Nie sposób zapomnieć
Imogen Clark

RECENZJA 

„NIE SPOSÓB ZAPOMNIEĆ”

AUTOR: IMOGEN CLARK 
WSPÓŁPRACA REKLAMOWA –
WYDAWNICTWO: MUZA
AKURAT 

„Zaskoczyło ją to, ale zaraz się w niego wtuliła, ciesząc się ciepłem ciała drugiej osoby. Uczuciem bliskości kogoś większego od niej. Czasem jedynym czego pragnęła, było to, żeby ktoś przejął kontrolę, żeby znów mogła być dzieckiem”.

„Nie sposób zapomnieć” to książka, która ma w sobie pewną świeżość i głębie, w której zobaczymy, jak jedno zdarzenie, zmieniło życie bohaterom i jak za sprawą jednej osoby wciąż utrzymywali ze sobą kontakt. To książka o sile prawdziwej nieprawdopodobnej  przyjaźni, wsparciu, straconych szansach, niespełnionej miłości, błędach. To historia, która skłoni refleksji nad swoim życiem i pokazuje, że nigdy nie jest za późno na zmiany w swoim życiu. Książka zaczyna się od listu, w którym poznamy ostatnią wolę Angie i cofamy się do przeszłości i czasów i w jaki sposób poznaje się grupka obcych i tak różnych sobie ludzi, którzy z czasem stają się przyjaciółmi. 
Po czym wracamy, do teraźniejszości. Ciekawie autorka połączyła ze sobą watki tej historii. 
Historia przepełniona emocjami i uczuciami.
Fabuła książki płynie niepospiesznie, a my poznajemy każdego z bohaterów i ich losy.
Autorka w bardzo rzeczywisty sposób pokazała, jak ważna w życiu jest prawdziwa przyjaźń, i jak inni ludzie mają wpływ na życie innych. 
Autorka w bardzo ciekawy i obrazowy sposób opisuje relacje między postaciami. 
Bohaterzy świetnie wykreowani, całkowite i bardzo różnią się od siebie.
Tiger- wolny duch, który podróżuje po świecie i nie osiadł nigdzie na stałe. 
Maggie to inteligentna, pragmatyczna prawniczka.
Leon jest inżynierem, konsekwentny, pracowity.
Hope- była modelka, pełna empatii. 

Angie pozostawia po sobie testament, w którym prosi swoich przyjaciół o opiekę nad swoją córką. Choć Romany jest w ostatniej klasie szkoły średniej. 
Czwórka przyjaciół ma zająć się przez rok pomocą w wychowaniu nastolatki.
Wszyscy byli zaskoczeni pomysłem swoje zmarłej przyjaciółki.
 Angie prosi, żeby to Tiger przez rok mieszkał z Romany, do czasu ukończenia przez nią szkoły. Każdy z nich dostał pewnie role, niezwykle zadania do poprowadzona dziewczyny przez te nadchodzące, pełne wyzwań, miesiące jej życia.  Z upływem czasu Romany, zaczyna budować więzi ze swoimi opiekunami. Angie miała w tym swój ukryty cel, który dotyczył jej przyjaciół. 

-Czy czwórka przyjaciół wypełni wolę zmarłej Angie?
-Czy swoją wolą Angie wsadziła kij w mrowisko   i jaki miała w tym wszystkim cel? 
-Jak zmieni się życie paczki przyjaciół po odejściu Angie?
-Czy Angie była kluczem, która łączyła paczkę przyjaciół?
-Jak Romany poradzić sobie z sytuacją, w której się znalazła? 

Polecam. 

Romany dopiero powoli wkracza w dorosłe życie. Do tej pory kroczyła u boku swojej mamy, jednak ona odeszła. Ostatnia wola Angie jest zaskakująca chyba dla wszystkich. Gdy wszyscy, których dotyczy ostatnia prośba zmarłej spotykają się w kancelarii, każdy jest zdziwiony, co ona zawarła w tym liście.

Troje przyjaciół jeszcze ze studiów i jedna koleżanka, którą Angie poznała dość niedawno. Wszyscy mają się zająć wychowaniem Romany.

