Metoda MArii Montessori znalazła zwolenników na całym świecie. Mimo jej rosnącej popularności w Po;sce wciąż niewiele jest publikacjitej autorki dostępnych w języku polskim. Czytelnicy korzystają głównie z pośrednich źródeł i opracowań.
Sekret dzieciństwa pomaga wypełnić tę lukę. Oddajemy w ręce Czytelników niepublikowaną dotychczas na polskim rynku, klasyczną książkę Marii Montessori, w której autorka wykłada podstawy swojej koncepcji kształtowania się psychiki dziecka. W 48 krótkich rozdziałach autorka opisuje poszczególne aspekty rozwoju dziecka oraz zagadnenia związane z towarzyszeniem mu w optymalnym rozwoju.
(źródło: okładka)
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
Data wydania: 2018-04-09
Kategoria: Pedagogika
ISBN:
Liczba stron: 283
Tytuł oryginału: Maria Montessori, il segreto dell"infanzia
Język oryginału: włoski
Tłumaczenie: Luiza Krolczuk-Wyganowska
Dziecko żyjące w środowisku stworzonym przez dorosłego musi mierzyć się z warunkami niedostosowanymi do jego życiowych potrzeb - nie tylko fizycznych...
Maria Montessori (1870-1952) była włoską lekarką i pedagożką, która pod wpływem oświadczeń pracy z dziećmi z problemami psychicznymi i ubogimi stworzyła...
Przeczytane:2018-12-12, Ocena: 6, Przeczytałam, Książki na długi wieczór, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2018 roku, 52 książki 2018, Chcę mieć,
Pierwsze na rynku polskim wydanie tej publikacji ukazującej w pełni koncepcję pedagogiczną Marii Montessori. Nie jest to kolejne opacowanie Jej myśli i dorobku praktycznego, ale rożwazania, spostrzeżenia samej Doktor Montessori odnoszące się do dziecka jako twórcy dorosłego, pracownika i różnych aspektów jego rozwoju.
Najpełniej ilustruje je następujący fragment:
„Dziecko tworzy na drodze ciągłej pracy (…) w tej pracy dziecko korzysta również z zewnętrznego otoczenia, czyli tego samego otoczenia, które wykorzystuje i przekształca dorosły (…) Dziecko ćwiczy i porusza się, gromadząc doświadczenie, w ten sposób koordynuje swoje ruchy i zapamiętuje emocje pochodzące ze świata zewnętrznego, one z kolei kształtują jego inteligencję i w ten sposób dziecko żmudnie opanowuje swój język, zdając się na cud swojej uwagi i dokonując pierwszych wysiłków, jakim tylko ono jest w stanie sprostać i w nieustających próbach opanowuje umiejętność stania, a następne biegania. Pokonując te kolejne etapy, dziecko podporządkowuje się, jak wzorowy uczeń, planowi i określonym ramom czasowym, przypomina w tym gwiazdy podążające posłusznie po wytyczonej, niewidocznej trajektorii”.