Walka, miłość, tęsknota. Powstańcze opowieści po latach
Małgorzata Czerwińska-Buczek

Walka, miłość, tęsknota. Powstańcze opowieści po latach autorstwa Małgorzaty Czerwińskiej- Buczek to tegoroczna propozycja czytelnicza wyd. Rytm.
Niniejsza książka jest owocem wieloletnich przyjaźni, spotkań i rozmów z byłymi powstańcami i osobami z ich otoczenia. Wśród bohaterów tej książki możemy znaleźć m.in. Wisławę Szymborską, Andrzeja Wernica, Stefana Popławskiego, Janinę z Janowskich Mańkowską, Jerzego Grzelaka, Marię Kącką- Protaziuk, Sławomira Pocztarskiego. Jednak to nie wszyscy powstańcy, którzy zostali przedstawieni w tej książce. O niektórych wspominają sami bohaterowie książki.
Czytając ją odniosłam wrażenie, że to bardzo osobista książka autorki. Oprócz losów poszczególnych bohaterów autorka opowiada nam historię poznania się z daną postacią i czasami wielkich przyjaźni jakie zawiązały się pomiędzy nimi. Dzięki temu możemy poznać tę ,,prywatną'' stronę tych, którzy wiele lat temu na własne oczy widzieli piekło powstania. A to wszystko sprawia, że Oni stają się dla nas niezwykle bliscy. Dodatkowym atutem książki Walka, miłość, tęsknota. Powstańcze opowieści po latach są zdjęcia. Oto one dokumentują życie każdego z nich. Raz widzimy ich jako młodych ludzi by z chwile przenieść się wraz z nimi w czasy współczesne. Przez to czasami czułam się jakbym osobiście znała każdego z nich. Co jeszcze mi się w niej podobało? Jak już pisałam autorka znała większość osób, o których napisała tę książkę. Poznała je w różnych sytuacjach. To pozwoliło mi się przekonać jakimi pozostali ,, na co dzień'' i co było dla nich ważne.
Walka, miłość, tęsknota. Powstańcze opowieści po latach to świadectwo życia tych, którzy mieli to nieszczęście by żyć w okrutnych czasach. Ta książka pozwala zachować w pamięci potomnych tych, którzy w większości odeszli już na wieczną wartę. Życzyłabym sobie żeby powstało jak najwięcej takich książek. Nie po to by leżały, nie po to by stały się zarzewiem konfliktu przeciwników i popieranych powstanie, ale były nośnikiem pamięci. Po prostu abyśmy pomimo wszystko nie zapomnieli o świadkach tamtych wydarzeń sprzed 77 lat i nie tylko nich.