Najbardziej wzburzony jest Tiger, który nigdy nie miał własnego domu, cały czas jest w podróżach, aż tu nagle Angie prosi go by zamieszkał przez kolejny rok z jej córką. To on ma być głównym opiekunem Romany.

Maggie ma pomóc dziewczynie w sprawach prawnych i urzędowych. Leon ma dbać o rozwój kulturalny, a Hope ma za zadanie wspierać ją w relacjach międzyludzkich.

To, że wszyscy są zdziwieni jest mało powiedziane jednak podejmują się tego zadania. Najbardziej z nich wszystkich zdziwiona jest Romany.

Co Angie chciała przez to uzyskać? Czy Tiger podoła takiemu zadaniu? I co w tym wszystkim robi niedawno poznana Hope, która nie pasuje do tej paczki?

Jest to jedna z tych książek, które mają pozytywne opinie. Wiele dużych kont na Instagramie ją polecało. Temu też miałam dosyć spore oczekiwania co do niej. Niestety trochę się rozczarowałam.

Owszem pierwsze zdanie chwyciło mnie za serce i sprawiło, że byłam bardzo zaintrygowana. Jednak im dalej czytałam, tym mniej byłam zaciekawiona, co się wydaży.

Ogólny pomysł na książkę był dość ciekawy. Główna bohaterka, Angie umiera i zostawia po sobie list z zaleceniami, co do opieki nad jej córką dla najbliższych przyjaciół. Nic w tym dziwnego jeśli nie ma się rodziny. Jednak dla mnie dużym zaskoczeniem było zszokowanie wszystkich zainteresowanych. Naprawdę ciężko mi zrozumieć ich zachowanie. Owszem Romany ma osiemnaście lat, jest dorosła, jednak dalej się uczy, przed nią wybór studiów, i nagle zostaje sama, nie ma nikogo poza przyjaciółkami, kto mógłby jej doradzić. Dla mnie to logiczne, że skoro byli przyjaciółmi to właśnie ich poprosi o pomoc.

W największe zaskoczenie i oburzenie wpadł Tiger, bo to on miał zamieszkać z córką Angie. On, który jest wolnym duchem, który nigdy nie miał stałego zamieszkania, ciągle w podróży, bez żadnej stałej pracy. Owszem miał plany na kolejną podróż, z których musiał zrezygnować. Jednak może zyska coś innego? To właśnie jemu najłatwiej było sprawować opiekę nad Romany.

Dosyć ciekawą postacią była Hope, która nie znała całej reszty i nie wiadomo skąd ona się wzięła w tym liście, czemu to właśnie ją wybrała Angie. Cała reszta owszem są, ale równie dobrze mogłoby ich nie być.

Trochę zabrakło mi w tym wszystkim Romany, w końcu to o nią się rozchodziło. Było kilka wzmianek i jej przemyśleń, jednak dla mnie było tego trochę mało.

Książka nie jest zła, jednak po takich zachwytach nad nią liczyłam na coś więcej. Po takim wstępie miałam nadzieję, że cała historia chwyci mnie za serce. Tą część z młodości Angie, a raczej Meggi, bo to ona była na pierwszym planie podczas opowieści ze studiów, trochę mnie nudziła. Oczywiście byłam ciekawa jak się wszyscy poznali, jednak nie działo się nic co by mnie zwaliło z nóg.

Historia jest ciekawa, jednak ja się nad nią nie rozpłynęłam.

NIE SPOSÓB ZAPOMNIEĆ to ciepła i poruszająca opowieść obyczajowa o przyjaźń.

Zaskoczyła mnie ta książka, ale w pozytywnym sensie. Spodziewałam się historii o stracie, przepełnionej trudnymi emocjami, a dostałam ciepła w odbiorze powieść o sile przyjaźni, skłaniającą do refleksji.

Fabuła napisana z kilku perspektyw wciągnęła mnie już od samego początku. Mimo spokojnego nurtu z zaciekawieniem śledziłam rodzącą się przyjaźń między bohaterami i zastanawiałam, jak tak różne charaktery, mogły stworzyć zgrany zespół. Jednak to prawda, przeciwieństwa przyciągają się.

Przyjemnie spędziłam czas z książką, a emocje jakie towarzyszyły mi podczas lektury napawają optymizmem.

Angie umiera. W testamencie prosi swoich najbliższych przyjaciół o wsparcie swojej córki, Romany podczas wchodzenia w dorosłość. Tiger, Maggie, Leon są zszokowani tą prośbą. Ale jeszcze bardziej zadziwia ich fakt, że zmarła w prośbie uwzględniła Hope, dziewczynę o połowę od nich młodszą, której właściwie żadne z nich nie zna. 

Angie, Maggie, Leon i Tiger znają się jeszcze ze studiów i choć początkowo nic nie wskazywało na to, że połączy ich przyjaźń na całe życie, to stali się sobie bliscy, jak rodzina. 

“Nie sposób zapomnieć” to książka o sile przyjaźni, wybaczeniu, miłości i zaufaniu. Akcja nie pędzi tu z prędkością światła, ale toczy się równym tempem, powoli otwierając przed nami emocje i motywacje bohaterów, którymi kierują się w życiu. 

Każda z głównych postaci jest inna. Maggie jest rozsądna, poukładana. Leon nieco skryty i powściągliwy. Z kolei Angie jest indywidualistką, która nie widzi nic złego w wyciąganiu z lodówki jedzenia należącego do współlokatorów, a Tiger to wolny duch, który szczęście w życiu czerpie z podróży i poznawania świata. Z przyjemnością śledziłam ich losy i rodzącą się między nimi przyjaźń. 

Bardzo przyjemnie czytało mi się tę książkę. Niespieszne tempo mimo wszystko nie przeszkodziło we wciągnięciu się w wir losów czwórki przyjaciół. A zwieńczeniem całej fabuły jest świetne zakończenie.  

Książka Imogen Clark to przyjemny i spokojny umilacz. Przynosi refleksje na temat wartości, które są w życiu ważne i pokazuje, jak istotna jest obecność innych ludzi obok. To ciekawa i niestandardowa historia, która pochłania od samego początku, sprawiając, że czytelnik staje się kolejnym elementem paczki przyjaciół. 

OSTATNI LIST
Przed tygodniem miała swoją premierę powieść "Nie sposób zapomnieć" angielskiej pisarki Imogen Clark. Książka wydana nakładem wydawnictwa Akurat przyciągnęła mnie i zaintrygowała zarówno tytułem, jak i samą obwolutą. Opis wydawcy zamieszczony na tylnej stronie okładki nie pozwolił mi przejść obok tej historii obojętnie. I już w tym miejscu mogę zdradzić, że moje pierwsze spotkanie z piórem autorki wypadło bardzo dobrze.
Powieść rozpoczyna się od otwarcia testamentu. Bohaterowie zebrani u notariusza zapoznają się z treścią ostatniej woli Angie. Kobieta przegrała walkę z nowotworem pozostawiając w żałobie i smutku niespełna osiemnastoletnią córkę Romany oraz kilkoro najlepszych przyjaciół: Maggie, Tigera, Leona i Hope. Okazuje się, że Angie nawet zza grobu postanowiła na swój sposób zatroszczyć się o najblizsze jej osoby - przede wszystkim o ukochaną córkę, ale także o każdego z jej oddanych przyjaciół. Angie była wyjątkowa, a "ludzie, po których najmniej się tego spodziewamy, skrywają aureole pod kapeluszami...”
O tym co postanowiła Angie i jakie zadania przydzieliła swoim przyjaciołom przeczytacie w książce. I już tutaj, na wstępie, po raz pierwszy jesteśmy zaskakiwani przez autorkę. Jednak w miarę rozwoju wydarzeń czeka znacznie więcej interesujących niespodzianek...
Autorka wprowadza nas w wydarzenia cofając się głęboko wstecz, do czasów studenckich, kiedy Angie, Maggie, Leon i Tiger poznali się i zaprzyjaźnili. Zdarzenia z przeszłości w znacznej mierze zdominowały tę opowieść, ale są one jednocześnie wspaniałą przygodą, ukazują wyjątkową więź łączącą bohaterów i pozwalają zrozumieć ich późniejsze decyzje.
Powieść Imogen Clark urzekła mnie przede wszystkim sferą psychologiczną. Wiele w niej wewnętrznych przemyśleń, rozterek i emocji. Szczególna więź łącząca samotną matkę z jedyną córką to kolejny aspekt zapadający głęboko w pamięć. Autorka skupiła się też przede wszystkim na prawdziwej przyjaźni, która połączyła bohaterów na dobre i na złe. Mogą oni liczyć na siebie w każdej sytuacji bez względu na upływ czasu i zaistniałe okoliczności. Z przyjemnością obserwowałam ewolucję każdego bohatera. Musieli się mierzyć z różnymi przeciwnościami, jednak zawsze pozostawali sobie bliscy. Należy pamiętać, że nikt nie jest samotną wyspą i trzeba nauczyć się otwierać na świat i ludzi.
Bardzo odpowiada mi sposób pisania Imogen Clark. Prosty język, czytelny przekaz emocji, interesujący bohaterowie o różnorodnych charakterach i osobowościach, ciekawe dialogi - to wszystko sprawia, że z przyjemnością sięgnę po każdą następną powieść autorki. Co prawda akcja początkowo biegnie dość powoli, ale wydarzenia są na tyle intrygujące, że nie odczuwa się znużenia. Z czasem tempo przyspiesza, pojawia się coraz więcej emocji, a końcówka opowieści sprawia, że osoby bardziej wrażliwe mogą się zwyczajnie rozkleić. Historia jest niezwykle wiarygodna i bardzo prawdopodobna, choć to tylko fikcja literacka.
Jeśli lubicie inteligentne opowieści skłaniające do refleksji, przepełnione emocjami i życiowymi doświadczeniami to "Nie sposób zapomnieć" jest powieścią dedykowaną właśnie Wam. Warto poświęcić jej swój czas i uwagę.

"(...) W zasadzie to w ogóle nie powinniśmy byli się zaprzyjaźnić. Tak bardzo się między sobą różnimy, ale jakoś tak się stało, że się zeszliśmy i do siebie przylgnęliśmy."

🍀🍀🍀

Urzekająca piękną okładką, czarująca wartościowym wnętrzem.

Portretująca gorzki smak pożegnania.

Ukazująca siłę przyjaźni, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. 

Angie, Maggie, Leon, Tiger - czworo ludzi, którzy poznali się na studiach. Każde z nich jest inne, a mimo to, połączyła ich przyjaźń. Przyjaźń na lata. 

Dziś spotykają się na odczytaniu ostatniej woli Angie. 

Są zaskoczeni nie tylko tym, co kobieta dla nich przygotowała, ale także obecnością Hope, która nie należała do ich paczki... Spodziewali się wszystkiego, ale na pewno nie tego, że od teraz będą sprawować opiekę nad córką Angie - Romany.

Przecież każde z nich miało swoje życie. Mniej lub bardziej poukładane, ale na pewno nie takie, w które można ot tak ingerować. Lecz nie mają innego wyjścia niż to, by spełnić wolę przyjaciółki.

W końcu była częścią ich grupy i pragnęła szczęścia swojego jedynego dziecka. Romany ma już osiemnaście lat, jednak wciąż szuka swojej życiowej drogi, a oni mają pomóc jej ją odnaleźć. ..

"Nie sposób, zapomnieć" to książka, która mnie całkowicie oczarowała. Historia czworga przyjaciół skradła moje serce. Niesamowite, jak ci całkiem różni od siebie ludzie, znaleźli nić porozumienia, która przetrwała ponad trzy dekady. Ich przyjaźń była naprawdę piękna. Miewała wzloty i upadki, ale mimo to, zawsze byli przy sobie i mogli na siebie liczyć. Nieważny był czas, nieważna była odległość, jaka ich dzieliła - to było niczym w porównaniu z tym, co mieli. A mieli siebie, więc mieli wszystko...

