Tajemnice watykańskich proroctw. Jak Kościół bada zjawiska nadprzyrodzone
John Thavis

,,Całun Turyński jest nazywany czasem ,,relikwią myślącego człowieka", ponieważ skłania do cichej kontemplacji. Kiedy tkanina jest wystawiona, kolejki odwiedzających niemal milczą, nie ma żadnych modlitewnych zawodzeń(...). Nie wiąże się na ogół żadnych nadziei ani oczekiwana cudów w jego obecności. Urzędnicy watykańscy często zaznaczają, przynajmniej oficjalnie, że Całunowi ni przypisano nigdy żadnych cudownych uzdrowień.." Wspomniany wyżej Całun Turyński jest jedną z kilku tytułowych watykańskich tajemnic, o których opowiedział w swojej najnowszej publikacji John Thavis. Kto wie, czy z nich wszystkich nie najciekawszą, budzącą zdumienie i szczerą fascynację także, a może przede wszystkim wśród ludzi nauki, czy wręcz agnostyków. Zanim jednak przyjrzymy się opisywanym tajemnicom, przepowiedniom i przedmiotom kultu, zatrzymajmy się na moment na osobie autora. Travis, to człowiek, który o Watykanie wie naprawdę sporo, przez ponad trzydzieści lat pracował bowiem, jako korespondent w Rzymie i w swojej dziennikarskiej karierze odbył niezliczoną ilość nieformalnych rozmów z prominentnymi przedstawicielami Stolicy Apostolskiej. Przyglądał się od przysłowiowej kuchni temu jak działają mechanizmy władzy, jak funkcjonuje Watykan. W swojej poprzedniej publikacji zatytułowanej ,,Dziennik watykański" udowadniał, że rzeczywistość niewiele ma wspólnego z medialnymi doniesieniami, choć bywa równie sensacyjna. Także i tym razem mamy do czynienia z dokumentem, z pracą niemal badawczą skupiającą się głównie na tych aspektach wiary katolickiej, bez których praktycznie nie mogłaby ona istnieć, ale które źle rozumiane i zarządzane mogą przynieść także i jej sporo kłopotów. Cuda, proroctwa, objawienia, to pojęcia, które bez wahania chcielibyśmy podciągnąć pod definicję wiary, czyli czegoś, co zwyczajnie trzeba przyjąć i zaakceptować, nawet jeśli czy raczej zwłaszcza wtedy, gdy kłuci się to ze rozumem. Kościół, co próbuje udowodnić w swojej pracy Thavis, jest bardzo zainteresowany tym, by owa polaryzacja nie miała miejsca, by wiara nie wykluczała wiedzy i odwrotnie. Zapewne między innymi w tym celu powołał do życia podmiot zwany Kongregacją Nauki Wiary. Odpowiada ona za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Swojego czasu przewodził jej często wspominany w pracy Thavisa Joseph Ratzinger, następca Jana Pawła II, zwany pod przydomkiem Benedykt XVI. Szalenie ciekawie została opisana konfrontacja Kongregacji z problemami, jakie nastręczają jej na przykład maryjne objawienia czy walka z szatanem poprzez egzorcyzmy. Podobnie problematycznym okazuje się zjawisko relikwii opisane w wymownie zatytułowanym rozdziale ,,Kawałek świętości", gdzie dokładnie prześledzona została geneza tego precedensu, jego wynaturzenia, absurdy oraz ewidentnie pozytywne aspekty. Choć autor gęsto sięga do historii, stara się jednak skupiać na czasach nam współczesnych, opisywanym zjawiskom nadaje optykę człowieka XXI wieku, któremu, co tu dożo kryć, bliżej do laickiego, oświeceniowego podejścia do rzeczywistości, który zakotwiczony w fizycznym świecie zdominowanym przez nowoczesne technologie do zjawisk nadprzyrodzonych podchodzi z ogromnym dystansem czy wręcz z zażenowaniem. Wydaje się, że właśnie do takich odbiorców zwraca się Thavis swoimi publikacjami. Jest rzeczowy, stara się nie oceniać, nie wartościować, przytacza argumenty i obiekcje każdej ze stron sporu. Sporu, który nigdy chyba nie zostanie rozstrzygnięty i nawet sam autor nie ma co do tego wątpliwości, że dopóki będzie istniał człowiek, póty w jego głowie i sercu toczyć się będzie walka między rozumem i wiarą. ,,Tajemnice watykańskich proroctw" pokazują nam część tego pola walki. Tę, która toczy się w samy sercu Watykanu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)