Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet

Ocena: 4.5 (8 głosów)
Inne wydania:

Japonia - dla większości Europejczyków kraj, w którym kobiety w kimonach kryją twarze za wachlarzami, a zapracowani mężczyźni produkują niezawodne samochody i najlepszy sprzęt elektroniczny na świecie. Ale zupełnie inaczej widzą Japonię tamtejsze kobiety: ich świat to miejsce nieoczywiste, pełne napięć i sprzeczności, gdzie tradycja i nowoczesność splotły się w ciasny węzeł - ról społecznych, ograniczeń i konwenansów, z których tylko niektórym udaje się wyzwolić.

Kobiety, które nie spełniają społecznych oczekiwań, nazywa się różnie: ,,przegranymi psami", ,,kobietami kamieniami", ,,świątecznym ciastem". Jeszcze do niedawna ideałem dla wielu rodzin było wychowanie ,,córek w pudełkach" - chowanych przed zewnętrznym światem, żeby przejść szybko z domu rodziców do domu męża. Umierające z przemęczenia kobiety z przędzalni były ,,kwiatami narodu". Żeńską drużynę siatkówki media nazywały ,,kwiatem igrzysk". Kobiety w biurach przez długi czas nazywano ,,kwiatami biurowymi", jak ikebanę, kwiatowe aranżacje w lobby dużych korporacji. Długo traktowano je jak bukiet, który można wyrzucić, jak dekorację, którą zmienia się wraz nową porą roku.

Karolina Bednarz przygląda się Japonii krytycznie, ale z empatią, celnie wskazując bolączki i wyzwania, z którymi na co dzień mierzą się mieszkanki Kraju Kwitnącej Wiśni. I pokazuje siłę kobiet, które mimo różnych trudności, coraz głośniej mówią o swoich problemach. I coraz częściej mówią ,,dość".

,,Dlaczego mamy czytać o dalekich krajach - czy nie mamy swoich problemów i obserwacji? W tej książce są fragmenty, które mogłyby dotyczyć sytuacji w Polsce - kwestia osób nieheteronormatywnych, problemy ofiar przemocy domowej, depresja. Ale nawet jeśli pewne sprawy brzmią znajomo, to kiedy przyjrzeć im się bliżej, widać obwarowanie sztywnymi nakazami i regułami. Mówi się, że nie można oceniać innych społeczeństw miarą własnej kultury. Jednak czytając ,,Kwiaty w pudełku", trudno mi było zapomnieć o wartościach mi bliskich: prawach człowieka do decydowania o sobie, szacunku do innych, akceptacji. Pod tym względem nie tyle oceniam, ile sprawdzam poziom emancypacji. W przypadku Japonii jest on jednak dość niski w przestrzeni społecznych zasad, a zaskakująco wysoki, jeśli chodzi o potrzeby poszczególnych osób. Jest w tym nadzieja, że owe potrzeby rozsadzą mity i stereotypy, dając mieszkańcom Kraju Kwitnącej Wiśni swobodę i szczęście. I możliwość wyjścia z tytułowego pudełka." Sylwia Chutnik

Informacje dodatkowe o Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet:

Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2019-04-03
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 9788380497818
Liczba stron: 328

Tagi: Biografie i literatura faktu

więcej

Kup książkę Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet - opinie o książce

Avatar użytkownika - alkatraz
alkatraz
Przeczytane:2022-05-09, Ocena: 6, Przeczytałam,

To jeden z najlepszych przeczytanych przeze mnie reportaży w moim życiu. Książka genialna, którą wprost połknęłam w weekend. Napisana lekkim językiem, wciągnęła mnie w świat japońskich kobiet bez reszty. Było mi przykro, gdy czytałam o japońskim świecie, gdzie kobiety są tylko drugą kategorią. Dowiedziałam się wiele z historii i kultury kraju. To książka, która zmieniła moje postrzeganie o tym dalekim państwie, wcale nie jest takie super nowoczesne na jakie się kreuje.

