Tęsknota
Margit Sandemo

,,Dzieci uświadamiają nam jak szybko mijają lata"... Mamy kolejna część genialnej sagi o potomkach Tengla Złego - Ludziach Lodu. Ród się rozwija główni bohaterzy z samego początku starzeją się i bardziej skupiamy się na ich wnukach. Przekleństwo coraz bardziej daje się we znaki cudownej kochającej się rodzinie. Moja ukochana bohaterka z poprzedniej części Sol przed śmiercią zostawiła po sobie potomkinie lecz ta choć odziedziczyła po niej urodę nie była tą następczynią, która została zapowiedziana. Druga mała Sol pojawiła się w rodzinie jako córeczka Liv i Daga. Tak właśnie rozpoczyna się najsmutniejsza i najbardziej tragiczna dotąd część sagi o Ludziach Lodu. Rodzina wyróżniająca się na tle tamtych czasów w prawach kobiet i dzieci. Kobieta może mieć swoje pasje i zajmować się sprawami finansowymi za to dzieci mają prawo głosu w sprawach rodzinnych. Otwarcie rozmawia się o sprawach seksualnych. Akceptuje się osoby wyróżniające się, niepełnosprawne. W tamtych czasach było to nie do pomyślenia ale jeszcze teraz sprawy te bywają problemem i warto się nad tym zastanowić zagłębiając się w tej książce. Jak zawsze książka porusza wiele trudnych problemów. Idealne pokazanie co czuje dziewczyna odtrącona przez społeczeństwo ze względu na wygląd. Nie mająca żadnych perspektyw na przyszłość i choć jest jej to wpajane od samego początku to dziewczyna przecież ma prawo się zakochać. Przedstawienie poróżnia rodziny, która z samym diabłem nigdy nie miała nic wspólnego a potrafi tak okrutnie traktować i wykorzystywać własne dziecko oraz porównanie do przeklętych Ludzi Lodu, których potomkowie potrafią zrozumieć każdą pokrzywdzoną osobę. Dzieci bawiące się z pokrzywioną dziewczynką, nie dostrzegające tych różnic, nie widzące w niej zła. Tytułowa tęsknota odnosi się za to do właśnie naszej ,,nowej Sol". Cecylia ma w sobie trochę tego charakterku ale jednocześnie pozostaje całkiem odmienną sobą. Bardzo podoba mi się ta postać. Jej zmienność. Opuszcza rodzinę, by podjąć pracę jako opiekunka, tam pakuje się w dość skomplikowane zauroczenie. Jednak kiedy odwiedza rodziców, jej nader porządny i poukładany charakter ulega zmianie. Wydawało się, że dziewczyna jest czysta nic nie wie o życiu a tu znów pakuje się w trudną sytuację odnajdując w sobie Sol. Cały czas prześladuje ją tęsknota to za rodziną to za ukochanym, którego nigdy nie zdobędzie. Córka Sol - Sunniva tez odgrywa istotną rolę w książce choć po matce nie odziedziczyła nic z charakteru. Dostała tylko urodę a w życiu sobie kompletnie nie radzi. Swoją bezsilnością a jednocześnie upartością skazuje wszystkich na tragedię. Zakochuje się bowiem w swoim własnym kuzynie i choć prawo nie zabroni im być razem to nie powinni zapominać, że oboje pochodzą z rodu Ludzi Lodu. Ich dziecko może narodzić się przeklęte, lecz miłość wydaje się być w tej chwili silniejsza od rozsądku. Czy naprawdę może zwyciężyć wszystko? Nadchodzi również czas siejącej spustoszenie zarazy. Świetne ukazanie ludzkiej tragedii i cierpienia w obliczu nieuleczalnej choroby. Słabości medycyny w tamtych czasach, którą Tengel razem z wnukiem próbują poprawić. Sami jednak tez muszą wiele poświęcić. Pomaga im również cierpiąca i tak już dużo Irja. Ta część sagi jest jak do tej pory najbardziej tragiczną. Wiele smutnych, przejmujących i wzruszających momentów. Dużo osób ginie i to w nie naturalny sposób ale pokolenie Tangla również się rozrasta i nie ma szans, żeby wymarło. Na pewno jednak przy tej części można uronić łzę przejmując się losami bohaterów. Wątków poruszanych w tej książce jest naprawdę bardzo dużo. Miłość i śmierć przeplatają się wzajemnie, razem z motywami zdrad, zawiści i nienawiści, a nawet homoseksualizmu, decyzji o aborcji, potrzeb seksualnych, samobójstwa, wojny. Małżeństwa te udane i te chylące się ku rozpadowi. We wszystko wpleciony watek religijny, który mówi jednak, że wiara nie jest aż tak istotna liczy się tylko to jakim człowiekiem jesteś. Na pewno nie można nudzić się czytając. Książeczka mała i niedługa, w sam raz do pochłonięcia nawet przez jedną noc. Mi się dokładnie tak udało. Polecam serdecznie ,,Tęsknotę" a ja już sięgam po kolejny tom, by dowiedzieć się kogo tym razem dosięgnie przekleństwo Diabła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny tom czyta się jednym tchem. Życie wnuków Tangela i Silje do łatwych nie nalezy. Cecylia zakochuje sie bez wzajemnosci, jest z dala od donu, w krolewskiej rodzinie, gdzie nie wszyscy są jej przychylni. Po odrzuceniu przez Aleksandra uczucie ptzelewa na zamężnego pastora. Julia, zona pastora, zlosć swoją przelewa na Irję,

