Zadziwiająca historia samotnego listonosza
Denis Thériault

Ta króciutka książeczka wywołała we mnie mieszane uczucia. Piękna okładka zapowiadała historię subtelną i wyrafinowaną w formie i treści. Możliwe, że gdyby w tytule nie było słowa zadziwiająca, moje oczekiwania byłyby inne. W tym przypadku przyszło rozczarowanie. Forma jest ciekawa i szkielet opowieści również. Smaczku dodaje japoński klimat. Nie tylko haiku, ale całość. I to jest ogromny plus. Gdybym miała oceniać tylko tę warstwę, ocena byłaby znacznie wyższa. Co sprawiło, że punktacja poszybowała w dół? Historia miłości głównego bohatera. Była pretensjonalna, banalna, przewidywalna i naiwna. Hm... jeśli komuś (czytaj: autorowi) wydaje się, że tak wygląda miłość, to chyba jeszcze z podstawówki nie wyszedł. Jakieś to niedojrzałe i infantylne. Ta warstwa jest żenująca.  I to popsuło całą książkę. A miało być tak pięknie... Szkoda, że zmarnował się potencjał na dobrą literaturę.