Alice Schwarzer zaprzyjaźniła się z algierską dziennikarką Dżamilą w 1989 roku. Później poznała jej rodziców, braci, siostry, bratanków i siostrzeńców. Odwiedzając Algierię, świętowała z nimi Nowy Rok, tańczyła na weselach, rozmawiała o życiu, lękach i nadziejach, by w końcu - wspólnie z fotografką Bettiną Flitner - odmalować szczególny portret rodzinny. Starsze pokolenie, naznaczone okresem kolonialnym, wspomina wojnę o niepodległość i okres odnowy, gdy Algieria stała się ,,mekką rewolucjonistów". Na tożsamość średniego pokolenia największy wpływ miała tak zwana czarna dekada, czasy terroru islamistów i represji politycznych. I w końcu młodzi, rozdarci między tradycją a nowoczesnością, nie wiedzą jeszcze, w którą stronę zaniesie ich nurt historii.
A choć wśród rozmówców Schwarzer nie brakuje mężczyzn, szczególnie poruszające są spotkania tej niemieckiej feministki z kobietami - o różnych życiorysach, światopoglądach, marzeniach i ambicjach, ale wspierających się nawzajem w nieprzyjaznym kobietom świecie.
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2019-10-09
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 216
Tytuł oryginału: Meine Algerische Familie
Przeczytane:2019-11-29, Ocena: 6, Przeczytałam, czytelnicze wyzwanie 100 ksiazek , Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2019 roku,