Serce królowej
Elizabeth Chadwick

Królowe to miały życie jak z bajki. A przynajmniej jak z romansu historycznego. Bale, przepych i mąż, którego zazdroszczą wszystkie kobiety! Każda w końcu chciała być na jej miejscu. Ale... czy naprawdę jest czego zazdrościć?

Serce królowej to drugi tom opowiadający historię Eleonory Akwitańskiej. W pierwszej części nasza bohaterka jako młoda dziewczyna została poślubiona królowi Francji. Jednak jej związek z Ludwikiem obfitował w cierpienie i zakończył się unieważnieniem. Akcja powieści kończy się gdy bohaterka staje się żoną Henryka, króla Anglii, i wypływa z nim w nieznanym dla niej kierunku, pełna nadziei na szczęście i miłość. Jednak czy związek z królem w ogóle może być udany?

Ta historia jest rewelacyjna! Nie dość, że dobrze napisana, to jeszcze zbudowana wokół niepowtarzanych, charyzmatycznych postaci. Serce królowej to opowieść o silnej kobiecie, której los przeznaczył wiele trudnych momentów. Kilka razy miałam ochotę potrząsnąć głównymi bohaterami, zaangażować się w akcję, wyjaśnić nieporozumienia. To była chyba największa zaleta tej powieści. Niezwykle zaangażowałam się w jej bieg. Wczuwałam w losy Eleonory, przejmowałam jej sytuacją i często niezwykle współczuła. A mimo to wciąż podziwiałam jej siłę i determinację. Ale nie tylko ona zrobiła na mnie wrażenie. Inne kobiece postacie również zaskakują uporem, chociaż nie raz paradoksalnie obawiał się on bierności. Jest jeszcze Henryk, o nim można powiedzieć bardzo dużo, ale z pewnością nie potraktować obojętnie. Jako król, zwierzchni, a w końcu mąż... jest postacią bardzo niejednoznaczną. Pierwszy raz, jako niezależni bohaterowie, pojawiają się też potomkowie rodziny królewskiej. Z upływem czasu stają się coraz istotniejszymi postaciami, a ich relacje z rodzicami bywają bardzo zagmatwane.

A w tle... dzieje się historia. Tym razem poznajemy bieg rozgrywek politycznych trochę z drugiego siedzenie. To Henryk, jako król, jest głównym graczem. Wpływy Eleonory są ograniczone, a jej rola dokładnie określona. Pomimo to, z mniejszym lub większym skutkiem, angażuje się w politykę krajową i zagraniczną. Jeśli jednak to ten wątek jest dla Was głównym powodem do czytania tej powieści, możecie się poczuć zawiedzeni. Ponieważ Eleonora jest nie tylko królową, ale przede wszystkim kobietą, zostaje przez Henryka zepchnięta na boczny tor. W drugim tomie więcej akcji dzieje się w sypialniach, w jadalniach, czy pokoju dzieci, niż na światowych salonach, czy dworach zagranicznych władców. Mam wrażenie, że przy Ludwiku królowa miała większy wpływ na sprawy wielkiej wagi, tym razem, chociaż wciąż próbuje działać, jedynie traci zaufanie męża.

Serce królowej to też na swój sposób przejmująca opowieść o małżeństwie, o miłości, o związku utworzonym wyłącznie dla celów politycznych. Bo chociaż w poprzedniej części wydawało się, że Eleonora wreszcie trafiła na swojego księcia z bajki, Henryk okazuje się nie tak idealny, jakby się wszystkim zdawało.

I chociaż królowa może narzekać na swojego małżonka, czytelnik nie ma powodu do niezadowolenia. Bo w książce naprawdę dużo się dzieje, zarówno pod względem akcji, jak i emocji targających bohaterami. Pojawia się też kilka niejasności i zawiłości polityki zagranicznej, a także istotnych historycznie wydarzeń. Serce królowej wciąga, intryguje i porusza. To naprawdę dobra książka!

Jeśli ktoś lubi powieści historyczne, takie prawdziwe, a nie historie ociekające krwią i seksem, gdzie otoczka historyczna jest jedynie pretekstem, to książki Elizabeth Chadwick są dobrym wyborem. Autorka to wnikliwa badaczka - na końcu książki znajdziemy zawsze obszerną bibliografię - i świetna opowiadeczka, widać że czuje i zna realia epoki. Wielki plus za mapy i drzewa genealogiczne, które bardzo ułatwiają orientację. Co do drugiego tomu opowieści o Alienor, ciężko mi zachować obiektywizm, bo to moja ukochana postać historyczna. Kto jej nie zna, niech pozna koniecznie.

W roku 1154 Alienor ma za sobą unieważnione małżeństwo z królem Francji Ludwikiem, obecnie jest zaś żoną świeżo koronowanego króla Anglii, Henryka II.

„Pieniądze, wpływy i nakazy ludzkie zawsze przemawiały głośniej aniżeli Bóg i sumienie.”

Z jednej strony to matka dziedziców, przyszłego króla, co jej siłą- ale i ją czekają utracone nadzieje i szczęście. Nauczyła się, żeby potencjalnych wrogów trzymać blisko i mieć na nich baczenie. Początkowe uczucie i pożądanie do męża-króla zastępuje ograniczone zaufanie, ponieważ on uwzględnia ją w swoich planach kiedy mu tylko wygodnie. Lekceważona i pomijana w decyzjach i planach, pewnego dnia traci ostrożność i zapłaci za to wysoką cenę…

„Serce królowej” to barwna powieść historyczna o życiu, codzienności władczyni; o byciu matką i żoną w tamtych czasach; o walce o władzę i cenie za przebywanie w pobliżu korony. Czytelnik zobaczy jak Alienor radziła sobie z niełatwą rolą bycia królową, o wszystkich tym, co stanowi jej serce: dzieci, ukochana Akwitania, przyjaźń z Izabelą. Powieść bazuje na faktach historycznych, jednak pełno w niej też emocji, relacji międzyludzkich- ma ludzki pierwiastek. Serdecznie polecam fanom fabularnych powieści historycznych.

„Musi grać na zwłokę jak wytrawny strateg.”