Podobał mi się zapach Magdy Goebbels!
Po raz pierwszy możemy usłyszeć obszerną relację, dotyczącą prywatnego życia Magdy i Josepha Goebbelsów w ostatnich latach wojny. Atakowana tuż po wojnie przez dziennikarzy Käthe Hübner, dopiero po ponad 60 latach zdecydowała się przerwać milczenie i opowiedzieć o domu Goebbelsów ze swojej własnej, niepowtarzalnej perspektywy. Od 1945 r., a więc od śmierci Magdy i Josepha Goebbelsów oraz szóstki ich dzieci, nie mógł opowiedzieć o tym już nikt inny. Po raz pierwszy również zdecydowała się opublikować listy i unikatowe zdjęcia rodziny Goebbelsów ze swojego archiwum. Harmonia i idylla odzwierciedlona na tych fotografiach wydają się całkowicie autentyczna.
Käthe Hübner od 1943 do 1945 r., była guwernantką trojga dzieci Magdy i Josepha Goebbelsów: Helgi, Hilde i Helmuta. Była z Goebbelsami, gdy usłyszeli o zamachu na Hitlera, rozmawiała z nimi jeszcze na dzień przed przeprowadzką do bunkra pod Kancelarią Rzeszy. Dlatego też - a jest to niezwykle cenne - nie widziała w Magdzie Goebbels pierwszej damy Trzeciej Rzeszy ani w Josephie Goebbelsie jednego z najpotężniejszych nazistów. Z jej punktu widzenia byli to przede wszystkim ludzie.
Relacja Käthe Hübner została uzupełniona materiałem, dotyczącym losów SS-Sturmbannführera Helmuta Kunza - lekarza, który pomógł Magdzie Goebbels zamordować jej sześcioro dzieci.
Zapach perfum towarzyszył mi jeszcze długo po tym, jak wyszłam z jej domu na zewnątrz. Podobał mi się zapach Magdy Goebbels!
Kierowca Goebbelsa, Obersturmführ Günther Rach i jego przyjaciel SS-Hauptsturmführ Günther Schwägermann robili na Käthe Hübner wrażenie dużych chłopców. Gdy w sierpniu 1944 r. wyszła za mąż, otrzymała od nich list z życzeniami. 1 maja 1945 r. Schwägermann i Rach wyszli razem z Magdą i Josephem Goebbelsem z bunkra Führera, by po samobójstwie małżonków polać ich ciała benzyną, a następnie je spalić.
Fragment książki
Dr Petra Fohrmann studiowała na Uniwersytecie w Kolonii i doktoryzowała się w Wyższej Szkole Filmu i Telewizji w Poczdamie. W 2005 r. założyła własne wydawnictwo, mieszka w Bonn i Berlinie.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2015-06-02
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 144
Przeczytane:2019-07-27, Ocena: 5, Przeczytałam, Wymieniłam/sprzedałam, 52 książki 2019, Rok 2019,
Książka sporo czasu przeleżała na mojej półce czekając na odpowiedni moment. Nie miałam z nią wielkich oczekiwań, ale treść lektury bardzo mnie wciągnęła. Pokazała życie zagorzałych nazistów z innej perspektywy, są to zapiski rozmów z Käthe Hübner. Kobieta od 1943 do 1945 roku pełniła rolę guwernantki dzieci Goebbelsów. Nie wspomina pary jako zwolenników Hitlera, z rozdziałów książki można się dowiedzieć,że w rodzinnym domu zachowywali się zupełnie inaczej. Trudno uwierzyć, że ludzie mogą przybierać dwie twarze. Jedna to pełna ciepła i serdeczności a drugie oblicze potrafi zadać wiele bólu i ran.
Zakończenie gorzkie i okrutne, bo dzieci nie powinny płacić za czyny rodziców. Do książki są dołączone fotografie rodzinne, po fotografiach dzieci widać, że też nie różniły się od innych. Pragnęły zabaw i beztroskiego dzieciństwa.
Pozycja ma niską ocenę na portalu. Nie zgodzę się z nią, bo według mnie autorka podołała zadaniu. Nie jest to szczegółowa biografia Josepha Goebbelsa i jego żony Magdy, raczej zapiski z pamiętników,wspomnienia. Dla mnie ta opowieść wniosła więcej niż podręcznik do historii w czasach szkolnych. Pokazuje do czego prowadzi szaleństwo i wiara w złudne ideologie. Jeśli ktoś szuka szczegółowej biografii to nie w tej książce.