Nie szkodzi, kiedyś zrozumiem

Ocena: 3.67 (3 głosów)
Johanna Bodor miała szczęśliwe dzieciństwo. Mieszkała w Bukareszcie, gdzie jej rodzice prowadzili otwarty dom, miejsce spotkań inteligencji węgierskiej, niemieckiej i rumuńskiej, a zarazem ważny punkt kontaktowy dla Węgrów rozdzielonych po wojnie granicą. Ale wszyscy żyli w Rumunii dyktatora Ceauşescu. Tam ludzie znikali nagle bez śladu, a najmniejsza krytyka społeczeństwa socjalistycznego mogła pogrążyć każdego – i to wraz z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi. Nikomu nie można było ufać, podsłuchy zakładano wszędzie – w miejscach pracy i w prywatnych mieszkaniach. Po wyjeździe rodziców i brata na Węgry osiemnastoletnia Johanna została w Bukareszcie, kończyła szkołę baletową. W najważniejszym i najtrudniejszym okresie życia musiała poradzić sobie sama. Nie było przy niej najbliższych, gdy rozpoczęła walkę na śmierć i życie, walkę o wyjazd z kraju, który był więzieniem. Czy w imię lepszej przyszłości rodzice mogą poświęcić własne dziecko? Czy od kogokolwiek można domagać się heroizmu? Ile jesteśmy winni tym, którym zawdzięczamy życie? Ile kosztuje dotrzymanie słowa? Ile trzeba, ile można, a ile żadną miarą nie wolno poświęcić z samego siebie w imię wyższego celu?

Informacje dodatkowe o Nie szkodzi, kiedyś zrozumiem:

Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2016-05-18
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 978-83-8031-054-4
Liczba stron: 296

więcej

Kup książkę Nie szkodzi, kiedyś zrozumiem

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Nie szkodzi, kiedyś zrozumiem - opinie o książce

Avatar użytkownika - Faustyna
Faustyna
Przeczytane:2019-01-25, Ocena: 3, Przeczytałam, biografie, dzienniki, 52 książki 2019,

Historia dorastania dziewczyny w czasach reżimu w Rumunii. Jej rodzice jako rozpoznawalni inteligenci wymemigrowali na Węgry i tam też chcieli sprowadzić córkę. Zanim jednak do tego doszło dziewczyna musiała mierzyć się z samotnością, lękiem o siebie i najbliższych, trudnościami dojrzewania.  Ciekawe tło społeczne, niezły pomysł na opowieść ale książka napisana dość topornie nie najlepiej się czyta.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Muminka789
Muminka789
Przeczytane:2018-08-06, Ocena: 4, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - moniapili
moniapili
Przeczytane:2016-11-26, Ocena: 4, Przeczytałam,
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy