Oto literackie świadectwo naszego czasu. Powieść niewielka, ale gęsta, dużo się w niej dzieje. Bohater ma na imię Franciszek i jest malarzem. Zaczyna się starzeć, przeżywa artystyczny kryzys, nęka go dramat upływu czasu i problemy ze zdrowiem. Jego małżeństwo jest w ruinie, a wokół trwa zimna wojna domowa. Temat zatem nie wydaje się wesoły, mimo to książka pełna jest ironii i serdecznej kpiny. Bo też ironia i sztuka są jak modlitwa - nie tylko dla bohatera powieści, lecz także dla autora. We współczesność czasami wkrada się przeszłość, kiedy Franciszek wspomina swoją działalność opozycyjną, zastanawiając się, czy to wszystko nie zostało zmarnowane. Sprawy osobiste mieszają się z publicznymi. W efekcie otrzymujemy zapis odczuć polskiego inteligenta w chwili, kiedy kończy się jego świat, a on sam atakowany jest przez samotność, komercję i obłęd polityczny.
Informacje dodatkowe o Wyszedł z siebie i nie wrócił:
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2017-05-10
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 192
Kup książkę Wyszedł z siebie i nie wrócił
Zobacz także
Wyszedł z siebie i nie wrócił - opinie o książce
Wszelkie podobieństwo do waszego małżeństwa nie jest przypadkowe. Boleśnie szczera i zwykła opowieść o miłości. Powieść Tomasza Jastruna to wnikliwa...
Książka Tomasza Jastruna „Życie Anny Walentynowicz” ukazała się po raz pierwszy w 1985 roku nakładem podziemnej Niezależnej Oficyny Wydawniczej...
Przeczytane:2020-08-30, Ocena: 6, Przeczytałam, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2020, 12 książek 2020, 26 książek 2020, 52 książki 2020, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2020, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2020 roku, Mam,
Franciszek jest 56-letnim mężczyzną, jest artystą malarzem. Tu są wszystkie jego bolączki egzystencjalne wyostrzone niczym pod lupą. Niemoc twórcza, kredyty do spłacenia, żona z problemem alkoholowym i zmieniające się własne ciało...
Krótkie zręcznie napisane rozdziały opisujące słodko gorzkie przygody Franciszka pokazujące dogłębnie szarą jesień życia, z ironią. Ciężkie tematy ale napisane w taki sposób, że nie wiadomo czy się śmiać czy płakać.
Taki etap życia czeka każdego z nas! Prędzej czy później sami zobaczymy na naszej twarzy zmarszczki czy siwe włosy i będziemy musieli nad tym przejść do porządku dziennego... Często trzeba się z tym zmierzyć samotnie, z godnością.
Dobre chwile są niczym zapalona zapałka, efemeryczne, szybko gasną i dopada nas szara rzeczywistość.
Prowadzenie czytelnika jest rewelacyjnie, współodczuwamy tragikomedię życia razem z bohaterem. Skłania do wielu refleksji o uniwersalnych prawdach życiowych.
Jestem nią zachwycona! Polecam każdemu ale zastrzegam na tego typu lekturę trzeba być gotowym.