Z ręką na sercu
Nora Dsnes

Chciałabym opowiedzieć wam o książce Nory Dåsnes „Z ręką na sercu”, a przy okazji porozmawiać o niewdzięcznym okresie dojrzewania. Publikacja ta traktuje o pierwszych miłościach, o szukaniu własnego stylu i o rożnym tempie dojrzewania.

Główną bohaterką książki jest Tuva. Właśnie zaczyna 7 klasę, czyli ma około 12 lat [1]. Dziewczynka nie przypuszcza, że nowy rok szkolny przyniesie wiele zmian. Najtrudniejszy będzie dla niej rozłam między przyjaciółkami. Linnéa spoważniała: ma chłopaka, myśli o strojach i makijażu. Bao natomiast nadal chce spędzać czas w leśnej chatce i walczyć na patyki. Tuva chciałaby je pogodzić, ale to wydaje się niemożliwe. Zresztą dziewczyna ma własne dylematy, miłosne.

„Z ręką na sercu” to bardzo fajna książka o dorastaniu (będę miała jedną uwagę, ale o tym za chwilę), a właściwie o jego początkach. Bardzo spodobał mi się podjęty temat, czyli to, że każdy rozwija się we własnym tempie, zarówno jeżeli chodzi o rozwój fizyczny, jak i psychiczny. Przy czym Nora Dåsnes poświęca więcej uwagi temu drugiemu. Ja chyba byłam taką Bao, kiedy część koleżanek uganiała się za chłopakami, wolałam skakać na skakance. Myślę, że warto podkreślać, że to normalne. Może dziwne i niekomfortowe dla świeżo upieczonej nastolatki, ale żaden wstyd być „dziecinnym”. Podoba mi się, że Bao jest silną postacią, która nie ulega presji otoczenia. Ma to gdzieś i wydaje się szczęśliwa w leśnej bazie.

Bardzo spodobał mi się też poboczny wątek relacji z rodzicem. Tuva jest wychowywana wyłącznie przez ojca. Tata plus dorastająca córka, to brzmi jak katastrofa. Natomiast ojciec Tuvy wykazuje świetną postawę wobec problemów dziecka. Nie jest nachalny, subtelnie zachęca do zwierzeń i wspiera, kiedy Tuva tego potrzebuje. Widać, ze ta dwójka ma świetny kontakt. Akurat ich łączy muzyka, ale nie zapominajmy, że budowa relacji z dzieckiem zaczyna się, kiedy ono przychodzi na świat. Warto o tym pamiętać, aby być obok w trudnych momentach.

Nora Dåsnes podjęła też próbę zdefiniowana „zakochania” i ta wyszła dość dziwnie w kontekście homoseksualnej bohaterki. Żebyśmy mieli jasność, ja żadnej orientacji nie neguję. W tym konkretnym przypadku zabrakło mi rozróżnienia pomiędzy miłością a przyjaźnią. W okresie dojrzewania widać wyraźny podział na dziewczyny i chłopaków. Każda z tych grup czuje się lepiej w swoim towarzystwie. Szczególnie widać to dobrze u osób nieśmiałych i tych wolniej dojrzewających czy też dziecinnych. Jak rozróżnić miłość od fascynacji koleżanką, która ma fajny styl, sposób bycia, która imponuje nam czymś, albo zwyczajnie dobrze się z nią dogadujemy? Czy to, że dziewczyna darzy dziewczynę wyjątkową sympatią czyny z niej lesbijkę? Nie. Często ta fascynacja, a nawet wspólne eksperymentowanie i odkrywanie cielesności jest normalne, a nawet jest pewnym etapem dojrzewania.

Nora Dåsnes napisała życiową książkę dla dorastających dziewcząt. Pisarka przesyła „dobre słowo” podkreślając, że są wspaniałe takie jakie są, że na wszystko przyjdzie czas i mogą przeżywać okres dojrzewania w komfortowym dla siebie tempie. „Z ręka na sercu” to publikacja, która niewątpliwie doda nastolatkom pewności siebie.

[1] Akcja książki dzieje się w Norwegii, a tam dzieci idą do szkoły podstawowej w wieku 6 lat.

Psyt... Mam dla Ciebie pamiętnik. 🤭 Możesz go przeczytać. Czy Cię zaskoczy? Jestem pewna. Czy Ci się spodoba? Myślę, że tak. Zżera Cię ciekawość? Ok. Zajrzyjmy do świata 12-letniej Tuvy. 😮 Świetnej przyjaciółki, kochanej córeczki tatusia, marzącej o wielkiej miłości dziewczyny. 🙎‍♀️

Tuva wraca po wakacjach do szkoły. Czy przez lato się coś zmieniło? 🤔Okazuje się, że zaskakująco dużo. Linnea ma chłopaka, a Bao uważa miłość za najgłupszą rzecz na świecie. 🤦‍♀️ Dwie najlepsze przyjaciółki nagle stają się swoimi wrogami. Jak z tego wybrnąć, skoro każdą lubi się tak samo? 🤭 Znajomi w szkole też są jacyś inni. Dzielą się na dwa światy - tych bardziej dojrzałych, czytających blogi i interesujących się modą i tych bardziej dziecinnych, którzy od śledzenia modnych stylówek wolą pobiegać po lesie. 🌳 W dodatku do klasy dołącza nowa dziewczyna - Miriam, która dla Tuvy jest naprawdę fascynująca. 😊 Co z tego wszystkiego wyniknie?

