Olga
Bernhard Schlink

 Bernhard Schlink

Wydawnictwo Rebis.

Literatura Piękna.

Jak nie dasz rady to znaczy, że nie dasz rady, a nie, że kończy się świat. Jeśli się nie wyrobisz to znaczy, że się nie wyrobisz, a nie, że nie można na Ciebie liczyć. Kiedy nie zadowolisz wszystkich to znaczy, że nie wszyscy będą zadowoleni, a nie, że jesteś bezwartościowy. Kiedy poniesiesz porażkę, to znaczy, że poniesiesz porażkę, a nie, że jesteś porażką.

- autor nieznany
 
 
Osierocona Olga zostaje wychowywana przez babkę na Pomorzu, gdzie tam dorasta, uczy się i poznaję Herberta. Dorastają razem poznając swoje mocne i słabe strony, aż pewnego dnia pomimo tego iż chłopak jest synem właściciela ziemskiego postanawiają być razem na przekór wszystkim. Ona zostaje nauczycielką na Prusach Wschodnich, on eksploruje świat, pragnąc odkryć nieodkryte lądy Arktyki. Aż pewnego dnia wybucha pierwsza wojna światowa, Herbert nie wraca po podróży do domu, Olga z utęsknieniem oczekuje powrotu przelewając na papier całą swoją wojenną i tą powojenną rzeczywistość na papier w listach. Po latach zaprzyjaźnia się z synem właścicielki domu u której służy jako krawcowa. Opowiada mu o swojej miłości do Herberta, o tym czym dla nie go stały się ów podróże, chęcią spełniania marzeń które przekuło się w ucieczkę od monotonii i rutyny dnia powszechnego. Ona swą miłością tkwiła w punkcie oczekiwania, wybaczenia tego iż jej uczucie nie było aż tak głębokie i nasycone by mogło go zatrzymać przy sobie. Dla Herberta poznawanie świata było zrozumieniem czym jest podróż po ; horyzont ; gdzie i w którym miejscu znajduje się świat, nieograniczona wolność posiadania woli bycia sobą i robienia tego czego się pragnie, pomimo krzywd które wyrządza się bliskiej osobie, pozostawiając za sobą wspomnienia, czasem złość i rozpacz. Bo gorsza od wiedzy jest niewiedza. Kim zatem jest Eik?
Olga jest rozciągniętą historią od końca XIX do początku XXI wieku, wskazuje na silną kobietę która targana różnymi emocjami, poszukuje stabilizacji pośród społeczeństwa, odkrywa swoją wielką miłość do mężczyzny dla którego wszechświat jest ważniejszy, od posiadania tego co przynosi miłość, powieść przeradza się w pewnym momencie w biografię która płynnym językiem narratora przenosi nas w lata 1920 by zrozumieć późniejsze wybory, emocje, uczucia. Przede wszystkim pojawiają się pytania dlaczego Niemcy zawsze pragnęli posiadania wszystkiego ponad stan? Tutaj poznamy przerażającą panoramę niemieckiej historii, także to jak marzenia stają ością w gardle z pragnieniem posiadania kochanej osoby przy sobie, jak trudno połączyć te dwa zjawiska, iść do celu tak by nie niszczyć życia innym. Autor wiele wskazuje na empatię, zdobywanie własnych celów, czasem za wszelką cenę, opierając bezwzględny egoizm w stosunku do pragnień drugiego człowieka. Powieść o miłości trudnej, macierzyńskiej, o wyborach i akceptacji, także i jej braku. Dająca wiele przesłań, morałów, pouczająca i stygmatyzująca to co wydarzyło się podczas drugiej wojny światowej. Polecam serdecznie. 

„Olga” - książka, którą przeczytałam jakiś czas temu, jednak nie mogłam zebrać myśli. Nie jest to prosta historia kobiety, choć z drugiej strony właśnie nią jest, bo ta powieść to życie tytułowej Olgi, ze wszystkimi jego cieniami i blaskami, z tęsknotą i miłością do mężczyzny, jedynego na całe życie — Herberta. To również historia siły, choć kobiety uważane są za słabą płeć, odwagi, by przeciwstawić się narzucanej ideologii, nie ugiąć karku i żyć w zgodzie z własnym sumieniem. I o marzeniach, które napędzają do działania.

