Moja mroczna Vanesso
Kate Elizabeth Russell

5/2023

„Moja mroczna Vanesso”

„Był we mnie tak zakochany, że po lekcji siadał na moim krześle. Kładł głowę na ławce i wdychał to, co po mnie zostało”. - Dwa zdania powtarzane przez dziewczynę niczym mantra…

Piętnastoletnia Vanessa Wye jest samotną dziewczyną, którą niedawno porzuciła najlepsza przyjaciółka. Leczy swój smutek, pisząc wiersze. Po sugestii nauczycielki zapisuje się na warsztaty literackie prowadzone przez czterdziestodwuletniego Jacoba Strane’a. Zdaje się, że mężczyzna docenia jej talent, na dowód czego pożycza jej swoje książki i skłania do przemyślenia pewnych kwestii. Niestety na tym się nie kończy. Strane zaczyna być coraz śmielszy. Zaczyna się od dotyku kolana, a potem jest już tylko gorzej.
Po latach Vanessa miota się między przeszłością a teraźniejszością. Kobieta nie może ułożyć sobie życia, cały czas jej myśli skupione są na byłym nauczycielu. Okazuje się, że nie była jego jedyną małoletnią dziewczyną. Inne dorosłe już kobiety po zrozumieniu, co właściwie się stało, zaczynają szukać sprawiedliwości. Chcą skłonić Vanesse do współpracy i skazać Strane’a za pedofilię. Kobieta jednak nie chce o tym słyszeć i kategorycznie odmawia, powtarzając sobie, że dla niej był dobry.

„Moja mroczna Vanesso” jest książką niezwykle trudną. Czytając ją, miałam ochotę walnąć pięścią w ścianę. To lektura, która jednocześnie intryguje i denerwuje. Nastawiamy się przy niej tak naprawdę tylko na postacie Vanessy i Strane’a. Przez cały okres czytania, nie mogłam zdecydować czy każdemu z nich współczuję, czy ich nienawidzę. Temat traumy jest tu tak wyrazisty, że chyba nie trzeba niczego więcej tłumaczyć, żeby ją dosadnie odczuć. Sam fakt związku między piętnastolatką a czterdziestodwuletnim dojrzałym mężczyzną jest niedorzeczny. To jak on manipulował jej emocjami... Możemy zadać sobie pytanie: ale jak właściwie mogło do tego dojść? Było tyle sygnałów, tyle dowodów, a mimo to, NIKT nie zareagował. Po całym złu, które mężczyzna jej wyrządził, ona w życiu dorosłym wciąż stoi po jego stronie. To było niesamowicie frustrujące. Ciężko było przebrnąć przez tę książkę, mimo że była świetna. Tylu emocji jeszcze żadna lektura we mnie nie wywołała. Jeśli lubicie niewygodne historie, to ta książka na pewno Wam się spodoba. 9/10

"Tacy mężczyźni wiedzą, jak wybierać dziewczynki. To prawdziwi drapieżcy. Patrzą na stado i selekcjonują najsłabsze sztuki".

Są takie książki, których nie powinno się przeczytać.

Są książki, które rozkładają Cię na części pierwsze.

Są to historie jak z życia wzięte; przepełnione emocjami, współczuciem, otwierają oczy na sytuacje, o których moglibyśmy w życiu nie pomyśleć.

Ale wiecie co najgorsze jest w takich książkach?

Otwierają wspomnienia, które już dawno zostały zakopane.

Ciężko mi powiedzieć, że ta książka jest fajna czy przyjemna bo fabuła poruszona w tej pozycji jest dość nie przyjemna.

Powiedziałabym nawet, że osoby o słabych nerwach nie powinny jej brać do rąk chociaż to też może być zmyłkowe bo pomimo, że sama mam mocne nerwy to ta książka rozbiła mnie na milion małych kawałków.

Wiecie chodzi o to, że pomimo iż to fikcja literacka to mimo wszystko dzieje się to w rzeczywistości. Autorka w prawie idealny sposób pokazała jak działanie pedofila może wpłynąć na psychikę młodej dziewczyny, która z wiekiem nie wyrasta z uwielbienia swojego oprawcy.

Niestety też były w tej książce niektóre kwestie, które doprowadzały mnie do szału i nie zgadzałam się z autorką.

Bo nie zawsze wszystko wygląda to tak jak zostało opisane.

Polecam bo warto.

„Moja mroczna Vanesso” to jedna z trudniejszych książek jakie ostatnio czytałam. Wywołuje ona wielkie emocje i pozostanie ze mną na długo. Po przeczytaniu tej książki czuje niemoc oraz wielką niesprawiedliwość.

„Ten tak zwany kontakt fizyczny był niewinnym gestem. Trwało to sekundę, nie zasługuję na to, żeby mieć przez to zniszczone życie”. Gdzie jest granica? Kiedy możemy mówić o molestowaniu seksualnym? Dlaczego ofiary często bronią swoich oprawców? Te i wiele innych pytań możemy zadawać bez końca.                                                        

Dużo starszy mężczyzna, nauczyciel literatury i piętnastoletnia uczennica, która całe swoje życie podporządkowała jemu. On wykorzystuje ją seksualnie, ona nie widzi w tym nic złego, broni go gdy po latach okazuje się, że jest więcej ofiar. Dlaczego? Czy Vanessa naprawdę uważa, że to co robił jej dorosły mężczyzna to nic złego? Twierdzi, że sama tego chciała, nigdy jej nie skrzywdził.

Poznajemy historię Vanessy jako piętnastoletniej dziewczyny, ale również jako dorosłej kobiety, która ma w głowie pełno myśli. Musi rozprawić się z przeszłością i zastanowić się czy to co zrobił jej nauczyciel było dobre i czy była to zwykła fascynacja czy popęd?

Po przeczytaniu tej książki zadaje sobie tylko jedno pytanie. Dlaczego dochodzi do takich sytuacji? Dlaczego dorośli wykorzystują dzieci, bo przecież piętnastolatka to jeszcze dziecko? W głowie mi się to nie mieści i nigdy tego nie zrozumiem.

Co to była za książka. Właśnie ją skończyłam i zabieram się do napisania paru słów o niej. Na wstępie chciałam dodać, że ta okładka zdecydowanie mnie urzekła. Jest piękna, a dodatkowy połysk dodaje niesamowitej głębi. Zachwyciła mnie od razu jak trafiła w moje dłonie.
"Moja mroczna Vanesso" to trudna historia o kobiecie, która w wieku 15 lat związała się że swoim nauczycielem... Mężczyzna, który doskonale wiedział jak obchodzić się z takimi dziewczynkami całą odpowiedzialność za to co się wydarzyło zrzucił właśnie na Vanessę. Wiele razy odczuwałam złość i miałam ochotę wyrzucić tę książkę czytając o manipulacji i wydarzeniach tej "pary". Tej historii nie da się zapomnieć. Mnóstwo w niej zawiłości i psychologii, która pozwala wczuć się w uczucia młodej dziewczyny. Po wielu latach mimo tego, że Vanessa prowadzi w miarę normalne życie wydarzenia z przeszłości tkwią w niej bez końca. Jej wybory są nacechowane krzywym obrazem relacji międzyludzkich i na wiele spraw patrzy oczami swojego nauczyciela. Gdy okazuje się, że nie była jedyną "ukochaną" Strane'a miesza się ze swoimi odczuciami. Czy stanie w obronie swojej - jak uważa największej miłości czy znajdzie odwagę, aby opowiedzieć o tym światu? Czy czuje się skrzywdzona? Bardzo ciekawy profil psychologiczny głównej bohaterki. Pokazujący jak ogromny wpływ mają dorośli mężczyźni na nastolatki. Jak kształtuje się ich życie uczuciowe i jak ciężko odróżnić im dobro od zła. Przejmująca historia, w której wiele wydarzeń nie mieści się w głowie. A Vanessa w wielu momentach wywołuje w czytelniku frustrację a jednocześnie współczucie. Polecam, choć nie jest to łatwa książka. Ale dającą dużo do myślenia, że czasem nie wszystko można oddzielić na czarne lub białe...

Ciężka książka. Poruszane tematy naprawdę są trudne, ale autorka bardzo sprawnie operowała prowadzeniem historii. Można było poznać motywy postępowania obu stron, przez co książka była naprawdę wielowymiarowa. 

Genialna książka. Wszystko w niej mi się podobało. Uważam, że autorka wybitnie podeszła do tematu. Czuliśmy, jak główna bohaterka jest manipulowana, a my razem z nią. Czułam w sobie na zmianę odrazę, zdziwienie, współczucie. Bardzo spodobało mi się porównanie historii głównej bohaterki, co raczej jest bardzo bezpośrednio tragiczne, z pokazaniem historii Taylor. Jej sprawa mogła wydawać się błaha w porównaniu do historii Vanessy, ale wlaśnie to pokazywało, że nie ważne, że sprawa dla jednej osoby będzie mała, innej to może zniszczyć życie. Uważam, że jest to jedna z obowiązkowych lektur, spokojnie mogłaby to być lektura w szkole.

Książka nie należy do lekkich i łatwych, jednak jest dobrze napisana i zostaje z czytelnikiem na dłużej...

Opowieść o 15 letniej Vanessie, 42 letnim nauczycielu i łączącej ich tajemnicy. Historia opowiedziana z punktu widzenia Vanessy, która uparcie twierdzi, że to była miłość...

Polecam.

Lektura książki nie należała do najłatwiejszych, a sam temat nie pojawia się tak często w literaturze pięknej. Tu przedstawiony jest otwarcie, głęboko i autentycznie. To historia o przywiązaniu, podporządkowaniu, obsesji i zakazanej miłości, która niszczy główną bohaterkę i piętnuje ją na całe życie. Ciekawa, do głębszego rozważenia.

Po licznych pozytywnych recenzjach sama postanowiłam się przekonać, co znajdę w książce "Moja mroczna Vanesso" i jestem zawiedzona. Faktycznie ma ona swoje plusy. Czuję nawet wdzięczność dla autorki za przedstawienie w sposób prawdziwy kwestii molestowania. Dzięki niej możecie zrozumieć, dlaczego nieletnie ofiary dopiero po latach szukają sprawiedliwości, albo dlaczego nigdy nie ujawniają prawdy. Bardzo fajna pozycja dla nastoletnich dziewczyn, które mogą nie odróżnić miłości od pedofilii i z pewnością zachęciłabym swoje córki do jej przeczytania.

Vanessa jako nastolatka nie była zdolna do zrozumienia krzywdy, jaką robił jej Strane.
To doprowadziło do traumy, syndromu sztokhosztokholmskiego, które dla wielu osób mogą być niezrozumiałe i które w czytelniku mogą wywołać złość. Nie winię w żaden sposób podejścia bohaterki. Wręcz przeciwnie, strasznie jej współczuję, że jest taka słaba, że dała się nieświadomie zmanipulować i wciągnąć w to bagno, które zniszczyło jej całe życie. Na tym niestety plusy się kończą.

Książka od początku jest nudna. Ogromna ilość opisów, czasem nic nie wnoszących do fabuły, nie budowała napięcia, a jedynie mnie przynudzała. Wciąż i wciąż czekałam na jakiś zwrot akcji. Zakończenie także nie spełnia moich oczekiwań. Pozostawia jednak pole manewru. Pozwala uwierzyć, że Vanessa uwolni się od swojego uzależnienia. Czuję się trochę oszukana opisem. Jest to jednak moja subiektywna ocena. Każdy z was z pewnością odczuje ją inaczej.