Syn Beliry
Antoni Ferdynand Ossendowski

Autor dopiero niedawno przeze mnie odkryty, tworzył niemal sto lat temu. Właśnie dlatego fantastycznie zobaczyć świat oczami człowieka sprzed stu lat. Powieść na pozór wydaje się namiętną historią życia nieślubnego syna Afrykanki i hiszpańskiego arystokraty. Z jednej strony główny bohater nie pasuje do żadnego ze światów, nieakceptowany ani wśród afrykańskich rodaków, ani nie zostaje uznany przez ojca. Wszystko to powoduje, że główny bohater strasznie się miota i rzutuje to na każdy aspekt jego życia i wszystko się dla niego wokół tego koncentruje. Książka pokazuje obłudę i protekcjonalne traktowanie kogoś, kogo nie do końca się w towarzystwie akceptuje. Jednak z drugiej strony główny bohater osiąga więcej niż jego rówieśnicy wszelkich ras: jest uwielbianym pisarzem, jest zdolnym studentem, następnie dobrze ustawionym oficerem, bywa w towarzystwie, ma szalone powodzenie u kobiet,. Mało komu udaje się przecież tyle osiągnąć i zdobyć w tak młodym wieku. Mimo to, syn Beliry skupia się tylko na tym, że jest Mulatem i że towarzystwo nie patrzy na niego tak, jakby chciał, zamiast zauważyć ile udało mu się osiągnąć i jest to dużo więcej niż osiągnąłby jego biały rówieśnik wywodzący się z biednego środowiska i bez perspektyw. Kolejny element, który mnie zraził, to zupełna obojętność wobec matki, jaka by ona nie była. Brak zainteresowania jej losem i zupełne zapomnienie powoduje, że nasz bohater jest po prostu zapatrzonym w siebie egoistą wiecznie niezadowolonym z tego co ma.
Naprawdę warto przeczytać.