Jestem pod wrażeniem tej książki. Nie chodzi tylko o jej wygląd, który przypomina pamiętnik. 📔 Są w niej rysunki, screeny z rozmów na Snapie czy zapiski w różnej formie. 👌 Chodzi o przełamywanie stereotypów. Tuvę wychowuje samotny ojciec, dziewczyńska przyjaźń wcale nie jest idealna, 12-latka odkrywa, że prawdopodobnie jest homoseksualna. Tak! 👍 Takich książek potrzeba nam więcej. 📚

Bogato ilustrowany pamiętnik spodoba się nie tylko nastolatkom. Język i grafiki skrojone na miarę współczesnych czasów. 🙂 Emojis, blogosfera, media społecznościowe, slang. 💬 To dzięki temu książka staje się autentyczna. Forma komiksu przykuwa wzrok i utrzymuje uwagę na dłużej. Motyw LGBTQ+ normalizuje związki nieheteronormatywne. Uczy tolerancji. 🙏

Mamo, jeśli chcesz przeczytać pamiętnik swojego dziecka, lepiej sięgnij po tę książkę. 📒 Szczerą, lekką i szybką w czytaniu. Ten nastoletni powiernik sekretów, pochłaniacz łez i dobry przyjaciel w okresie dojrzewania pomoże Ci zrozumieć dziecko i przypomni czasy młodości. 😉

??

Tuva to dwunastolatka, która właśnie rozpoczyna kolejny rok nauki w szkole. Już pierwszego dnia orientuje się, że w gronie jej przyjaciółek nastąpił niespodziewany podział. Linna bez przerwy mówi o swoim nowym chłopaku, spychając na dalszy plan zabawy z koleżankami, natomiast Bao uważa, że miłość jest głupia. Tuva nie ma ochoty opowiadać się po żadnej ze stron i chciałaby, żeby wszystko układało się jak dawniej. 

Oprócz tego jej spokój zaburza pojawienie się w orkiestrze nowej dziewczyny, która ma na imię Mariam i wydaje się być najfajniejszą osobą, jaką Tuva kiedykolwiek poznała. Czy taka fascynacja jest po prostu zwykłą chęcią nawiązania przyjaźni, czy to jest właśnie to całe zakochanie, o którym wszyscy mówią? 

??

,,Z ręką na sercu" to pięknie wydana powieść graficzna, która przyciągnęła moją uwagę, gdy tylko ją zobaczyłam. Oryginalna kreska, barwne ilustracje i ich różnorodność sprawiają, że nie sposób przejść obok tej historii obojętnie.

Dzięki formie pamiętnika można łatwo poczuć więź z główną bohaterką, z którą zapewne niejedna czytelniczka dzieli bądź kiedyś dzieliła doświadczenia. Tuva z niezwykłą błyskotliwoscią i humorem przeprowadza nas przez blaski i cienie dorastania, opowiadając o przyjaźniach, pierwszych zauroczeniach i emocjach towarzyszących stawaniu się nastolatką. 

Będzie to świetna lektura dla dziewczynek wchodzących w wiek dojrzewania (ale i dla starszych) oraz dla wszystkich fanek serii o  Lottie Brooks ?

[9+]

??

,,Z ręką na sercu" to cudownie wydany komiks o pogrubionej okładce i genialnych ilustracjach, który przeznaczony jest dla nastolatków.

Jest to swego rodzaju pamiętnik o dojrzewaniu, pierwszej miłości, wzlotach, ale i upadkach. Każdy z nas dobrze wie jakie życie nastolatka (zwłaszcza w dzisiejszych czasach) może być trudne, a komiks ten pokazuje, że niektóre problemy wcale nie są problemami tylko trzeba do nich podejść w odpowiedni sposób. Autorka uświadamia młodzieży, że każdy z nas dorasta w swoim czasie i proces dojrzewania to bardzo indywidualna sprawa dlatego nie należy się z nikogo wyśmiewać. To, że wolisz tulić misie zamiast chłopaka jak twoja koleżanka z klasy nie jest niczym złym. To Twoje życie i Twoje decyzje. Najważniejsze, abyś to Ty czuł się dobrze z samym sobą. 

Forma pamiętnika, w którym bohaterka opowiada o swoich emocjach, obawach powoduje, że z łatwością możemy dostrzec zmiany jakie zachodziły w dziewczynie, ale i przede wszystkim powoduje to, że nastolatkom łatwiej utożsamić się z Tuvą. 

,,Z ręką na sercu" to mój osobisty powrót do przeszłości i chwila nostalgii, bo większość problemów Tuvy były mi bardzo dobrze znane. Jestem pewna, że książka ta przypadnie do gustu wielu nastolatkom, ale i zachęcam do sięgnięcia po nią także rodziców. Może gdy przypomną sobie jak to było kiedyś i co kotłuje się obecnie w głowie ich nastoletnich pociech to staną się bardziej wyrozumiali i obie ze stron wyłącznie na tym zyskają?