Tylko tam
Bielawska Marta

Książka, którą czytałam z wielką przyjemnością. Ciekawa historia przedstawiona w fantastyczny sposób. Amelia i Sebastian to ludzie, którzy spotykają się w pewnym momencie swojego życia, ale każde z nich ma za sobą trudne przeżycia. Jedyne co mi nie odpowiada w książce, to otwarte zakończenie, no za nimi niestety nie przepadam. Całą historię poznajemy oczami autora, to i zakończenie chciałabym widzieć jego oczami.

Po tę pozycję sięgnęłam tylko dla tego, że jej akcja dzieje się na Suwalszczyźnie, gdzie mieszkam. Amelia, prawniczka zdradzona przez męża ucieka ze stolicy na Suwalszczyznr, gdzie jej dawna przyjaciółka prowadzi gospodarstwo agroturystyczne. Pobyt tam sprzyja nie tylko wyjaśnieniu  trudnych spraw pieniędzy Amelia, a jej przyjaciółka. Piękno przyrody i okolicznu spokój sprawiają, że Amelia przewartościowuje swoje życie, układa się ze sobą na nowo. Na jej drodze do szczęścia staje też Sebastian, początkowo znienawidzony gość agroturystyki. I choć może to przewidywalna pozycja, to mi czyytało się ja bardzo dobrze. Widocznie ja te potrzebowałam tego spotkania z naturą, jakie zafundowała mi ta książka. Czytając ją samą czułam się jakbym siedziała nad stawem lub chodziła po okolicznych lasach. 

,,Tylko tam" zaczyna się ciekawie, choć bardzo stereotypowo. Zdrada męża, ucieczka przed problemami do przyjaciółki na koniec Polski, z którą... jest się skłóconą od dziesięciu lat.

Książka objętościowo bardzo krótka i oszczędna w słowach. Miała potencjał stać się ciekawym romansem, choć schematycznym i stereotypowym. Mimo kilku interesujących i zabawnych rozwiązań fabularnych (można się pośmiać), z czasem stała się dla mnie coraz bardziej drażniąca. Kilka wątków było urwanych. Zakończenie nieprzemyślane, wydumane, zaskakująco rozczarowujące. Bohaterowie niedopracowani i niepoważni, słabo scharakteryzowani, zachowujący się czasem nieadekwatnie do wieku i zawodu. Między dwojgiem poranionych ludzi, żyjącym w zawieszeniu i nieumiejącym ruszyć dalej, nagle budzi się uczucie. Romans? Czemu nie! W końcu są dorośli, choć zachowują się jak nieopierzeni nastolatkowie. Zabrakło mi uczucia, emocji, motyli w brzuchu, głębi psychologicznej w kreowaniu postaci.

,,Tylko tam" to krótki, schematyczny romans z nieschematycznym zakończeniem, osadzony w jesiennej aurze w malowniczym zakątku Polski, napisany lekkim stylem, aczkolwiek niepozbawiony wielu różnych błędów i nieścisłości. Opisy krajobrazów i pensjonatu zapraszają na Suwalszczyznę i gwarantują odpoczynek od zgiełku miasta.