Zanim ziemia katyńska wchłonęła jego krew. Listy Pawła Słani do narzeczonej Marii Lortz z lat 1933-1939
Paweł Słania, Łukasz Żywulski

Ocena: 0 (0 głosów)

Górny Śląsk, dwudziestolecie międzywojenne. Tu w 1932 roku rodzi się uczucie Pawła Słani i Marii Lortz, rodowitych mieszkańców Piekar Śląskich. On – student historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, oficer rezerwy Wojska Polskiego i początkujący belfer. Ona – dziewczyna z rodziny powstańców śląskich, księgowa z powołania.

Brzmi jak proza, wręcz proza życia, ale to nie fikcja literacka. To kronika życia w uniwersyteckim Krakowie, wojskowych koszarach w Oświęcimiu i na Górnym Śląsku w latach 30., ale przede wszystkim historia prawdziwej miłości, którą w bestialski sposób postanowiły zniszczyć dwa totalitaryzmy, hitlerowski i stalinowski, oraz zbrodnia, której nie da się zrozumieć, ani tym bardziej wybaczyć.

Książka jest edycją źródłową 150 listów, których nadawcą był Paweł Słania (1912-1940) – piekarzanin, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, założyciel przedwojennego Kółka Miłośników Piekar Śląskich, nauczyciel historii i podporucznik rezerwy, bestialsko zamordowany w Katyniu w wieku 28 lat. Część źródłowa publikacji, której najcenniejszym elementem jest ostatni list z obozu jenieckiego NKWD w Kozielsku została wzbogacona o analizę treści listów oraz życiorysy Pawła Słani i Marii Lortz.

Publikacja jest pokłosiem dwuletnich badań historycznych i redaktorskich zespołu koordynowanego przez Łukasza Żywulskiego – kierownika Izby Regionalnej działającej przy Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Teodora Heneczka w Piekarach Śląskich, który do współpracy zaprosił redaktorkę Monikę Tomys, regionalistę Leszka Bensza oraz blisko 40 osób, które pro publico bono włączyło się do społecznej akcji przepisywania listów. Książka została sfinansowana w głównej mierze z dobrowolnych „cegiełek” wpłacanych podczas zbiórki publicznej ogłoszonej na portalu zrzutka.pl.

-------

"Już więcej aniżeli tydzień upłynął od chwili, gdym się po raz ostatni z Tobą widział. Chwila ta stoi mi żyw w pamięci. A czas, który jest ponoć lekarstwem na wszystko, miast przywiązanie moje żywione ku Tobie osłabić, to jeszcze je wzmacnia. (…)"