Pierwsza opublikowana relacja byłego więźnia nazistowskich obozów koncentracyjnych, który był prześladowany na mocy Paragrafu 175 za orientację homoseksualną. Wspomnienia Hegera są do dziś uznawane za unikatowe, nie tylko ze względu na przełamanie tabu związanego z tą grupą ofiar narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim ze względu na przerażający opis cierpienia tej grupy ofiar, która była prześladowana również po wojnie – Paragraf 175 przetrwał w NRD i RFN do końca lat sześćdziesiątych XX w. (całkowicie wycofany z niemieckiego prawodawstwa dopiero w 1994 roku).
Od wydawcy:
W powojennym społeczeństwie prześladowania homoseksualistów z czasów nazizmu zostają uznane za legalne i podtrzymane. Ofiary, które przeżyty wojnę, nie dostają żadnego wsparcia ani od państwa, ani od społeczeństwa. Również muzea, miejsca pamięci oraz badania historyczne przez długie lata pomijają losy „mężczyzn z różowym trójkątem”.
"Milczenie wymuszone przez społeczeństwo lat powojennych stało się udziałem niemal wszystkich ocalonych homoseksualistów. Zostali oni pozostawieni sami sobie i umierali sami ze swoimi wspomnieniami. Dlatego też historia Josefa Kohouta, wydana pod pseudonimem Heinz Heger, zastępuje tu wiele innych, których nigdy nie poznamy".
dr Klaus Muller
"Cóż ja takiego zrobiłem, bym miał tak ciężko za to pokutować? Czy byłem zboczeńcem albo zagrożeniem dla narodu? Pokochałem przyjaciela, mężczyznę - i nie był to młodociany, tylko 24-letni, dorosły człowiek! Nie widziałem w tym niczego strasznego czy niemoralnego. Co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?"
Heinz Heger
więcej
Od wydawcy:
W powojennym społeczeństwie prześladowania homoseksualistów z czasów nazizmu zostają uznane za legalne i podtrzymane. Ofiary, które przeżyty wojnę, nie dostają żadnego wsparcia ani od państwa, ani od społeczeństwa. Również muzea, miejsca pamięci oraz badania historyczne przez długie lata pomijają losy „mężczyzn z różowym trójkątem”.
"Milczenie wymuszone przez społeczeństwo lat powojennych stało się udziałem niemal wszystkich ocalonych homoseksualistów. Zostali oni pozostawieni sami sobie i umierali sami ze swoimi wspomnieniami. Dlatego też historia Josefa Kohouta, wydana pod pseudonimem Heinz Heger, zastępuje tu wiele innych, których nigdy nie poznamy".
dr Klaus Muller
"Cóż ja takiego zrobiłem, bym miał tak ciężko za to pokutować? Czy byłem zboczeńcem albo zagrożeniem dla narodu? Pokochałem przyjaciela, mężczyznę - i nie był to młodociany, tylko 24-letni, dorosły człowiek! Nie widziałem w tym niczego strasznego czy niemoralnego. Co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?"
Heinz Heger
Informacje dodatkowe o Mężczyźni z różowym trójkątem:
Wydawnictwo: Ośrodek KARTA
Data wydania: 2016-06-13
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 150
Kup książkę Mężczyźni z różowym trójkątem
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Mężczyźni z różowym trójkątem - opinie o książce
Przeczytane:2022-09-14, Ocena: 5, Przeczytałam, Auschwitz , 90 książek w 2022,
Autor książki "Mężczyźni z różowym trójkątem" pochodził z Austrii. Za swą odmienną orientację seksualną został skazany z paragrafu 175 i trafił do obozu Sachsenhausen i Flossenbürg, został wyzwolony w 1945 przez Amerykanów w Dachau.
Po wojnie homoseksualiści nadal byli prześladowani. Ofiary, które przeżyły wojnę, nie dostały żadnego wsparcia od państwa. Zostali pozostawieni sami sobie, nie mówili o tym nikomu. Dlatego historia Josefa Kohouta (pseudonim Heinz Heger) jest tak ważna.
"Cóż ja takiego zrobiłem, bym miał tak ciężko za to pokutować? Czy byłem zboczeńcem albo zagrożeniem dla narodu? Pokochałem przyjaciela, mężczyznę - i nie był to młodociany, tylko 24-letni, dorosły człowiek! Nie widziałem w tym niczego strasznego czy niemoralnego. Co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?"
Heinz Heger
"Trójkąty miały następujące kolory: żółty dla Żydów, czarny dla aspołecznych, czerwony dla politycznych, fioletowy dla świadków Jehowy, zielony dla kryminalistów, niebieski dla emigrantów, różowy dla homoseksualistów, brązowy dla Cyganów."
"Żydzi, homoseksualiści, Cyganie, czyli noszący żółte, różowe i brązowe symbole, byli więźniami najbardziej udręczonymi przez esesmanów i kapo. Okreslano ich jako ludzkie śmiecie, które nie miały w ogóle prawa do życia na niemieckiej ziemi i miały zostać zniszczone".