Oznaki życia
Barbara Wood

Wiele lat temu zachwyciłam się książką Barbary Wood ,, Domina", która podobnie jak ,,Oznaki życia" utrzymana jest w nurcie medycznym- jak się okazało z biegiem lat- moim ulubionym. Podczas pierwszej styczności z twórczością autorki popadłam niemal w ekstazę i książkę ,, Domina" na długo zachowałam w swojej pamięci, wraz z nazwiskiem autorki co do mnie wprost niepodobne. Minęły lata a wraz z nimi spadały kartki kolejno przeczytanych przeze mnie książek. Teraz to nie to co kiedyś: jest Internet a w nim LC, są fora czytelnicze, są rekomendacje, są recenzje, są e-czytniki, jest allegro i... no dobrze bo się zagalopuję. Chodzi mi o to, że dzisiaj nie jestem już zdana na łaskę zaspanej bibliotekarki w miejscowości Zapyziolec, ani na jej ubogą ofertę, trzymaną zazdrośnie ,, pod ladą" dla ulubionych czytelników. Innych książek Barbary Wood wtedy w bibliotece nie było, a moje ówczesne fundusze nie były wystarczające na zaspokojenie apetytu czytelniczego przy pomocy ciężko strawnej oferty księgarń stacjonarnych, oraz wobec bieżących ważniejszych potrzeb. Wracając do Barbary Wood- musiało minąć wiele lat zanim kolejna jej książka wpadła w moje ręce. Spodziewając się kolejnego trzęsienia ziemi , przybrałam w celu jej przeczytania najlepszą, szeroko zalecaną w takich sytuacjach pozycję: poziomo na łóżku. No i co? No i trzęsienia nie było. Co się stało? Zaskoczenie moje nie miało granic i przez kilka dni zastanawiałam się co jest przyczyną? Czyżby mój gust czytelniczy został zmanierowany twórczością pisarzy słynących z niezwykłego kunsztu słowa, którą miałam okazję w międzyczasie poznać? A może uczyniły to inne ,lepsze książki traktujące o medycynie, które również przeczytałam? Prawdopodobnie przyczyną są oba te zjawiska i aby dźwignąć moje łóżko wraz z zawartością doświadczeń czytelniczych trzeba już w tej chwili czegoś znacznie silniejszego niż literatura Barbary Wood. Potem przyszła refleksja: a czego ja się w ogóle czepiam? Książka jest bardzo dobra: język dość zgrabny, fabuła ciekawa, odpowiednia ilość wątków medycznych, na dodatek nie specjalnie zużytych w innych książkach. Czyta się łatwo, dialogi nie są drętwe, przeskoki akcji nie przesadzone, dobrze opisane. Mamy tutaj losy trzech różnych kobiet, które kończą studia medyczne ( każda z powodu ważnych, własnych przyczyn) i każda z nich po skończeniu studiów spełnia się zawodowo w zupełnie innych warunkach. Dla każdej z nich autorka wymyśliła inną fabułę, odmienną dla pozostałych, co powoduje, że czytając książkę po prostu się nie nudzimy. Nie musimy się też martwić, że przewracając kolejną kartkę książki zostaniemy nieoczekiwanie przerzuceni z Afryki do Anglii, próbując w locie ogarnąć sytuację i odgadnąć o kim teraz czytamy. W jednej książce możemy podziwiać pracę mądrej, kompetentnej kobiety, która znalazła się w samym środku gorącego buszu, a także takiej która równolegle z pracą lekarza realizuje się w życiu rodzinnym będąc matką i to wielokrotnie .Widzimy też jak kobieta, której życie ( a właściwie uroda) zostało uratowane przy pomocy medycyny i jak bardzo stara się spłacić ten dług będąc najbardziej dokładnym i dobrym lekarzem dla innych, że rezygnuje z innych pragnień. Możemy porównać, czy lepiej jest poświęcić się pracy zawodowej, czy lepiej mieć rodzinę. I co z miłością do drugiego człowieka w sytuacji gdy pierwszym uczuciem jest miłość do medycyny? Na kogo może trafić kobieta, czy lepszy wyrozumiały, rodzinny mąż, czy facet z własnymi ambicjami zawodowymi, które go absorbują? No i co z tego, że pewne wątki w książce zostały przesłodzone ? Blizna na policzku znika bez śladu , upatrzony facet w buszu wyznaje lekarce miłość i okazuje się być zakochany, choć nic wcześniej nie wskazywało? W ogólnej ocenie, biorąc pod uwagę, że jest to lektura dedykowana najpewniej kobietom, mająca służyć rozrywce i ich wzruszeniu - to należy uznać, że książka spisuje się na medal. Na dodatek jest słusznych rozmiarów i może wypełnić wiele wieczorów. Dlatego polecam pomimo wzmianki o wstępnym rozczarowaniu, bo na koniec muszę się przyznać,że książka ta zwyciężyła na moim stoliku nocnym z innymi, mocnymi pozycjami, a to o czymś świadczy.