Wnuczka wariatki. Carmen
Danuta Noszczyńska

"Wnuczka wariatki" tolo seria, którą dosłownie pokochałam.  Wiele pokoleń,  tak różnych temperamentów i charakterystycznych osobowości,  których nie można nie polubić. 
Losy bohaterek śledziłam od samego początku i z każdym kolejnym tomem lubiłam je coraz bardziej, wyczekując kolejnych części,  które za każdym razem zaskakiwały. 
Carmen to matka poznanej już wcześniej Aliny i babka Poli. Kobiety jednak nie miały łatwego życia, a ich rodzinne relacje dalekie były od ideału. Niemniej jednak teraz, gdy sytuacja nieco się unormowała poznajemy nieco lepiej niecodzienną Carmen, która żyje w Zaciążu i nigdy nie wyobrażała sobie, że mogłaby to miejsce opuścić. To właśnie tutaj dzieje się najwięcej. Tym razem Carmen postanawia wspólnie ze swoją przyjaciółką, a tym samym miejscowa znachorką nieco namieszać w politycznym życiu wioski i wystawia kandydaturę Iwony do wyborów rady miasta, a także powstaje nietypowy, wyjątkowy i znacznie wyróżniający się zespół Ałć, którego skład jest znacznie zróżnicowany,  co nie przeszkadza wszystkim dobrze się bawić na próbach i przygotowywać świetny występ. 
Tak powoli toczy się życie na wsi i jedynie zostaje co pewien czas wzburzone kolejnymi rewelacjami i pomysłami mieszkańców. 
W tej części poznajemy historię bohaterek z perspektywy Carmen, która przez wiele lat nie miała w ogóle kontaktu z córką oraz Wnuczka, dopiero niedawne wydarzenia sprawiły, że kobiety ponownie nawiązały ze sobą kontakt. 
Cała seria to bardzo przyjemna historia rodzinna, którą autorka zdecydowanie umiliła postacią Carmen, która nie jest typową babcia. To charakterna osóbka, która potrafi dążyć do wyznaczonych sobie celów nie przebierając w środkach. 
Osobiście sięgałam po każda kolejna część z wielką przyjemnością i zaciekawieniem, a wszystkie bohaterki obdarzyłam sympatią.  
Książka jest napisana lekkim i przyjemnym językiem, idealnie nadaje się do czytania choćby po ciężkim dniu. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie. 
Ja z całego serca polecam poznać te trzy kobiety Wnuczkę wariatki, jej matkę oraz sama wariatkę,  bo naprawdę warto. 
Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 

Carmen – kobieta rakieta. Harda i butna, odważna i sprytna, zawzięta, silna i bezkompromisowa. Idąca przez życie jak taran nieustanie walcząca z kimś lub o coś. Dziś jest staruszką, emerytowaną milicjantką „z mocno wpisanym w charakter skrzywieniem zawodowym” i autorskimi metodami załatwiania spraw. Ta pozornie nieskomplikowana kobieta, pod tym szczelnym pancerzem pozorów, skrywa i strzeże swoich licznych sekretów z przeszłości.. Dusi w sobie tajemnice swojego dzieciństwa i młodości, swoich życiowych wyborów i ich konsekwencji, motywów działania, zagrywek losu i zezowatego szczęścia w nieszczęściu..  

Dziś inaczej widzi i rozumie pewne sprawy i zamierza dobrze wykorzystać szansę, którą niespodziewanie otrzymała od losu..

 „Wnuczka wariatki. Carmen” to trzecia, finałowa odsłona pięknego, słodko-gorzkiego cyklu powieści obyczajowych o trzech pokoleniach kobiet. Pierwsza część była poświęcona Poli. Druga jej matce – Alinie. Tu możemy spojrzeć na całą historię oczami Carmen – babci Poli, matki Aliny.
Wszystkie trzy tomy cyklu „Wnuczka wariatki” to pełna humoru, lekka, zwiewna, ale i mądra, poruszająca i skłaniająca do refleksji opowieść idealna na wieczór z książką.