Link do opinii
Avatar użytkownika - joseheim
joseheim
Przeczytane:2022-03-23, Ocena: 5, Przeczytałem,

Książka niełatwa, dość wstrząsająca, a na pewno wstrząsająca wyobrażeniami o Japonii ludzi, którzy patrzą na nią tylko przez pryzmat anime i rzeczy, które są "kawaii". W "Kwiatach" widzimy oblicze Japonii, o którym się nie mówi, bo lepiej je zamieść pod dywan. O tym, co nie sprzedaje się dobrze i co może negatywnie wpływać na wizerunek kraju i narodu jako takiego. O kobietach i mniejszościach, które są dyskryminowane, o zmęczeniu materiału społeczeństwa, o rosnącym kryzysie gospodarczym, o mężczyznach, którzy po pracy idą napić się z szefem i kolegami, bo tak wypada, i nawet do głowy im nie przyjdzie, że mogliby odebrać dziecko z przedszkola czy pozmywać, oraz o kobietach, dla których to normalne i oczywiste.
Zdecydowanie warto przeczytać. Miłośnicy Japonii odczują potężne zderzenie z rzeczywistością, a każdy inny czytelnik, który jest po prostu ciekawy świata i lubi reportaże, dowie się wielu ciekawych, nieoczywistych rzeczy. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - mag-maggie
mag-maggie
Przeczytane:2021-09-22, Ocena: 3, Przeczytałam,

Przygnębiający obraz Japonii. Czy tam nie ma zadowolonych kobiet?  Mam bardzo mieszane uczucia.

Treść mnie ciekawiła.Taka niska ocen nie wypływa. z treści książki, która jest niepokojąca. Jednak nie czytało mi się jej dobrze, lekko, zastanawiałam się nawet nad konstrukcja niektórych zdań.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Ola2911
Ola2911
Przeczytane:2019-03-20, Ocena: 3, Przeczytałam,

Dziwna to książka, zapowiadała się ciekawie, ale chyba coś poszło nie tak, jak powinno. Całość napisana prosto, ale dobrze, czyta się szybko i gładko, treść jest natomiast bardziej problematyczna do oceny. Autorka opisuje japońskie kobiety, robi to właściwie dość rzetelnie i konkretnie. Skąd więc taka niska ocena ode mnie? Cóż, stąd, że właściwie po lekturze mam poczucie, że kobiety japońskie to najbardziej uciśniona grupa świata, i wszystkie są nieszczęśliwe. Japonia widziana oczami Karoliny Bednarz jest potwornie przygnębiająca, przedstawiona tendencyjnie. Tak naprawdę w Polsce też można wybrać kobiety, którym się nie udaje i to wszystko opisać tworząc wizerunek Polek uciśnionych. A może autorka sama ma problem ze swoją kobiecością i dlatego dostrzega i opisuje samo zło. Nie sądzę, żeby obraz kobiecości w Japonii był pełny i prawdziwy, prawdopodobnie to tylko mały wycinek, bardzo nieobiektywny. Ja tego nie kupuję.
 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Smolucha
Smolucha
Przeczytane:2018-10-09, Ocena: 5, Przeczytałam,

Doskonale napisany zbiór opowieści o Japonii, w których główną rolę odgrywają kobiety i ich punkt widzenia. Brakowało mi takiego podejścia do historii - bo autorka zaczyna od Haru, zwanej Raicho - feministki z przełomu XIX i XX wieku - ale opisuje głównie problemy dzisiejsze. I to wcale nie jest przyjemna lektura - tzn. czyta się wspaniale, gładko i szybko, ale prezentowane zagadnienia jednak dobijają. Przy czym autorka nie porusza spraw które dotyczą wyłącznie kobiet - opisuje japońskie szkolnictwo (wtórny analfabetyzm mnie przeraził) czy erę salarymanów - jednak w każdym z rozdziałów główną rolę odgrywają kobiety. 

Jeśli ktoś chce poczytać coś kojąco japońskiego, wczuć się w orientalny klimat tamtego rejonu świata - to nie ma po co brać się za tę książkę. Tylko się zdołuje i zawiedzie. Natomiast jeśli się szuka innego, bezkompromisowego spojrzenia i zaprezentowania problemów bez owijania w bawełnę - słowem jeśli się nie boi ktoś odmitologizowania Japonii - to lektura będzie w sam raz.

Jednocześnie mnie zachwyciła otwarcie feministycznym podejściem. 

I zdenerwowała, to prawda. Jeśli tylko pojadę do Japonii, będę z uporem maniaczki używać zaimka 'ore'. Żadnego watashi! No i pasowałoby zdobyć tę górę, która jest zamknięta dla kobiet...

 

Trochę brakuje zdjęć i szkoda. Słowniczek z tyłu bardzo na plus.

 

Krótko: mnie zachwyciła. Pozycja z rodzaju otwierających oczy.

 

Link do opinii
Inne książki autora
Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet
Karolina Bednarz0
Okładka ksiązki - Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet

Japonia – dla większości Europejczyków kraj, w którym kobiety w kimonach kryją twarze za wachlarzami, a zapracowani mężczyźni produkują...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy