Sekta egoistów
Eric-Emmanuel Schmitt

Kolejna z obowiązkowych w mojej biblioteczce pozycji E.E.Schmitta. Książka, nie bójmy się tego napisać filozoficzna wręcz, w której autor rozważa dylemat pozostawania w zgodzie ze sobą i bycia szczęśliwym oraz nawiązywania i utrzymywania więzi z innymi ludźmi. Jest to niełatwa opowieść o tym, jakiego wyboru można dokonać. Pytanie to oczywiście obleczone w pewną historię o poszukiwaniu i zrozumieniu pojęcia "sekta egoistów".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to krótka książka (bo zawiera tylko 200 stron), która może i nie wciąga od samego startu, ale jest godna uwagi. Nie jest to książka dla młodzieży, ponieważ bardziej trafia do grona starszych osób ze względu na styl pisania autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Choć Schmitt należy do moich ulubionych autorów, ta książka z pewnością nie będzie moją ulubioną. Jest to książka o wydźwięku filozoficznym. Powieść o poszukiwaniu tytułowej Sekty Egoistów ale również poszukiwaniu sensu życia i samego siebie. Wszystko to oczywiście trudne i szalenie mądre, ale nie zdobywa mojej sympatii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeżeli ktoś mówi Ci, że nie jest egoistą - kłamie. Wszyscy nimi jesteśmy. Różni nas jedynie nasilenie ów egoizmu. Są dni, kiedy mam ochotę sięgnąć po coś, czego nie czytam zbyt często, co jednak nie osiągnęło wybitnej sławy. Erica-Emmanuela Schmitta znają niemal wszyscy, głównie dzięki Oskarze i Pani Róży. Ja za modą nie zawsze podążam, więc i tym razem sięgnęłam po mniej rozchwytywany tytuł - Sektę Egoistów. Zaznaczam, że było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem: nie wiedziałam więc, czego się spodziewać i w jakim kierunku poprowadzą mnie słowa tego pana. I cóż mogę powiedzieć - to było niezwykle dziwne spotkanie... Początkowo trudno było mi przyzwyczaić się do poetyckiego języka, jakim posługuje się Schmitt. Narracja prowadzona jest przez Gerarda, badacza zatracającego się w kolejnym woluminach w bibliotekach. Kierunek jego poszukiwań zmienia się, gdy natrafia na trop założyciela Sekty Egoistów. Zafascynowanie nowym tematem budzi w nim Sherlocka Holmesa, którzy, na rzecz śledztwa, wyłączą wszystkie docierające do niego zewnętrzne bodźce. Wraz z nim podróżowałam, próbując rozwikłać tajemnice tego człowieka, zagłębiając się w refleksje, próbując zrozumieć podrzucane tekst i "poszlaki" i dziwiąc się ostatnim stronom. Ciężko jest mi ocenić tę powieść, nie znając wcześniejszego dorobku autora. Oczywiście doceniam piękny język, pewne tajemnice i dwuznaczności, choć nie jestem w pełni oczarowana - zraziły mnie niedopowiedzenia i szybkie zmiany miejsca czy czasu akcji, co momentami dostarczało mi uczucia zagubienia. Mimo że autor jest bez wątpienia niezwykle popularny i wychwalany, znalazłam również kilka negatywnych opinii na temat tej książki. Można by więc wywnioskować, że ta pierwsza, niepublikowana wcześniej opowiastka, nosi w sobie pewne piętno debiutu, który rzadko kiedy jest idealny. Moim zdaniem, mając w głowie czyste konto względem pana Schmitta, Sekta Egoistów to bardziej historia do refleksji nad samym sobą, niż do doszukiwania się logicznych fabularnie rozwiązań i poprawnych kreacji bohaterów - bo to chyba nie wydarzenia są tu najważniejsze. Bez wątpienia jednak Eric-Emmanuel Schmitt wywarł na mnie pozytywne wrażenie, szczególnie jeśli chodzi o język, jakim się posługuje oraz wartości, które niesie za sobą tekst. W pewnym momencie odkrywamy, że każdy z nas jest egoistą. Uważasz inaczej? Pomyśl, przecież każdy z nas postrzega świat na swój sposób, nieco inaczej. A więc nikt do końca nie jest w stanie nas zrozumieć i doświadczyć tego, co my sami; życie, ludzie i miejsca przed każdym człowiekiem odkrywają inne oblicza, co sprawia, że każdy z nas ma w swej percepcji zupełnie inny świat. Swój świat. Jesteśmy prawdziwymi egoistami, tylko nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę lub nie rozumiemy znaczenia tego słowa. http://secret-books.blogspot.com/2016/03/a-czy-ty-jestes-egoista.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Znając tylko "Oskara i Panią Różę" zaskoczyłam się tą książką. Była troszkę pogmatwana, humorystyczna, odkrywcza i mimo wszystko warta przeczytania:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W swojej pierwszej, niepublikowanej dotąd w Polsce powieści, Eric-Emmanuel Schmitt stawia ważkie pytanie o to, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze: osobiste szczęście czy budowanie więzi z otaczającymi nas ludźmi. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą; każdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu. - John Donne Głównym bohaterem tej niewielkiej objętości książki jest Gérard. Mężczyzna, z braku innego zajęcia, przegląda księgozbiór biblioteki i natrafia na książkę, w której znajduje się wzmianka o tajemniczym założycielu Sekty Egoistów, Gaspardzie Languenhaercie. I oto otwiera się przed nim inny, interesujący świat, a Gérard sądzi, że trafił na jakiś trop czegoś niezwykłego, nieodgadnionego. Jakimi ludźmi byli członkowie wspomnianej sekty, oprócz tego, że wierzyli, iż każdy człowiek powinien skupiać się tylko na sobie i na poznaniu samego siebie? Miałam okazję czytać inną powieść Erica-Emmanuela Schmitta Kiedy byłem dziełem sztuki. Teraz na pewno nasuwa wam się pytanie, co ma wspólnego tamta książka z Sektą egoistów. Otóż ma, nawet sporo. I w jednej, i w drugiej publikacji poruszane są sprawy z zakresu filozofii, a także pokazany obłęd i dążenie do pewnego rodzaju doskonałości. W jednej chodzi o nieustające i trwałe piękno w drugiej o narcyzm i zbliżenie się jak najbardziej do absolutu. Jak szybko w swojej ignorancji można zapomnieć kim się jest. Jak prędko można zacząć uważać się za stwórcę wszystkiego, za Boga. Jak niewiele brakuje, by pogrążyć się w chorych urojeniach. Sekta egoistów to nie jest książka o niczym (a z taką opinią się spotkałam). To bardzo głębokie i wnikliwie studium człowieka, w moim mniemaniu przegranego, który wynosi się ponad wszystko. Jestem niemal pewna, że powieść przypadnie do gustu nie tylko licznym wielbicielom prozy Erica-Emmanuela Schmitta, ale nie doradzałabym jej na początek przygody z pisarstwem autora. Jeśli poszukujecie książki, którą czyta się szybko, ale która skłania do przemyśleń i refleksji, to Sekta egoistów jest skrojona na waszą miarę. Gorąco polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2016/01/13/sekta-egoistow-eric-emmanuel-schmitt/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)