ci – Mati wyłapał moment, kiedy znowu biegła po kolejne wiktuały...

– O... świetnie! Dziękuję... Nie sądziłam, że tak często będę tu biegać – zaśmiała się.

– Umówmy się, że od teraz będziesz po prostu mnie informować, co trzeba dołożyć i gdzie, a ja pobiegam za ciebie – zaoferował się szarmancko. Iva poczuła, że pąsowieją jej policzki, ale w przygaszonym imprezowym świetle chyba nie było to specjalnie zauważalne...

W naszym serwisie możecie już przeczytać kolejny fragment książki Naznaczona. Powieść kupicie w popularnych księgarniach internetowych: