Okno

Ocena: 4.33 (6 głosów)

Subtelny, ale świdrujący duszę – taki jest najnowszy tomik opowiadań Mariki Krajniewskiej, zatytułowany „Okno”. To nacechowane dużą dawką emocji teksty o tym, co się czai za oknem sąsiedniego domu. O duszach jego mieszkańców, których być może znamy. O ludziach, którzy są wśród nas. O jednych myślimy, od innych odwracamy spojrzenia. Każdy z nas ma swoje okno. Na świat, na ludzi, na życie. Zajrzyj przez okno. Otwórz je. Znajdź to, czego inni nie odnajdą.

Krajniewska w swoich opowiadaniach prowadzi nas do okien niezwykłych. Niektóre chce się otworzyć na oścież, aby jej piękny świat za nimi zobaczyć dokładniej, niektóre chciałoby się szczelnie okleić najczarniejszą folią, a przez niektóre chciałoby się natychmiast w desperacji wyskoczyć. O tym przed jakie okno trafiłeś dowiadujesz się zazwyczaj dopiero w ostatnim akapicie, jeśli nie w ostatnim zdaniu. Po drodze do nich czytasz niezwykłe historie...

Janusz L. Wiśniewski, naukowiec i pisarz, marzec 2013, Frankfurt nad Menem

Marika Krajniewska – urodzona w Leningradzie pisarka. Nagradzana za swoje opowiadania i powieści. Autorka takich książek jak: „Papierowy motyl”, „Zapach malin”, „Za zakrętem” czy „Pięć”. Pisze artykuły, przeprowadza wywiady, pracuje nad scenariuszami, reżyseruje swój pierwszy film. Prowadzi warsztaty kreatywnego pisania. Ubóstwia swoje rodzinne miasto, za którym szalenie tęskni. Duże miejsce w jej życiu i twórczości odgrywa Rosja i stosunki polsko-rosyjskie.

Informacje dodatkowe o Okno:

Wydawnictwo: Papierowy Motyl
Data wydania: 2013-10-29
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-62222-42-1
Liczba stron: 108

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Okno

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Okno - opinie o książce

Avatar użytkownika - helena610
helena610
Przeczytane:2016-03-02, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki (2016), Na wymianki,
Mały i wydawałoby się niepozorny zbiór opowiadań, ale jakże esencjonalny.... Trudno opisać w kilku słowach wszystkie emocje zawarte w tych krótkich opowiadaniach, które skłaniają do spojrzenia na świat pod innym kątem, takim którego na codzien nie dostrzegamy.... To po prostu trzeba przeczytać!
Link do opinii
Avatar użytkownika - difff86
difff86
Przeczytane:2014-01-01, Ocena: 6, Przeczytałam, czytam regularnie w 2014 roku, Mam,
W październiku 2013 roku nakładem wydawnictwa Papierowy Motyl ukazała się niepozorna książka Mariki Krajniewskiej ,,Okno" - niewielki format, nieco ponad sto stron, a w środku opowiadania mieszczące się niekiedy na trzech stronach. Czy można zaciekawić, wzbudzić emocje, przekazać jakieś ważne prawdy w tak krótkich formach prozatorskich? Otóż okazuje się, że tak...ba, można wywołać prawdziwy huragan emocji! Autorka zrobiła to znakomicie, czym całkowicie mnie zaskoczyła i zachwyciła! ,,Okno" to historie ludzkich tragedii, tajemnic, życiowych niespodzianek, które na co dzień mogą spotkać każdego z nas. Dlaczego więc nie podejmujemy trudu zainteresowania się tym, co dzieje się za ścianą naszego mieszkania? Bo zaglądanie komuś w okno jest perfidnym wścibstwem...Bo kto chciałby, aby całe osiedle dowiedziało się, że ma się ojca, który wcale nie jest tym, za kogo się podawał? Albo, że zdradza się kochającą żonę, która cierpliwie czuwa przy poważnie chorym dziecku? Albo że opowieści o awansie w pracy to fikcja? Nasze sekrety są ,,nasze" i instynktownie robimy wszystko, aby tak pozostało. Kłamstwa, tajemnice, grzechy, nadzieje, złość, wstręt do siebie, niespełnienie, strach...to wszystko czai się blisko nas...może w naszym domu, a może dotknęło to osobę, którą codziennie mijamy na ulicy? Otwórz oczy, rozejrzyj się, zastanów! Może jednak ktoś potrzebuje Twojej pomocy, może stoi w oknie, błagając w myślach o spojrzenie i Twój uśmiech. Gorąco polecam tomik opowiadań Mariki Krajniewskiej! Myślę, że każdego zaciekawi i skłoni do refleksji. Nie każdy bowiem potrafi z taką wnikliwością obserwować świat i z takim wyczuciem ubrać w słowa, to co widzi. Czy zastanawialiście się na przykład, co dobrego niesie wiatr? ,,Lubiłem wiatr, potrafił swą zachłannością i niewinnością jednocześnie sprawić, że świat zmieniał się niepostrzeżenie. [...] Dlaczego to było dla mnie istotne? Bo wraz ze zmianami przychodziła nadzieja, że i w ludziach, którzy mnie otaczają, również nastąpi przemiana."
Link do opinii
Avatar użytkownika - majkanew
majkanew
Przeczytane:2014-01-20, Ocena: 4, Przeczytałam,
Zbiór krótkich opowiadań Mariki Krajniewskiej to twór absolutnie uniwersalny. Narratorami są kobiety i mężczyźni, osoby w różnym wieku i z odmiennymi doświadczeniami. Jednym z nich możesz być ty, twój sąsiad, a może ekspedientka w ulubionym sklepie... Autorka dotyka spraw bardzo intymnych: opisuje te najskrytsze, wyryte w duszy każdego z nas pragnienia, strachy, marzenia, fobie i wyciąga na światło dzienne uczucie głęboko skrywane, a nawet i takie, o obecność których byśmy siebie nie podejrzewali. ,,Okno" to własne (autorki, czytelnika, bohatera) widzenie świata i jego odbicie w oczach innych, pisarka pokazała tu niezwykłą wrażliwość na drugiego człowieka, znajomość ludzkiego wnętrza i empatię. Charakterystyczną cechą tego zbioru jest wybór głównych bohaterów - są to bowiem m.in. Tęsknota, Pragnienie, Nadzieja, Wstyd, Wiara itp. Właściwie można pokusić się o stwierdzenie, że ,,Okno" to odbicie ludzkiej duszy - każda cząstka zbioru to inne uczucie, z którym się człowiek zmaga lub to, które pobudza do działania, nadaje sens, prowadzi za rękę. Wielu może się wydawać, że akurat te tematy są najbardziej wyeksploatowane w literaturze, że autor biorąc je na warsztat nic odkrywczego nie zaserwuje. Krajniewska nie jest oryginalna w swoich przesłaniach, ale z całą pewnością zaskakuje sposobem obrazowania i wyobraźnią. Wszystkie ukazane postaci są bardzo złożonymi osobowościami, każdy z nich nosi w sobie ogromny ciężar. To właśnie te historie wywołują dreszcze, brzmią niezwykle, wciągają czytelnika i kumulują w nim wszelkie uczucia w momencie, gdy zdaje on sobie sprawę, że te opowieści brzmią niepokojąco znajomo, w dodatku są tak realne, że zamykasz oczy, analizujesz, porównujesz, wreszcie potakująco kiwasz głową. Mimo iż każda historyjka mieści się na kilku zaledwie karteczkach tego kieszonkowego wydania, to jednak autorce udało się między wersy upchnąć całą gamę emocji. ,,Okno" czyta się na jednym wdechu, a potem długo, długo pozostaje się na sążnistym wydechu.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Ivy
Ivy
Przeczytane:2019-10-24, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2019,

