Nieumarły las
Adam Wajrak, Tomasz Samojlik

To nasze (moje i Helenki) drugie spotkanie z autorami i będę szczera! Nie ostatnie. Ten komiks to nie jest tylko książka o kimś, o czymś, ale nauka poprzez zabawę jaką jest czytanie. Pierwszy tom to również pierwszy komiks mojej córki i świadomość, że teraz wie co lubi. Jak sama mówi podczas czytania „Mamusiu, tutaj już umiem czytać szybko..” „Tutaj nie mylę się jak czytam” bądź „dlaczego nie ma takich książek do nauki czytania”?

„Nieumarły las” to drugi tom serii „Umarły las” i dostępny jest już trzeci pt. „Zew padliny” Autorzy w cudowny sposób uczą nasze pociechy czym jest puszcza, co w niej wolno, a co nie, jak przez te wszystkie lata zmieniła się. Nie są to opowiastki dwóch panów, którzy postanowili zrobić komiks dla dzieci, ale Oni żyją w Niej, pracują, interesują się, to ich freek.

W książce między rozdziałami znajdziecie wiele ciekawych zdjęć i krótkich opisów do nich. Sama dowiedziałam się, min., dlaczego zwierzęta lubią wywroty? Co to jest wywrot? Oj to już kochani dowiecie się sami czytając drugą część historii szeryfa Triko i to z czym przyszło mu się mierzyć, ale i innym stworzeniom zamieszkującym Puszczę.

Pewnie każdy z was widział nowe młode drzewa sadzone w miejscu starych dopiero co wyciętych drzew? Odgrodzone są metalowymi siatkami, według naszych bohaterów jest tam tak sterynie, że nie idzie tam mieszkać. Pewnie zapytacie, że to luksus, gdzie wszystko „lśni” czystością? Ale dla mieszkańców Umarłego lasu jest tam dziwnie. Czym jest przepowiednia o kornikowej zagładzie? Oraz dlaczego mowa jest o ptakach zombie i jaki plan ma Triko na ptasie trupki?

Sytuacje mrożące krew w żyłach, śmieszne dialogi, problemy jakie mają mieszkańcy oraz cudowne obrazki, które pobudzają wyobraźnię czytelnika.

Chylę czoła dla autorów i życzę sobie, żeby właśnie takie książki były częściej używane w szkole przez nauczycieli jak i nasze dzieciaki. Za swój egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Agora.

Żywe trupy w żywym trupie lasu, niezły pomysł!

Poza tym jak poprzednio: nie przepadam za kolorami, wyglądem ptaków (zanadto uproszczony), etc; zajmujące ciekawostki o puszczy i nie tylko; wariacja na temat westernów.

Ogromny plus za obronę Puszczy 'zapuszczonej'! Brawo!

Gwiazdą tomu jak dla mnie była informacja o śluzowcach. Szkoda, że nie grają w akcji większej roli.

Sama fabuła pozostawia wiele do życzenia. Wydaje mi się zdeczko nielogiczna. No ale.

Samojlikowi najlepiej wychodzą owady i inna 'drobnica': kocham żerdziankę i korniki, pomrowa bym sobie nawet szczeliła na tatuaż XD

Wciąż jednak uważam, że lepszym westernem 'zwierzęcym' jest Rango (film). Tudzież sam Rango jest lepszym typem 'od zera do bohatera' niż Triko.