 

Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dzieciństwo i wychowanie mają ogromny wpływ na nasze życie. To czego w nim doświadczamy kształtuje nas już na zawsze i potem trudno zmienić nam nasze spojrzenie na świat. Tak właśnie było z Carmen, bohaterką książki "Wnuczka wariatki. Carmen" Danuty Noszczyńskiej, czyli trzeciej i ostatniej części opowiadającej o trzech pokoleniach kobiet z jednej rodziny.
Żal, że to już ostatnia część tej serii, bo polubiłam panie Sowiłow a w szczególności Carmen. Babcia i mama, nietuzinkowa, pełna werwy i niekonwencjonalnych pomysłów osiemdziesięciolatka, której życie nie oszczędzało i już od dzieciństwa los rozdawał jej marne karty. Ale ona się nie poddała i na swoich warunkach zbudowała siebie na nowo.
Autorka w zabawny, dość przewrotny sposób, opowiada nam historię Carmen i jej rodziny. A także przyjaciół i sąsiadów, którzy się wokół niej kręcą.
Wieś jest specyficznym miejscem, ma swoje małe kliki, które nią rządzą i ma też swoje blaski i cienie. Ale wieś, w której było ranczo Carmen, jest pokazana w ciekawy sposób. Jakby w soczewce skupia wszelkie małe i duże grzeszki jakie możemy zobaczyć wokół siebie.
Podoba mi się język, jakim autorka opowiedziała tę historię. I to puszczanie oka do czytelnika. Trochę ironiczne, trochę nostalgiczne.
To taka historia, która zapewnia nam dobrą rozrywkę, dlatego Was zachęcam byście po nią sięgnęli. Ja się cieszę, że miałam okazję ją poznać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z niecierpliwością czekałam na trzeci tom wyjątkowej serii "Wnuczka wariatki" - "Wnuczka wariatki. Carmen". Według mnie jest to najlepsza część. Poznałam tajemnicę seniorki rodu Carmen. Dla niektórych przemiła staruszka, a dla innych diabeł wcielony. Jaka tak naprawdę jest ta bohaterka? Czy faktycznie jest taka zła, na jaką wygląda i jak ją piszą? Koniecznie musicie ją poznać. Autorka Danuta Noszczyńska odsłania przed nami jej tajemnicę. W swoim życiu wiele przeszła. Mimo wszystko dała radę i wychowała córkę. Przez nieporozumienia Alina zerwała z nią kontakt. Carmen nie mogła uczestniczyć w wychowywaniu swojej jedynej wnuczki Poli. Dlaczego musiało do tego dojść? Polę poznała dopiero rok wcześniej przez czysty przypadek. Danuta Noszczyńska w ciekawy sposób pokazała nam losy trzech pokoleń kobiet. Czy Alina poszła w ślady swojej mamy? Czy Pola będzie miała podobne życie jak jej matka i babka? Carmen po śmierci swojego ojca musiała opiekować się swoją mamą, która nie potrafiła żyć bez męża. Co się z nią stało, gdy odeszła jej mamusia? Kto się nią opiekował po jej śmierci? Czy Carmen Sowiłow jest naprawdę tą osobą, za jaką się całe życie podaje? Czy coś przed wszystkimi ukrywa? Czy ktoś jeszcze zna jej sekrety? Oprócz Carmen w tej części poznałam również dalsze losy Aliny i Poli. Zakończenie tego tomu bardzo mnie przybiło. Jeszcze teraz płyną mi łzy. Nie mogę się pozbierać. Bardzo polubiłam Carmen. Ciekawa z niej kobieta. Powieść "Wnuczka wariatki. Carmen" czytałam jednym tchem. Doskonała obyczajówka. Nie zabrakło również dobrego humoru. Niektóre sceny rozśmieszyły mnie do łez. Carmen czasami potrafi być zabawna. Podobała mi się jej rozmowa z pewnym młodym człowiekiem o jego tatuażach. Zaproponowała nawet zrobienie rogów, podobno teraz jest to w modzie. Chłopak łykał to, jak ciepłe bułeczki, a ona oczywiście sobie z niego żartowała. Musicie wiedzieć, że Carmen potrafi być postrachem okolicy, ale też jest dobrą przyjaciółką i idealną doradczynią. Czy córka ją w porę doceni? Czy Alina zna swoją mamę? Nie podobało mi się, jak Carmen postępowała w swoim życiu. Na jej miejscu zrobiłabym inaczej. Czy w podeszłym wieku żałuje, że tak zrobiła? Przekonacie się o tym, czytając "Wnuczkę wariatki. Carmen". Ta lektura jest godna polecenia. Zachęcam do przeczytania pozostałych dwóch tomów: "Wnuczka wariatki. Pola" i "Wnuczka wariatki. Alina". Oczywiście możecie przeczytać tylko ten tom. Jednak dla lepszego zrozumienia całej sytuacji polecam poznać pozostałe dwa. Mam cichą nadzieję, że autorka Danuta Noszczyńska nie poprzestanie na tym tomie. Czy jeszcze kiedyś usłyszymy o tych bohaterkach?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)