I nawet teraz, gdy zabrało jednej z nich, byli w stanie się zmobilizować i zrobić wszystko, aby spełnić jej ostatnią wolę. Wiedzieli, że ją to uszczęśliwi. W końcu przekonają się też, że Angie miała w tym swój cel...

Jesteście ciekawi jaki?

Siegnijcie po książkę "Nie sposób zapomnieć".

Jestem pewna, że Was oczaruje.

Bo jest to książka nie tylko o przyjaźni. To także książka o miłości, o planach, marzeniach, o życiu, które to wszystko weryfikuje...

Serdecznie polecam 🍀

Romany uczy się w ostatniej klasie szkoły średniej. Gdy umiera jej mama, dziewczyna zostaje sama. Jednak podczas odczytania testamentu kobiety okazuje się że, według ostatniej woli zmarłej Romany ma mieć nie jednego a aż czworo opiekunów.

Tayger zapalony podróżnik, Maggie prawniczka i najbliższą przyjaciółka matki, Leon inżynier oraz Hope Modelka. 

Gdy cała piątka dowiaduje się jakim obowiązkiem obarczyła ich zmarła, wszyscy są w niemałym szoku i nie kryją że trochę im to nie na rękę. Jednak to Romany jest najbardziej zaskoczona absurdalną wolą matki.

Czy taki układ okaże się wykonalny? 

Jak z tą decyzją poradzi sobie Romany?

" Nie sposób zapomnieć " to książka która mnie zaskoczyła, spodziewałam się trochę czegoś innego po opisie, a dostałam historię o ludziach, którzy mieli swoje plany na przyszłość i o tym jak jedna osoba może zmienić życie kilku ludzi. 

Historia o przyjaźni i poznawaniu siebie nawzajem. 

Autorka ma przyjemny styl pisania dzięki któremu te 400 stron wręcz się pochłania.

Fabuła napisana jest w dwóch czasach: przeszłym, kiedy to zmarła poznaje swoich przyjaciół i teraźniejszym, oraz z perspektywy wszystkich bohaterów, dzięki czemu łatwiej możemy poczuć to co oni czują i wyobrazić sobie to co się z dzieje.

Bardzo polubiłam bohaterów, każdy z nich był inny, każdy z nich ma swoje spełnione lub nie spełnione marzenia.

Książka na pewno nie jedną osobę skłoni do refleksji. 

Ja polecam, jest to idealna powieść na jesienne wieczory z którą przyjemnie się

spędza czas. 

"Nie sposób zapomnieć" to powieść autorstwa Imogen Clark, która w zachwycający sposób ukazuje siłę przyjaźni, miłości i przeciwności losu. Książka zaprasza do historii Romany, młodej dziewczyny, która niespodziewanie traci matkę, a ta zostawia po sobie niezwykłą ostatnią wolę...

To poruszająca opowieść, która pochłonęła mnie od pierwszych stron i nie pozwoliła oderwać się od lektury.

Powieść rozpoczyna się od odczytu testamentu, w którym Romana dowiaduje się o planie swojej matki Angie, który zakłada, że przez najbliższy rok jej opiekunami będą czworo przyjaciół z czasów studiów. Każdy z nich ma swoją specjalną rolę, a ta niecodzienna sytuacja zaskakuje zarówno Romany, jak i opiekunów.

Głównymi postaciami w powieści są Tiger, Maggie, Leon i Hope, każdy z nich pełni inną rolę w życiu Romany. Tiger, jako główny opiekun, jest początkowo przerażony perspektywą spędzenia roku "w klatce" z nastolatką, ale stopniowo zmienia swoje podejście. Maggie, prawniczka i przyjaciółka matki, zajmuje się sprawami prawno-urzędowymi, Leon dba o rozwój kulturalny Romany, a Hope pomaga dziewczynie w kwestiach relacji międzyludzkich.

Ich początkowe opory i konflikty stopniowo przekształcają się w piękne relacje, co jest jednym z głównych tematów powieści.

Imogen Clark doskonale ukazuje rozwijające się więzi między bohaterami, a także ukryte tajemnice przeszłości, które wychodzą na jaw w trakcie roku spędzonego razem.

Powieść mówi o wieloletniej przyjaźni i miłości, o wsparciu w trudnych chwilach i stawianiu czoła przeciwnościom losu. To historia o odkrywaniu swoich pasji i marzeń, a także o procesie samopoznania.

Narracja trzecioosobowa pozwala poznać różne oblicza bohaterów, zrozumieć ich myśli i emocje, a także śledzić ich ewolucję pod wpływem wydarzeń i doświadczeń. Całość jest napisana w sposób, który pochłania od pierwszej strony, a przeskoki czasowe dodają powieści dynamiki i tajemniczości.

Nie sposób zapomnieć" to wzruszająca opowieść o sile miłości, przyjaźni i rodzinnych więzi. To książka, która porusza serce, a jednocześnie dostarcza rozrywki i zmusza do refleksji. Pięknie wydana, z ujmującą okładką, ta powieść to doskonała pozycja na długie jesienne wieczory i pozostawia z gorzkim smakiem pożegnania po jej zakończeniu. Idealna lektura dla każdego, kto poszukuje emocjonalnej podróży przez strony książki.?

Przyznam, że spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że będzie to książka o tym, jak młoda dziewczyna radzi sobie po stracie matki. Jak osoby, które miały jej pomóc po stracie matki, wprowadzały ją w dorosłość. Owszem było to w niej poruszone, jednak to książka to coś więcej.

#niesposobzapomniec to historia kilku osób, które nie zawsze się ze sobą zgadzały, mimo wszystko tworzyły rodzinę. Sama fabuła książki rozciągnięta jest na kilkanaście lat. Poznajemy historię wszystkich bohaterów. Dowiadujemy się dużo o ich przeszłości, ich miłości, tej spełnionej i tej mniej. Widzimy, jakie mają marzenia i plany, jak je realizują. Jednak co najważniejsze poznajemy siłę ich przyjaźni.

Bo przecież nie sztuką jest napisać, że bohaterowie się przyjaźnili. Sztuką jest opisać ich przyjaźń tak, żebyśmy ją poczuli. Tutaj autorka pokazała, jak bohaterowie przez lata się poznawali, budowali więź między sobą. Każde z przyjaciół jest zupełnie inne. Trochę szalona i niezorganizowana Angie, która jako dziecko została porzucona przez rodziców. Jej przeciwieństwo, czyli pedantyczna Maggie, która ma zaplanowany każdy krok. Wolny duch Tiger, który żyje jak chce i gdzie chce. Leon prowadzący całkiem zwyczajne życie. I w końcu Hope, która nagle pojawiła się w życiu Angie. Razem uzupełniali się, dbali o siebie, tworząc zgraną paczkę przyjaciół.

Początkowo, kiedy bohaterowie dowiedzieli się jakie plany na ich przyszłość miała Angie, byli w lekkim szoku. Trochę przerażeni tym, co ich czeka. Ich przyjaciółka im zaufała i chciała, by wprowadzili w dorosłe życie jej ukochaną córkę. Do tego wszystkiego Hope, która była dla nich trochę zagadka. Jednak nie pojawiła się bez przyczyny. Każde z tej piątki miało inne zadanie. Każde z nich w 100% się z niego wywiązało. A nawet więcej, każde z nich dało Romany wiele od siebie. Byli dla niej ogromnym wsparciem. Choć sama Romany na początku nie zdawała sobie z tego sprawy, potrzebowała takich osób w swoim życiu.

Niestety niektóre momenty odrobinę mi się dłużyły, ale uważam, że aby pokazać jak silne były więzi bohaterów, te momenty były potrzebne. Ta książka to historia pięknej wieloletniej przyjaźni. To opowieść o różnych rodzajach miłości. To także opowieść stracie i o tym, jak każde z bohaterów sobie z tym poradziło.

Polecam

"Starzy przyjaciele mieli w sobie to coś - tę szczególną nić porozumienia, której nigdy tak do końca nie udaje się osiągnąć z tymi, których spotkało się później. Ludzie, którzy poznają cię w momencie, kiedy sama jeszcze się siebie uczysz, mają najbardziej uczciwy obraz."

Z chwilą, gdy wybrzmiały ostatnie słowa testamentu, notariuszka spogląda w zszokowane twarze piątki osób, których życie właśnie uległo zmianie. Jej wzrok zatrzymuje się na drobnej dziewczynie, która dopiero wkroczyła w dorosłość, a już teraz musi poradzić sobie ze stratą ukochanej mamy. Smutek czai się również w oczach czwórki przyjaciół, dla których śmierć Angie była ciosem w serce. Jej ostatnia wola zaskakuje wszystkich "wiem, że zostawiam ją w dobrych rękach." Od tej pory, każdy z nich będzie miał swoje zadanie, by wesprzeć dziewczynę w jej życiowej drodze, a przy okazji pozwoli im odkryć to, co najważniejsze...

"Na karuzeli życia mamy tylko jedno okrązenie."

Zaskakująca, poruszająca, niezwykła, długo mogłabym wymieniać i rozpływać się nad walorami powieści, a i tak nie oddają w pełni emocji, które we mnie stopniowo narastały. Już sam początek w którym poznajemy treść testamentu sprawił, że z zaciekawieniem czekałam jak potoczą się losy tak różnych, a w pewien sposób związanych ze sobą ludzi. Jednak autorka wprowadza nas w głąb alei wspomnień, gdzie w pewnym akademiku zrodziła się prawdziwa przyjaźń, oparta na szczerości i zaufaniu. Przyjaźń, która pomimo upływu lat trwa nieprzerwanie, nie tylko w tych dobrych chwilach, ale przede wszystkim, wzmacniając w najgorszych momentach, gdy opadamy z sił, lub po prostu się gubimy.

Z każdą stroną coraz mocniej przywiązywałam się do bohaterów, obserwując ich przemianę na przestrzeni lat, a także rozterki i niepewność, błędne decyzje.

To opowieść, która nie tylko skradnie Wasze serca, ale poruszy i napełni je ciepłem. Pełna życiowych doświadczeń, wskazówek, skłoni do niejednej refleksji.

Szczerze polecam.

,,Nie sposób zapomnieć" to książka, która bardzo mnie zaskoczyła jeśli chodzi o pomysł na historię, która jest w niej zawarta.

Jest to opowieść o pięciu osobach, które znają się od lat. Jedno z nich umiera. Angie pozostawiła samą prawie dorosłą córkę. No prawie samą, ponieważ u notariusza zostawiła przed śmiercią dość specyficzny list z jej ostania wolą. Romany ma się zając przez najbliższy rok czworo jej przyjaciół. Zarówno oni jak i ja otworzyłam szeroko oczy na te wiadomości. Troje z nich zna się na studiach, a głównym opiekunem ma zostać Tiger, który w ogóle nie cieszy się na zamieszkanie z nastolatkom chociaż ma wszystko z góry opłacone. Maggie jest prawniczką i jej zadaniem jest wspieranie Romany w kwestiach prawnych. Rozwojem kulturalnym ma zając się inżynier, Leon. Natomiast Hope, która była modelką, ma zając się kwestią relacji międzyludzkich.

Początek książki jest dość intrygujący. Zwłaszcza, że nikt nie jest zadowolony z tego co wymyśliła Angie. Zadawałam sobie od razu pytanie jak to dalej potoczy się? Czy Romana nie będzie wolała jednak pobyć sama? Czy wszyscy przez ten rok nie pozabijają się?

Kolejne rozdziały to powrót do lat 80 i 90 ubiegłego wieku, kiedy to ta piątka niesamowitych bohaterów poznaje się. I wtedy zadawałam sobie pytanie czego dowiem się o zmarłej? Jak się wszyscy poznali? I czy na jaw wyjdą jakieś tajemnice? Ale nie zdradzę czy znalazłam odpowiedz na swoje pytania. Jeśli Wy chcecie poznać to koniecznie przeczytajcie ,, Nie sposób zapomnieć". Myślę, że książka Was zaskoczy, sprawi że się nie jeden raz uśmiechnięcie. Czasami będziecie źli na niektórych bohaterów, ale ogólnie stwierdzicie, że było to dobre. Bardzo polecam!