„Olga” podzielona jest na trzy części, dwie pierwsze to losy głównej bohaterki, opowiedziane przez nią samą, a potem uzupełnione o uwagi drugiego z narratorów — Ferdinanda, dla którego rodziców Olga przez jakiś czas pracowała. Młody chłopak i dojrzała kobieta zżyli się ze sobą, ona opowiadała — on słuchał, ona na nowo przeżywała swoje życie, a on chłoną je niczym gąbka. Niesamowita relacja, pięknie opisana i oddana. Trzecia stanowi w pewien sposób zamknięcie powieści, bo trzecią część stanowią listy Olgi do Herberta, początkowo pełne wyrzutów, potem przepełnione miłością i tęsknotą, aż... nie, nie zdradzę ;) Sami sprawdźcie.

„Olga” jest powieścią, którą można rozpatrywać z wielu stron. Jej wielowymiarowość czyni ją uniwersalną i każdy czytelnik, nawet ten wymagający odnajdzie w niej temat dla siebie. Krótkie rozdziały, zwięzłe zdania podkreślają jej hmm, surowość? Tak to chyba dobre określenie. Ta książka jest prosta i tą prostotą urzeka. Polecam!

Początek Olgi był nawet ciekawy. Jednak im więcej stron przeczytałam tym bardziej książka wydawała mi się dziwna. Generalnie Olga dzieli się na trzy części. Pierwsza część to fabuła, w której mamy szansę poznać losy Olgi od śmierci jej rodziców do ucieczki na tereny okupowane przez zachodnich aliantów i poznania pewniej rodziny. W tej części początek czytało się ciekawie. Akcja rozwijała się miarowo i przyjemnie było obserwować dorastającą Olgę oraz to co ją otaczało. Gorzej było z końcówką. Wtedy akcja ekspresowo przyspieszyła aż w końcu czytaliśmy krótkie urywki z życia dorosłej kobiety. W kilku stronach zostało zawarte całe jej życie. W drugiej części narratorem jest pewien mężczyzna, który znał dorosłą Olgę. Kobieta była częścią jego życia i traktował ją jak rodzinę. Po jej śmieci starał się poznać jej losy. I to co odnalazł starło się częścią trzecią. Listy, bo to o nie chodzi, rzucają nam inne światło na życie Olgi. Ta cześć niby pokazuje nam życie kobiety w innym świetle, ale jest bardzo dużo powtórzeń. Przez to trochę tę część ,,przemęczyłam''. Dlatego moim zdaniem Olga to książka średnia. Nie ma w niej nic co by mnie zachwyciło. Nie zauważyłam żeby ta książka była odkryciem roku. Nie była też piękną historią o miłości. Miłość przedstawiona w tej książce była kulawa. Już lepiej pokazano obsesję jednego z bohaterów. Owszem. Dobrze zdiagnozowało w książce charakterystykę naszego zachodniego sąsiada, ale sama historia jest nieco nużąca. Gdyby opis tej książki był konkretniejszy i lepiej odnosił się do tego co znajdę w środku, raczej bym do niej nie zajrzała. Przeczytałam ją, ale nic nie wniosła do mojego życia.

Nie doczytałam tej książki. W przeciwieństwie do "Kobiety na schodach", która zrobiła na mnie ogromne wrażenie, "Olga" zaskoczyła mnie swoją przewidywalnością i przeciętnością. Czytałam, i czytałam i miałam wrażenie, że ta książka jest pusta, banalna, przewidywalna. Trochę kojarzyła mi się z "Lektorem" (widziałam tylko film). Moje poczucie czytania czegoś bezwartościowego kazało mi "Olgę" odłożyć. Szkoda mi czasu na takie lektury, jak tyle innych, przyciągających mnie książek czeka w kolejce. Poległam.

Po dwuletniej przewie, licząc od wydania poprzedniej książki tego autora, ponownie pod szyldem Domu Wydawniczego Rebis całkiem niedawno ukazała się kolejna powieść Bernharda Schlinka zatytułowana „Olga”.

Główną bohaterką niniejszej historii jest właśnie Olga, która już w dzieciństwie traci rodziców, a opiekę nad nią przejmuje babka, jednocześnie wyrywając dziewczynkę ze znanego jej dotąd dolnośląskiego świata na dalekie i kompletnie obce jej Pomorze. Olga, choć biedna, to od zawsze ambitna i uwielbiająca obcowanie z literaturą pomimo przeciwności, których nie szczędzi jej życie w pomorskiej wiosce kształci się i ostatecznie zostaje nauczycielką.

We wczesnej młodości poznaje też swoją pierwszą, i jak się okazuje jedyną, miłość. Jest nią syn majętnego obszarnika - Herbert Schröder, uczucie tych dwojga jest niezwykle płomienne, ale ich wzajemna relacja napotyka na swej drodze sporo przeszkód, co moim zdaniem jest pewnego rodzaju odniesieniem do najsłynniejszej i najbardziej znanej powieści Bernharda Schlinka, którą z całą pewnością jest „Lektor”.

Jeśli zaś chodzi o samego Herberta jest on bardzo mocno owładnięty wizją Niemiec, jako kraju wręcz panującego na świecie, a ponadto niespokojnym duchem szukającym ciągle nowych wyzwań oraz dalekich i bezkresnych przestrzeni. Skutkiem takiego spojrzenia na życie i otaczający go świat są jego rozliczne podróże.

Olga z jednej strony twardo stąpająca po ziemi, z drugiej bez pamięci zakochana godzi się na bardzo długie rozłąki z ukochanym, który bądź, co bądź zawsze w końcu do niej wraca… Taka sytuacja ma miejsce do czasu, gdy w roku 1913 Herbert nie będąc w stanie podołać konieczności dokonania ważnych życiowych wyborów podejmuje się desperackiej eskapady w rejon bieguna północnego.

Nigdy nie powraca z owej wyprawy, a Olga przez wiele lat pisze do niego listy, w których dzieli się z Herbertem radościami i smutkami codzienności przelewając na papier całą masę własnych ogromnie różnorodnych emocji.

Z technicznego punktu widzenia książka, choć stosunkowo niewielka objętościowo została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich to opowieść Olgi. Druga jest jej uzupełnieniem przez Ferdinanda, w którego domu Olga pracowała, jako krawcowa, (ponieważ straciła słuch nie mogła już uczyć) gdy ten był małym chłopcem, a kiedy dorósł i stał się młodym mężczyzną mieli ze sobą przyjacielską relację. Trzecią część stanowią zaś same listy Olgi do Herberta, które w pewien sposób, w jaki – przeczytacie na kartach powieści, weszły w posiadanie Ferdinanda.

„Olga” to słodko-gorzka opowieść o życiu, uczuciach oraz ambicjach, których spełnienie, jak się okazuje nie zawsze daje poczucie szczęścia. Jest to również historia o ludzkiej wytrwałości zarówno w miłości, jak też w dążeniu do obranego celu. W książce nie zabrakło też rodzinnych sekretów, które Schlink stopniowo odsłania przed swoimi odbiorcami.

Charakterystyczna dla autora zwięzła, a zarazem przepełniona emocjami forma przekazywanej czytelnikowi opowieści nadaje całości jeszcze głębszego, refleksyjnego wyrazu.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2019/07/melodia-zycia-olgi-bya-jej-miosc.html

Historia niespełnionej miłości w trudnych czasach, miłości, która nie mogła się udać, ponieważ zabrakło większego zaangażowania z drugiej strony. Ale jest  to także historia o miłości do czegoś, o pasji, która była ważniejsza od miłości do kogoś.

Akcji praktycznie nie ma, ale w takich powieściach nie zawsze o akcję chodzi. Tutaj  ważny jest bohater, jego emocje i życiowe wybory. Młoda kobieta, która  jako nastolatka zakochuje się  w pochodzącym z wyższej klasy społecznej Herbercie. Mimo upływającego czasu i odległości uczucie dwojga jest silne i trwałe, aczkolwiek ze strony mężczyzny brakuje pewnych i jasnych deklaracji.

Piękna, wysmakowana proza, która zmusza  do refleksji i przeanalizowania wyborów głównych bohaterów.