Pod podłogą
Michał Pstrucha

Thrillery w tym te z elementami psychologicznymi są dla mnie wszystkim. Dała bym na prawdę dużo by czytać ich jeszcze więcej niż czytam i żeby były naprawdę dobre, bo wiadomo jak jest. Jedna na kilka książek jest na prawdę dobrych, a wręcz świetnych! A do polskiej literatura jaka by nie była niestety jestem zrażona - nie oznacza to jednak, że jej nie czytuję. Chodzi raczej o to, że podchodzę do niej z negatywnym nastawieniem i pozycja musi być naprawdę dobra by wskaźnik mojego zadowolenia wzrósł z czerwonego na co najmniej pomarańczowy nie mówiąc już o zielonym światełku ;) I nagle w moje dłonie trafia debiut... Łukasz od jakiegoś czasu mieszka w dość bogatej dzielnicy Łodzi. Problemem jest to, że dzieciństwa i młodości do siedemnastego roku życia kompletnie nie pamięta. Tylko w snach widuje urywki z dawnego życia, a i tak nie wie czy to jawa czy może jednak sen. Te wątpliwości męczą go jeszcze bardziej. Sąsiedzi nie dają żyć, bo chcą wiedzieć kim jest, co robi między nimi, jaką ma przeszłość, a młodzieniec sam tego wszystkiego nie wie, a chciał by wiedzieć jeszcze bardziej niż oni. Zdarzenia, które mają miejsce w jego życiu zostają przez wszystkich negowane i sprowadzane do wymysłów Łukasza i chociaż on do pewnego momentu jest pewny swojego sam zaczyna myśleć o sobie jak o psychicznie chorym... Początek lekko sztuczny i chociaż mroczny to nie przyciągający specjalnie nagle zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni i jedyne czego chcesz to dobrnąć do końca tak by nikt i nic Ci nie przeszkadzało. Chcesz tylko czytać, czytać i czytać aż będzie koniec książki. Po zamknięciu ostatniej strony nie mogłam uwierzyć, że to debiut, że Michałowi udało się utrzymać klimat i podsuwać co rusz to inne tropy, które za każdym razem okazywały się nas mamić i sprowadzać na boczne tory. Finał okazuje się cudownie zaskakujący - przynajmniej jak dla mnie. I choć kilka elementów mi przeszkadzało, wydawało się niedociągniętych czy niedopracowanych to jednak to było coś! Jednego jestem pewna - nie chcę by pan Pstrucha zakończył na debiucie! Ja czekam na więcej! A jeśli tak jak ja kochacie takie klimaty to poświęćcie trochę czasu na zapoznanie się z tą pozycją!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Nie ma dobrych ludzi... Są tylko tacy, którzy jeszcze nie wiedzą, że są źli." Książkę przeczytałam w błyskawicznym tempie, pochłonęła całą moją uwagę, mocno wciągnęła, z wielkim zainteresowaniem zagłębiałam się w kolejne wątki, po prostu nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo dobrze skonstruowany thriller psychologiczny, zaczynający się mocnym uderzeniem. Z rozdziału na rozdział coraz silniej poddajemy się jego tajemniczej, mrocznej i wypełnionej grozą atmosferze, aż do znakomitego zakończenia. Dynamiczna akcja nie pozwala nam zwolnić nawet na chwilę, uczestniczymy w wielu intrygujących wydarzeniach, mocno zaskakujących sytuacjach, nieprzewidywalnych obrotach spraw. Demony z przeszłości głównego bohatera wywołują przebiegające po nas ciarki i dreszcze, potęgując napięcie strachu, lęku i niebezpieczeństwa. Świetny debiut, zajmująca historia, silnie pobudzająca czytelnicze zmysły książka, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Bardzo ciekawa postać Łukasza Mauera, fascynująco zagadkowa osoba, cierpiąca na zaniki pamięci, zmagająca się z przerażająco realistycznymi snami. Bardzo trudno jest mu odróżnić rzeczywistość od fikcji, prawdę od fałszu, realny obraz od lustrzanego odbicia. Tym bardziej czytelnikowi śledzącemu jego dramatyczne wysiłki niełatwo dotrzeć do źródeł lęków i obaw mężczyzny, jednoznacznie je zinterpretować. Mauer nie ma najmniejszego pojęcia kim tak naprawdę jest, nie posiada własnej tożsamości, nie potrafi budować relacji z ludźmi i nakreślać ram własnej przyszłości. Ta jego samotność, wyobcowanie, niepewność i zagubienie wywołują w nas mieszane uczucia, pragniemy, aby jak najszybciej rozwikłał zagadkę dręczących go koszmarów. Najodleglejsze retrospekcje stopniowo odsłaniają kolejne warstwy bardzo mrocznych sekretów i tajemnic, nabierają intensywności, stają się coraz bardziej niepokojące i zatrważające. Czy uda się Łukaszowi poznać prawdę o sobie, wyłonić te najbardziej wymazane z pamięci wspomnienia, wyjaśnić ich skomplikowane powiązania i zrozumieć towarzyszące im dziwne sploty okoliczności? Wydaje się, że dopiero wtedy będzie mógł pomyśleć o uporządkowaniu własnego życia, ale czy na pewno? bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pod podłogą to udany debiut literacki. Wciąga niczym wir, mrozi krew w żyłach i zapiera dech w piersi. Polecam wszystkim czytelnikom, lubiącym czuć przysłowiowe ciarki, gwarantuję sto procent satysfakcji! Więcej na-> http://ksiazkomiloscimoja.blogspot.com/2016/02/jestes-gotowy-poznac-te-tajemnice.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdybym nie wiedziała, że ta książka jest debiutem, nie wpadłabym na to. Jak dla mnie mistrzowska. Dawno nie czytałam tak dobrej książki, że nie można się od niej oderwać, tak dopracowanej, że śmiało mogę postawić tę książkę na półce między Beckettem a Cobenem, których uwielbiam. Polecam i Panie Michale czekam na kolejną powieść Pana pióra.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)