Właściwie to nawet nie wiem skąd mam tę książkę, potrzebowałam czegoś cienkiego, bo tylko na coś takiego miałam czas . Wyszperałam ją na półkach swojej biblioteczki. Prawdopodobnie dostałam ją jao gratis przy jakimś większym zamówieniu z internetowej ksiegarnii wysyłkowej. Książka jest cieniutka (106 stron) mieści w sobie dwanaście opowiadań również niewielkich objętościowo . Mają po kilka stron, czasami tylko dwie lub trzy . Najdłuższe opowiadanie mające około 30 stron nosi tytuł '' Miłość '', zresztą tytuły opowiadań są tak krótkie jak i one same, głównie jednosłowne : '' Grzech '', '' Kolekcja '', '' Ogłoszenie '' itp. To co najpierw poczułam czytając te krótkie formy, to smutek . Głęboki przepełniający mnie w całości smutek . Ani jedno z tych opowiadań nie ma w sobie grama radości czy chociażby bladego uśmiechu . Wszystkie opowiadają o tragedii, złych uczynkach , poszukiwaniu siebie , wyrządzaniu krzywdy, samotności . 

 

W opisie sygnowanym przez Janusz L. Wiśniewskiego czytam " Niektóre (okna) chce się otworzyć na oścież, aby jej piękny świat za nimi zobaczyć dokładniej, niektóre chciałoby się szczelnie okleić najczarniejszą folią, a przez niektóre chciałoby się natychmiast w desperacji wyskoczyć ''
Niestety ja żadnego z tych okien nie chciałabym '' otworzyć ma oścież '' Wręcz chciałam od każdego z nich uciec jak najdalej . Jeśli miałabym coś radzić . Nie czytajcie tego zbioru opowiadań w czasie tego co psychologowie nazywają '' obniżonym nastorjem '' , bo stąd już niedaleka droga do depresji, albo co najmniej, jeszcze gorszego obniżenia nastroju . Opowiadania są dobre jednak nie na każdy czas i nie dla każdego.

Link do opinii
Avatar użytkownika - eureka79
eureka79
Przeczytane:2014-06-30, Ocena: 3, Przeczytałam,
Inne książki autora
Wpół do świtu
Marika Krajniewska0
Okładka ksiązki - Wpół do świtu

Ewa dobiega czterdziestki, ma poukładane życie, partnera, ugruntowaną pozycję zawodową. Strata przychodzi niespodziewanie. Taka, o której się nie mówi...

Papierowy motyl
Marika Krajniewska0
Okładka ksiązki - Papierowy motyl

"Papierowy motyl" to poruszająca historia młodej matki, zmagającej się ze śmiertelną chorobą ukochanej córki. Bohaterka staje w obliczu trudnych...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy