Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X
Iza Michalewicz

Reporterka Iza Michalewicz postanowiła prześledzić pracę polskiego Archiwum X, które tworzą policjanci pracujący nad sprawami z pozoru beznadziejnymi. Książka stanowi zbiór spraw, które zostały już dawno zapomniane jednocześnie nierozwiązane. Zabójstwa, którymi przestano się interesować już po umorzeniu, a które do dziś nie pozwalają spać spokojnie rodzinom zmarłych, ponieważ nie zostały wyjaśnione.
Znajdziemy tu najbardziej zagadkowe i brutalne morderstwa, które kilkanaście lat temu nie schodziły z pierwszych stron gazet. Poznamy trud pracy, jaki wykonują policjanci prowadzący te sprawy, walczący jednocześnie nie tylko z mordercami ale także z wadami systemu, który już dawno wyrzucił je do kosza. Napotkamy również ogrom cierpienia rodzin, które wciąż pomimo upływu lat żyją w poczuciu niesprawiedliwości wobec zmarłych bliskich, ale także radość tych, którzy w końcu poznali odpowiedzi na zagadki przeszłości.
Czy możliwe jest popełnienie zbrodni doskonałej?

***
„Nikt nie potrafi wyobrazić sobie tego uczucia paniki, kiedy nagle okazuje się, że człowiek, z którym żyjesz, otwiera przed tobą bramy piekieł.”

***

Ciekawa książka rzucająca światło na mało znany aspekt pracy polskiej policji. Do tej pory nie wiedział o istnieniu sekcji Archiwum X, ale po przeczytaniu tej pozycji udało mi się choć trochę zrozumieć ogrom poświęcenia osób, które w niej pracują. A są to prawdziwi zapaleńcy, ludzie którzy przedkładają sprawiedliwość nawet nad własne dobro, ponieważ często rozwiązują tajemnicze sprawy w ramach czasu wolnego i swojej prawdziwej pasji, a nie w czasie pracy.
Książkę czytałam z dużą dozą zaciekawienia oraz zaskoczenia, ponieważ w kryminałach, które często czytuję wszystko wydaje się proste, natomiast okazuje się, że w rzeczywistości jest to dużo bardziej złożone. Pytaniem, które najczęściej zadawałam sobie podczas czytania było: czy istnieje możliwość dokonania zbrodni doskonałej, która nie ma szans na wykrycie winnego? Mam nadzieję, ze nie i w kilku sprawach udało mi się znaleźć potwierdzenie. Jednak w pewnych momentach odniosłam wrażenie, że może jednak jest to możliwe, ponieważ kilka praw do dziś nie zostało rozwiązanych pomimo wieloletnich starań policjantów, którzy na szczęście się nie poddają i grzebią dalej. Oby udało się znaleźć winnych zbrodni nawet po latach, chociażby po to aby rodziny zmarłych mogły przed swoją śmiercią poznać odpowiedź na pytanie zadawane sobie od lat: kto to zrobił?
Książka jest też charakterystyką prawdziwych pasjonatów zagadek. Policjantów, którzy są stworzeni do tego co robią i nie poddają się pomimo przeciwności. A to jest najważniejsze w ich pracy, ponieważ czasem najważniejsza wydaje się nadzieja.

W książce zawarte jest 8 reportarzy polskich morderców o których nawet nie słyszałam, nie miałam pojęcia. Chodź nie które były bardzo medialne. Książka ta to opis pracy policjantów z "polskiego Archiwum X".Możemy zatem dowiedzieć się o metodach pracy funkcjonariuszy, ale też popełnionych przez nich błędach. W reportarzach są zapisane okoliczności śmierci ofiar które większości do dziś są nie wyjaśnione. Historie te są bardzo wstrząsające.

Książka pokazuje jak człowiek pod wpływem nie raz błachych powodów może z zimną krwią zamorodwać drugiego człowieka.