Wygnana królowa
Mercedes Salisachs

Po 37 latach izolacji i wygnania Wiktoria Eugenia powraca do Hiszpanii, utraconego kraju, jako prababcia na chrzest prawnuka i żona zdetronizowanego króla. Ta podróż powoduje u niej lawinę wspomnień- od dzieciństwa, młodości, małżeństwa, narodzin i chorób dzieci. Niestety, co z wielkim żalem muszę napisać, powieść zupełnie mi się nie podobała. Forma wspomnieniowa jest tutaj ciężka w czytaniu, zdarzenia są przedstawiane niechronologicznie, przeplatają się pomieszane, czasami miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym, a nie poznałam innych aspektów z życia Wiktorii. Głównie odniosłam wrażenie, że dowiedziałam się sporo nieistotnych rzeczy, które zaraz ulatują z głowy, niż coś istotnego, dotyczącego samej historii. Najbardziej rzutuje na fabułę i narrację opowiadanie z perspektywy czasu o wydarzeniach- analiza ich ponowna, by mieć właściwy ogląd- to bardzo nuży, nie zliczę ile razy pojawiały się takie wtrącenia jak: ,, myślę teraz", ,,wówczas nie przewidywałam", ,,dopiero teraz wiem". Tak więc, nie zaliczę ,,Wygnanej królowej" do udanej lektury powieści historycznej, ale może komuś przypadnie do gustu ta relacja wspominkowa z małą ilością dialogów. Ja ze swojej strony nie polecam. ,,Wszystko zależy od słusznych lub nieporadnych wyborów wyznaczających nasze ścieżki ku przyszłości."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mercedes Salisaches, popularna hiszpańska dziennikarka i zdobywczyni nagrody Alfonsa X Mądrego za książkę Wygnana Królowa", wciela się w rolę królowej Wiktorii Eugenii Battenberg i z jej perspektywy opisuje życie hiszpańskiej królowej.

 

Wiktoria Eugenia to prababka obecnego króla Hiszpanii, Filipa. Jego chrzest był dla królowej możliwością powrotu do kraju po trzydziestu siedmiu latach wygnania. Właśnie w środę 7 lutego 1968 roku rozpoczyna się akcja książki. Wiktoria Eugenia w towarzystwie księżnej Grace z Monako kończy przygotowywać się do wyjazdu i wspomina początki znajomości z księżna. Na następnych stronach śledzimy powitanie byłej królowej i jej pobyt w ojczyźnie, przeplatane wspomnieniami z przeszłości, dzieciństwa, małżeństwa. Na kartach poznajemy również od podszewki sytuację polityczną Hiszpanii i położenie w jakim znalazła sie rodzina królewska. Akacja kończy się śmiercią królowej 14 kwietnia 1969 roku.

 

Dzięki układowi rozdziałów z zaznaczonymi datami i miejscem akcji mamy wrażenie, że czytamy pamiętnik napisany przez samą królową. Książka oparta jest na podstawie książek, czasopism i wspomnień, a Autorka stara się jak najdokładniej i najrzetelniej ukazać obraz byłej królowej. Książkę pochłania się całymi stronami, dzięki prostemu językowi. Dla nas królewskich fanów z całą pewnością to niezwykle ciekawa pozycja, nie często mamy okazję w Polsce znaleźć książki tego typu.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)