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

I kolejny tom sagi za mną i przyznam szczerze że coraz bardziej mnie wciąga, a kolejny już leży pod ręką.A więc biegnę do następnego :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny tom sagi niestety tak nie porywa, ale nadal czyta się lekko i przyjemnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciąg dalszy losów rodziny z Lipowej Alei i Grastensholm. Niestety z niektórymi z członków rodziny w tym tomie się żegnamy. Niektórzy opuszczają rodzinę wyjeżdżając inni odchodzą na zawsze, pojawiają się tez nowi członkowie rodziny. Jak zawsze pojawiają się intrygi i szaleją uczucia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak do tej pory niestety jest to (w moim skromnym odczuciu) najgorszy tom z serii. Brak wyrazistych charakterów oraz ciekawszych elementów fabularnych sprawił, że książka strasznie mi się dłużyła, mimo swej, wcale nie pokaźnej, objętości. Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że był to jedynie chwilowy spadek formy, który zostanie z nawiązką nadrobiony w tomie kolejnym :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawy tom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czwarty tom Sagi o Ludziach Lodu przenosi nas do kolejnego pokolenia... Tutaj głównymi bohaterami są Tarald Meiden i Sunniva (córka Sol Angeliki) oraz ich wzajemna miłość, która według wszystkich jest bardzo niebezpieczna i taką też się staje... Znani ze wcześniejszych wydarzeń Silje i Tengel są tylko bohaterami drugoplanowymi... Przez to Saga nieco traci z tego, co już znamy, ale na szczęście zyskuje nowe, co pozwala przy niej trwać... Dużo uwagi w tym tomie poświęca się Irji Mattiasdatter... Która zostaje pocieszycielką wspomnianego już Taralda... Jeśli chcecie się dowiedzieć jak zakończą się problemy nowych bohaterów zapraszam do tego tomu... Zdecydowanie polecam...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzyma poziom

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z lepszych części jak dotąd. Wiele się dzieje. Prawdziwa eksplozja emocji i uczuć tych dobrych i tych złych. Narodziny nowych potomków oraz śmierć tu góruje. Czas pożegnać bohaterów od których ta cała saga się zaczęła i czas powitać nowych, równie emocjonujących i interesujących osób:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny tom czyta się jednym tchem. Życie wnuków Tangela i Silje do łatwych nie nalezy. Cecylia zakochuje sie bez wzajemnosci, jest z dala od donu, w krolewskiej rodzinie, gdzie nie wszyscy są jej przychylni. Po odrzuceniu przez Aleksandra uczucie ptzelewa na zamężnego pastora. Julia, zona pastora, zlosć swoją przelewa na Irję,

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja tej części dzieje się równocześnie z akcją poprzedniej. W wyniku nieporozumień w drużynie Dolga, dochodzi do zamiany miejsc Armasa i Gorama. Ten drugi trafia do jednej ekipy z Lilją, której starał się unikać. Dolg, Lilja i Goram wyruszają na północną część globu, w końcu docierają do Taran-gai. Tam okazuje się, że w czasach gdy Shira zdobywała źródło Jasnej Wody, w grotach Ciemnej Wody byli uwięzieni źli śmiałkowie, którym się nie powiodło. Teraz pod postacią potworów terroryzują okolice. Tymczasem grupa do której dołączył Armas zaginęła i nikt nie wie co się z nimi stało. Goram ostatecznie podejmuje decyzje co do swojego dalszego związku z Lilją, a Dolg proponuje nawet, że zastąpi go jako Strażnika. Ostatecznie młody czarnoksiężnik wyrusza na Islandię aby odnaleźć źródło swojej tęsknoty...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)